ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4374

หากไม่รีบ เธอสามารถล่องเรือส่วนตัวของหลิวเจียฮุย จากเกาะฮ่องกงไปยังมัลดีฟส์ในมหาสมุทรอินเดีย หรือตาฮิติในแปซิฟิกใต้

สรุปคือ ในเวลานั้น เธออยากจะทำอะไร ก็อยู่แค่เพียงนิ้วมือ

แต่ถึงอย่างนั้น หลังจากเฉินจ้างโจงกลับมาที่เกาะฮ่องกง รักเก่าของเธอกับเฉินจ้างโจงยังคงระเบิดได้ทุกเมื่อ

ในเวลานั้น เธอถึงตระหนักได้ว่า แม้ว่าเธอจะครอบครองสิ่งของทางวัตถุทั้งหมด แต่ก็ยังมีที่ว่างในหัวใจของเธอที่ไม่อาจเติมเต็มได้ และที่ว่างนั้นก็คือเฉินจ้างโจง

ดังนั้น ตอนที่เธอกับเฉินจ้างโจงหนีไปสหรัฐอเมริกาอย่างบ้าคลั่ง ทั้งเกาะฮ่องกงต่างก็ไม่เข้าใจว่า ทำไมเธอถึงจากไปอย่างเด็ดขาด

หลังจากที่เธอมาถึงสหรัฐอเมริกา เธอค่อยๆ ตระหนักได้ว่า แม้ความว่างในหัวใจของเธอจะถูกเติมเต็มแล้ว แต่ที่อื่นๆ แทบจะว่างทั้งหมดเลย

เธอไม่สามารถเป็นเหมือนเหมือนก่อน ที่หลังจากนอนจนตื่นเอง แล้วค้นหาจุดหมายปลายทางตามสบายบนแผนที่โลกได้อีก และไม่สามารถเพลิดเพลินกับสินค้า และบริการที่มีราคาแพงที่สุดในโลก เหมือนเมื่อก่อนได้อีกต่อไป

ในขณะนั้นเอง เธอก็ตระหนักได้ว่า เธอได้ทิ้งอะไรไปบ้าง

สิ่งที่เธอทิ้งไป ไม่ใช่หลิวเจียฮุย แต่เป็นความดีเลิศทั้งหมด ที่สะสมโดยการพัฒนาอารยธรรมมนุษย์ และสังคมมานับพันปี

เครื่องบินส่วนตัวที่ฉันเคยนั่ง ได้รวบรวมเทคโนโลยีการบินพลเรือนที่ล้ำสมัยที่สุดในโลก รวมถึงวัสดุตกแต่งภายในที่ดีที่สุด เช่นเดียวกับเรือสำราญที่ตนนั่งตอนนั้น

เสื้อผ้าที่ใส่เป็นเสื้อผ้าสำเร็จรูป ที่แพงที่สุดในโลกสินค้าโภคภัณฑ์เกือบทั้งหมด และเสื้อผ้าทั้งหมดได้รับการออกแบบอย่างพิถีพิถันโดยนักออกแบบชั้นนำ

โชคดีที่หลังจากที่เธอกลับมา หลิวเจียฮุยก็ยอมรับเธออีกครั้งโดยไม่สนใจเรื่องบาดหมางก่อนหน้านี้ และแม้กระทั่งหลังจากที่คู่ชีวิตคนเดิมเสียชีวิต ก็ให้เธอแต่งเข้ามาอย่างเปิดเผย

เป็น20 ปีต่อมา เธอได้เพลิดเพลินกับสิ่งที่ดีที่สุดในโลกนี้ มาตลอด เช่นเดียวกับที่เธอเป็นในตอนนั้น

แต่ว่า เฉินจ้างโจงยังคงเป็นที่ว่างในใจของเธอ ที่ไม่สามารถเติมเต็มได้

แค่ว่า ฟางเจียซินที่มีสติมากขึ้น เข้าใจเหตุผลอย่างหนึ่งแล้ว: ที่ว่างบางที่ อันที่จริงไม่ต้องไปเติมเต็มก็ได้

แต่ว่า เนื่องจากความเป็นอยู่ของที่ว่างนี้ ตอนที่เธอรู้ว่าเฉินจ้างโจงจะถูกส่งกลับมา แม้แต่ผู้คนจำนวนนับไม่ถ้วนก็กำลังตั้งท่ารอที่จะปลิดชีพเขา ในใจเธอยังคงไม่สามารถรับได้ จึงรีบมาขอคำอธิบายกับหลิวเจียฮุยอย่างโมโห