เข้าสู่ระบบผ่าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4380

เย่เฉินก็พูดแทรกอีกว่า:"ใช่ครับแม่ มาสหรัฐอเมริกาแล้ว ไม่มีทางให้แม่ใช้เงินของตัวเองแน่นอน การชำระเงินทางอิเล็กทรอนิกส์ในสหรัฐอเมริกาไม่ค่อยสะดวก เดี๋ยวผมค่อยให้บัตรเครดิตวีซ่ากับแม่ แล้วให้เงินสดทีหลัง"

พูดไป เย่เฉินก็พูดอีก:"จริงสิแม่ครับ การรักษาความปลอดภัยในสหรัฐอเมริกาไม่ค่อยดีนัก ห้ามพกเงินสดติดตัวมากเกินไปตอนออกไปข้างนอกเด็ดขาด"

เมื่อหม่าหลันได้ยินว่าเย่เฉินจะให้บัตร และเงินสดกับตัวเอง ในดวงตาก็ประกายด้วยความตื่นเต้นทันที และพูดอย่างตื่นเต้นว่า:"สมกับเป็นลูกเขยที่ดีจริง ๆ ทุกคนต่างพูดกันว่า ลูกเขยดีกว่าลูกชาย! มีลูกเขยที่กตัญญูเช่นนี้ ได้เรื่องมากกว่าลูกชายตัวเองเสียอีก!"

เย่เฉินยิ้มเล็กน้อย ปริปากเงียบ

เขารู้นิสัยของหม่าหลันดีมาก อย่ามองว่าอารมณ์ฉุนเฉียวของเธอนั้น แทบอยากจะเจาะรูบนท้องฟ้า แต่ถ้าให้บุญคุณเล็กๆ น้อยๆ กับเธอ ทัศนคติของเธอก็จะเปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิงทันที

ดังนั้น แค่เงินนิดหน่อยก็สามารถเอาหม่าหลันอยู่ได้แล้ว ซึ่งเป็นการค้าขายที่คุ้มค่ามากสำหรับเย่เฉิน

ต่อมาทั้งสองขับรถพาหม่าหลันไปที่โรงแรม

เมื่อหม่าหลันเข้าไปในห้องเพรสซิเด้นท์ ก็พูดไม่ออกด้วยความตกใจทันที

เธอวิ่งรอบห้องสองสามรอบ ก็ยังวิ่งไม่ทั่วแผนผังของห้องเพรสซิเด้นท์ จึงร้องอุทานว่า:"พระเจ้า ห้องเพรสซิเด้นท์นี้มันใหญ่เกินไปแล้ว! หลายวันมานี้มีแค่พวกเธอทั้งสองอาศัยอยู่? สิ้นเปลืองมากจริงๆ !"

เซียวชูหรันพูดอย่างช่วยไม่ได้:"ฉันก็ไม่รู้ว่าเย่เฉินเหมาห้องขนาดใหญ่เช่นนี้ มันสิ้นเปลืองเกินไปจริงๆ…..."

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน