เข้าสู่ระบบผ่าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4370

หวังตงเสวี่ยนพูดอย่างดีใจว่า:"ได้ค่ะท่านประธาน งั้นฉันจะบอกแม่ว่าแบบนี้ว่า พอคุณกลับมา ค่อยมาทานอาหารสักมื้อที่บ้าน!"

"ตกลง"เย่เฉินตกลงอย่างง่ายดาย และยิ้มพูดว่า:"ตงเสวี่ยน งั้นฉันจะวางสายก่อนนะ ฉันจะไปโทรหาจือชิว"

"ได้ค่ะท่านประธาน!"

เย่เฉินวางสายโทรศัพท์ และโทรหาเฮ่อจือชิว ที่ตอนนี้กำลังดูแลบริษัท นานาซูขนส่ง จำกัด

อีกด้านหนึ่งของสาย เฮ่อจือชิวรู้สึกประหลาดใจพอๆ กับหวังตงเสวี่ยน และโพล่งออกมาว่า:"คุณเย่…...ทำไมคุณถึงโทรหาฉันดึกแบบนี้ล่ะ?"

เย่เฉินยิ้มพูดว่า:"ที่เธอน่าจะเป็นตอนบ่ายสินะ?"

"ใช่ค่ะ!"เฮ่อจือชิวพูดรีบว่า:"ที่คุณดึกแล้วไม่ใช่เหรอ โทรหาฉันดึกขนาดนี้ ไม่กลัวพี่สะใภ้โกรธเหรอ?"

เย่เฉินพูดอย่างสบายๆ :"ไม่หรอก ไม่หรอก ฉันออกมารับลมข้างนอก"

"อ๋อ แบบนี้นี่เอง……"เฮ่อจือชิวรวบรวมความกล้า จงใจพูดหยอกว่า:"คุณเย่คิดถึงฉัน เลยโทรมาคุยกับฉัน หรือว่าคุณมีอะไรจะบอกฉันเหรอ? "

เย่เฉินยิ้มพูดว่า:"มีเรื่องอยากจะขอความช่วยเหลือจากคุณ"

เฮ่อจือชิวรู้สึกผิดหวังเล็กน้อยในใจ แต่ปากพูดโดยไม่ลังเลว่า:"คุณมีอะไรก็พูดมาเลย"

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน