ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4392
ในตอนนั้น แม่ของเธอยังตั้งท้องน้องสาวของตนอยู่ และเป็นเพราะเธอกำลังตั้งท้องน้องสาวของเธอ ดังนั้นจึงเพิกเฉยต่อการตรวจร่างกายตามปกติ และไม่สามารถตรวจพบโรคมะเร็งขั้นต้นและยับยั้งอย่างทันเวลาได้
หลังจากตั้งท้องมาสิบเดือน หลังจากให้กำเนิดน้องสาวของเธอ อีกทั้งยังให้กินนมแม่ด้วยตนเองเป็นเวลาครึ่งปี ในช่วงเวลานั้น แม่ของเธอที่จต้องการรักษาคุณภาพของน้ำนมแม่ แม้แต่เป็นหวัดก็ยังไม่ยอมกินยาเลยสักเม็ด ดังนั้นอาการของเธอจึงถูกถ่วงเวลาออกไปเรื่อยๆ
จนกระทั่งแม่ของเธอรู้สึกไม่สบายและไปโรงพยาบาล แพทย์บอกเธอว่าเธออยู่ในระยะที่เป็นมะเร็งขั้นสุดท้าย
แพทย์ยังบอกอีกด้วยว่าสาเหตุที่โรคพัฒนาขึ้นอย่างรวดเร็วนั้นมีความสัมพันธ์กับภาวะซึมเศร้าของเธอ
ด้วยเหตุนี้ หลิวม่านฉงจึงไม่สามารถให้อภัยหลิวเจียฮุยพ่อของเธอได้ และนับประสาอะไรกับฟางเจียซินที่อยู่ต่อหน้าเธอ
ฟางเจียซินรู้ตัวเองดี ดังนั้นเธอจึงไม่กล้าเผชิญหน้ากับ หลิวม่านฉงมาโดยตลอด หลังจากให้กำเนิดบุตรชาย เธอก็อาศัยบารมีลูกชาย และพยายามใช้ประโยชน์จากตำแหน่งของเธอต่อหน้าหลิวเจียฮุยเพื่อหาทางให้ หลิวม่านฉงออกจากบ้านนี้ไป
อย่างไรก็ตาม หลังจากพยายามหลายครั้ง เธอก็พบว่าแม้ต่อหน้าหลิวเจียฮุยจะไม่เคยยอมรับความผิดพลาดของตนเองกับ หลิวม่านฉงในตอนนั้นมาก่อน แต่ในใจเขาก็รู้สึกเป็นติดค้างลูกสาวของเขาอย่างมาก ดังนั้นหลิวเจียฮุยจึงอดทนต่อ หลิวม่านฉงในทุกๆด้าน
และเป็นเพราะเหตุนี้เองฟางเจียซินจึงแทบไม่สามารถหาโอกาสเหมาะสมที่จะขับไล่ หลิวม่านฉงไปให้พ้นจากสายตาของเธอได้
ผลก็คือ คนทั้งสามที่มีความคิดต่างกันต่างต้องตกอยู่ในสถานการณ์ที่แปลกประหลาด
ในเวลานี้เย่เฉินเป็นฝ่ายทำลายสถานการณ์ และเอ่ยปากกับหลิวเจียฮุยว่า “คุณหลิว เรื่องภายในครอบครัวของคุณ ฉันที่เป็นคนนอกคงจะไปยุ่งเกี่ยวไม่ได้ ไม่งั้น ผมไปก่อนดีไหม พวกเราค่อยคุยกันเมื่อมีเวลา?”
หลิวเจียฮุยกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า "ใช่ใช่ใช่ กินไปพูดคุยไป กินไปคุยไป!"
เมื่อทั้งสี่คนนั่งลงที่โต๊ะ คนใช้ก็นำอาหารหลากหลายขึ้นโต๊ะในทันที
อาหารเหล่านี้เกือบทั้งหมดเป็นอาหารกวางตุ้งแบบคลาสสิก และแต่ละจานก็ประณีตมาก
หลิวเจียฮุยด้านนึงเรียกให้เย่เฉินทาน อีกด้านก็แนะนำอาหารที่หายากเหล่านี้ให้กับเย่เฉิน "คุณเย่ อาหารกวางตุ้งของเรามีชื่อเสียงไปทั่วโลกในด้านส่วนผสมอันล้ำค่า และวัตถุดิบของครอบครัวเราก็ถือเป็นของล้ำค่าที่สุด! คุณดูหูฉลาม หอยเป๋าฮื้อ กระเพาะปลา รังนก กุ้งมังกร แต่ละอันล้วนล้ำค่าที่สุด! และพ่อครัวของตระกูลเรา ก็คือปรมาจารย์ด้านอาหารกวางตุ้ง บนโต๊ะนี้มีอาหารมากมาย ไม่ว่าจะเป็นจานไหนก็สามารถเรียกได้ว่าเป็นจุดสูงสุดของอาหารกวางตุ้ง!"
เย่เฉินพยักหน้าเล็กน้อย เขาไม่ได้ขยับตะเกียบ แต่มองไปที่หลิวเจียฮุยและถามอย่างจริงจังว่า “อ้อ ใช่สิคุณหลิว ฉันได้ยินมาว่าในอาหารกวางตุ้ง ห่านย่างถึงจะเป็นอาหารสุดคลาสสิก ไม่ทราบว่าห้องครัวของคุณหลิวได้เตรียมเอาไว้รึเปล่า?”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...