ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4377

"ไม่นะ"เย่เฉินพูดด้วยรอยยิ้ม:"แม่มาเที่ยวที่สหรัฐอเมริกาก็ดี อยู่เป็นเพื่อนคุณได้ คุณห่างจากบ้านมานานต้องคิดถึงหล่อนมากแน่ๆ "

เซียวชูหรันพยักหน้าเบา ๆ และพูดว่า:"โตมาขนาดนี้ ยังไม่เคยห่างบ้านมาไกลขนาดนี้ และนานขนาดนี้ ต้องกังวลเรื่องนี้บ้างแน่นอน"

เย่เฉินยิ้มเล็กน้อย:"ห้องพักของโรงแรมของเราในพรอวิเดนซ์ใหญ่มาก อยู่กันสองคนมันว่างเกินไป แม่มาแล้วจะได้สนุกสนานขึ้นบ้าง"

เมื่อเห็นว่าเย่เฉินไม่ว่าจริงๆ เซียวชูหรันก็โล่งใจ และพูดเบา ๆ ว่า:"ที่รัก ขอบคุณค่ะ!"

…...

เช้าวันรุ่งขึ้น.

หม่าหลันได้วีซ่าเข้าประเทศสหรัฐอเมริกาแล้ว

คนจากบริษัทเครื่องประดับยืนยันเวลาออกเดินทางกับเธอแล้ว ขึ้นเครื่องบ่ายวันนี้ หม่าหลันจึงเปลี่ยนชุดที่สวยที่สุดของเธอตอนเที่ยง ถือ Hermes ที่เย่เฉินให้ และนั่งรถพาณิชย์ที่บริษัทเครื่องประดับจัดหาให้ มาถึงสนามบินจินหลิง

ที่สนามบิน หม่าหลัน ได้สัมผัสกับมารยาทระดับไฮเอนด์ของการขึ้นเครื่อง ในอาคาร VIP เป็นครั้งแรก รถยนต์การพาณิชย์สุดหรู พาเธอไปที่ลานจอดอาคารยานคนเดียว พนักงานภาคพื้นดินที่สวยงามสองคน ช่วยเธอถือกระเป๋าเดินทาง และพาเธอขึ้นเครื่องบิน นั่งเครื่องบินส่วนตัวไปสหรัฐอเมริกา

Woou G650 ลำนี้เป็นเครื่องบินธุรกิจของซ่งซื่อกรุ๊ป คราวนี้ซ่งหวั่นถิงได้ย้ายเครื่องบินลำนี้ ให้หม่าหลันนั่งคนเดียวโดยเฉพาะ

ภายในเครื่องบิน ดูหรูหราอย่างเป็นธรรมชาติ ทันทีที่หม่าหลันเข้ามา ก็รู้สึกเหมือนได้เข้าไปในวังบนท้องฟ้า

ห้องโดยสารที่ใหญ่และหรูหรา ซึ่งมีเธอเพียงคนเดียวเท่านั้น ทำให้เธอรู้สึกว่าความชอบของแพงๆ ของเธอขยายใหญ่ขึ้นอย่างไม่รู้จบ

หลังจากถ่ายวิดีโออย่างพึงพอใจแล้ว เพื่อไม่ให้เปิดเผยต่อครอบครัว จึงตั้งกลุ่มพิเศษขึ้น เพื่อบล็อกเย่เฉิน เซียวชูหรันและเซียวฉางควน แล้วโพสต์ลงวีแชทโมเมนต์ พร้อมแคปชั่น:"นั่งเครื่องบินส่วนตัวไปเที่ยว มันรู้สึกแตกต่างจริงๆ เต็มไปด้วยอากาศของศักดิ์ศรีสง่าอยู่ทุกที่!"

หลังจากโพสต์ลงวีแชทโมเมนต์ เธอถามพนักงานต้อนรับบนเครื่องบินโดยไม่รู้ตัวว่า:"เฮ้ พนักงาน เดี๋ยวหลังจากเราขึ้นบินแล้ว จะไม่มีอินเทอร์เน็ตใช่ไหม?"

พนักงานต้อนรับรีบพูดว่า:"ไม่มีเครือข่ายในช่วงสำคัญในการขึ้นและลง แต่หลังจากที่เครื่องบินเสถียรแล้ว ฉันจะเปิด WiFi ในห้องโดยสารให้คุณ จากนั้นคุณจะสามารถเชื่อมต่ออินเทอร์เน็ตได้"

หม่าหลันพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ และยิ้มพูดว่า:"โอเค งั้นบอกกัปตันให้ออกเดินทางเร็ว"

พูดจบ หม่าหลันคิดในใจอย่างมีความสุข:"โพสต์ลงวีแชทโมเมนต์แล้ว อีกสักพักพอบินขึ้นฟ้าค่อยเชื่อมเน็ต คาดว่าจะมีหลายคนกดไลค์ให้ฉัน! พวกเขาคงจะอิจฉาตายเลยสินะ?"

เมื่อคิดถึงนี้ หม่าหลันวางโทรศัพท์ไว้ข้าง ๆ แล้วมองทิวทัศน์นอกหน้าต่างด้วยอารมณ์ที่แสนวิเศษ