ในความเห็นของเขา รอให้ผู้ช่วยของเฮ่อจือชิวมาแล้ว ตนเองก็แค่หาร้านอาหารไปรับรองสักหน่อยก็เพียงพอแล้ว จะให้เขาถึงกับต้องไปรับที่สนามบินด้วยตัวเอง นี่ออกจะเกินไปหน่อยรึเปล่า?
ในเวลานี้เอง เฮ่อจือชิวก็กล่าวอีกว่า “อ้อใช่สิประธานหลิว ก่อนหน้านี้ลืมบอกคุณไปว่า ผู้ช่วยของฉันคนนี้ ได้รับการแต่งตั้งจากผู้ถือหุ้นรายใหญ่สองรายของบริษัท นานาซูขนส่ง จำกัดซึ่งก็คืออิโตะ นานาโกะและคุณหนูซู มีเรื่องมากมายที่เขามีอาจสั่งการมากกว่าฉัน หากประธานหลิวต้องการส่งเสริมความร่วมมือของเรา ก็โปรดแน่ใจด้วยว่าได้ทำหน้าที่ต้อนรับเขาเป็นอย่างดี”
เมื่อได้ยินแบบนี้ สภาพจิตใจของหลิวเจียฮุยก็เปลี่ยนไปเป็นหน้ามือหลังมือทันที เขาโพล่งออกมา “ประธานเฮ่อไม่ต้องกังวล ฉันจะต้องไปสนามบินด้วยตนเองเพื่อพบผู้ช่วยของคุณเป็นการส่วนตัวแน่ เขาเพิ่งมาถึงเกาะฮ่องกางจะต้องไม่คุ้นเคยกับเกาะฮ่องกางแน่ หากไม่ติดขัดก็ให้เขามาอยู่ในบ้านของผมก็ได้ บ้านของผมมีตั้งหลายห้อง!"
เฮ่อจือชิวไม่คาดคิดว่า หลิวเจียฮุยจะถึงกับต้องการให้เย่เฉินอาศัยอยู่ในบ้านของเขา
อย่างไรก็ตาม เขาเฮ่อจือชิวเองก็ไม่รู้ว่าเย่เฉินไปพบหลิวเจียฮุยด้วยเรื่องอะไรกันแน่ ดังนั้นเธอจึงไม่กล้ารับปากแทนเย่เฉินโดยพลการ ดังนั้นเธอจึงกล่าวว่า "ประธานหลิวรอให้พบเขาแล้วค่อยถามเขาด้วยตนเองเถอะ ลองดูว่าเขาคิดยังไง”
"ได้!" หลิวเจียฮุยยิ้มและพูดว่า "ประธานเฮ่อไม่ต้องกังวล ผมจะต้องให้เขารับรู้ได้ถึงความกระตือรือร้นของเกาะฮ่องกาง!"
เฮ่อจือชิวกล่าวว่า “ดี ผู้ช่วยของฉันชื่อเย่เฉิน คุณไปถึงสนามบินแล้วถือป้ายที่ประตูสนามบินและเขียนชื่อของเขาลงไป เมื่อมองเห็นแล้วเขาจะมาหาคุณ"
ฟางเจียซินสีหน้าดูงุนงง "ธุรกิจของเราก็พัฒนาไปได้ดีไม่ใช่หรือคะ? ไม่น่าจะต้องรีบร่วมมือกับผู้อื่นนี่?"
หลิวเจียฮุยโบกมือของเขา "คุณจะไปรู้อะไร นับตั้งแต่ก่อตั้งบริษัท นานาซูขนส่ง จำกัดมา ก็ได้มีการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่เกิดขึ้นในตลาดการขนส่งทางเรือของเอเชีย การขนส่งของบริษัท นานาซูขนส่ง จำกัด ไม่เพียงแต่รวมทรัพยากรทั้งหมดของตระกูลอิโตะ และตระกูลกู้แห่งเย่นจิงเอาไว้เท่านั้น แต่ยังมีการร่วมมืออย่างใกล้ชิดกับสำนักว่านหลงในการคุ้มกันทรัพยากร หากพวกเราสามารถร่วมมือกับบริษัท นานาซูขนส่ง จำกัดได้ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องความสามารถในการขนส่งหรือความปลอดภัยก็ล้วนเพียงพอที่จะรับประกันได้แล้ว "
พูดไป หลิวเจียฮุยก็กล่าวเสริมว่า "ตระกูลอิโตะเป็นตระกูลอันดับหนึ่งในญี่ปุ่นและตระกูลกู้แห่งเย่นจิงก็เป็นตระกูลอันดับหนึ่งในหัวเซี่ยเช่นกัน นับตั้งแต่ตระกูลเย่ถูกสำนักว่านหลงปล้นทรัพย์สินไปครึ่งหนึ่ง ตระกูลซูก็ได้ทะยานขึ้นมาอย่างไม่ติดฝุ่นไปแล้ว สองตระกูลนี้ ไม่ว่าจะเป็นตระกูลใดก็สามารถก้าวไปสู่ระดับที่สูงกว่าได้ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงความสัมพันธ์ของพวกเขากับเทพเจ้าผู้ยิ่งใหญ่ของสำนักว่านหลงคนนั้นอีก หากสามารถรักษาความสัมพันธ์กับพวกเธอเอาไว้ได้อย่างดี ในอนาคตก็จะไม่เพียงแต่ทำเงินได้มากขึ้นอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน แต่ยังจะสามารถทำเรื่องต่าง ๆ ที่ก่อนหน้านี้ทำไม่ได้ได้ด้วย!”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...