ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4371
เย่เฉินยิ้มพูดว่า:"คุณสามารถคุยกับเขาตอนนี้ได้เลย บอกว่าอีกสองวันฉันจะไปถึงที่นั่น"
"ไม่มีปัญหาค่ะ!"เฮ่อจือชิวพูดว่า:"งั้นฉันจะโทรหาผู้ช่วยของเขาเดี๋ยวนี้"
เย่เฉินกำชับว่า:"อย่า คุณโทรหาเขาโดยตรงเลย ต้องมีท่าทีที่สูงส่งหน่อย ต้องทำให้เขารู้สึกได้รับความสำคัญอย่างไม่คาดฝัน"
เฮ่อจือชิวอดหัวเราะไม่ได้:"ได้ค่ะ คุณเย่ ฉันเข้าใจแล้ว! ฉันจะติดต่อเขาเดี๋ยวนี้เลย!"
…...
ในเวลาเดียวกัน.
หัวเซี่ย เกาะฮ่องกง
ในพื้นที่ภาคกลางที่ที่ดินทุกตารางนิ้วมีราคาแพง มีตึกระฟ้านับไม่ถ้วน
นี่คือศูนย์กลางทางการเงินของเกาะฮ่องกง และเกือบทุกกลุ่มบริษัทข้ามชาติในโลกจะตั้งสาขาขึ้นที่นี่
ในตึกระฟ้าแห่งหนึ่ง ชายอ้วนที่มีร่างกายอ้วนท้วน กำลังสูบซิการ์ และมองดูท่าเรือVictoriaนอกหน้าต่างสูงจากพื้นจรดเพดาน อย่างภูมิใจ
มีเสียงเคาะประตูดังขึ้น เขาตะโกนเสียงดังโดยไม่หันหน้าไป:"เข้ามา!"
ผู้ช่วยของเขาผลักประตูออก เห็นเขาฉีกยิ้มไม่หยุด จึงรีบพูดว่า:"ท่านประธาน วันนี้คุณอารมณ์ดีจังเลยครับ!"
"แน่นอน!"หลิวเจียฮุยหัวเราะ มองไปที่ผู้ช่วย แล้วถามว่า:"ไอ้หมิง แกยังจำไอ้เหี้ยเฉินจ้างโจงได้ไหม?"
ผู้ช่วยอึ้งไปครู่หนึ่ง และรีบพูดขึ้นว่า:"จำได้แน่นอน…...ไอ้โจง……ไม่สิ…...ไอ้เหี้ยเฉินจ้างโจงที่ลืมบุญคุณ หายไปสิบกว่าปีได้แล้ว…...:"
ตราบใดที่เขาตาย แสงสีเขียวที่อยู่บนหัวของเขา ก็จะหายไปโดยธรรมชาติ
ทันใดนั้นเอง มือถือของเขาก็ดังขึ้น
ดังนั้น เขาจึงหยิบโทรศัพท์ออกมา แล้วพูดอย่างไม่ใส่ใจว่า:"โหล ใคร? ! "
อีกด้านหนึ่งของโทรศัพท์ เฮ่อจือชิวพูดอย่างสบายๆ :"ประธานหลิวใช่ไหมคะ ฉันคือเฮ่อจือชิวจากบริษัท นานาซูขนส่ง จำกัดค่ะ"
สีหน้าของหลิวเจียฮุยกลายเป็นประจบสอพลอมากทันที มือข้างหนึ่งถือซิการ์ และอีกข้างถือโทรศัพท์ เขาพูดอย่างเคารพว่า:"ประธานเฮ่อนี่เอง! ผมชื่นชมคุณมานานแล้ว และอยากหาโอกาสไปพบคุณด้วยตนเองมาตลอด !"
พูดไป หลิวเจียฮุยก็รีบถามว่า:"จริงสิประธานเฮ่อ ไม่ทราบว่าก่อนหน้านี้ ผู้ช่วยของผมได้อธิบายสถานการณ์ของเราให้คุณฟังแล้วยัง เราหวังเป็นอย่างยิ่งว่าจะได้ร่วมมือกับบริษัท นานาซูขนส่ง จำกัด ดูว่าฝั่งคุณมีเวลาหรือไม่ เรามาคุยกันหน่อย แล้วให้โอกาสผมรายงานข้อดีของพวกเราต่อหน้าคุณสักครั้ง !"
สำหรับหลิวเจียฮุยแล้ว ทรัพย์สินของเขาใหญ่กว่าผู้จัดการมืออาชีพอย่างเฮ่อจือชิวมากแน่นอน
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...