ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4392

ในตอนนั้น แม่ของเธอยังตั้งท้องน้องสาวของตนอยู่ และเป็นเพราะเธอกำลังตั้งท้องน้องสาวของเธอ ดังนั้นจึงเพิกเฉยต่อการตรวจร่างกายตามปกติ และไม่สามารถตรวจพบโรคมะเร็งขั้นต้นและยับยั้งอย่างทันเวลาได้

หลังจากตั้งท้องมาสิบเดือน หลังจากให้กำเนิดน้องสาวของเธอ อีกทั้งยังให้กินนมแม่ด้วยตนเองเป็นเวลาครึ่งปี ในช่วงเวลานั้น แม่ของเธอที่จต้องการรักษาคุณภาพของน้ำนมแม่ แม้แต่เป็นหวัดก็ยังไม่ยอมกินยาเลยสักเม็ด ดังนั้นอาการของเธอจึงถูกถ่วงเวลาออกไปเรื่อยๆ

จนกระทั่งแม่ของเธอรู้สึกไม่สบายและไปโรงพยาบาล แพทย์บอกเธอว่าเธออยู่ในระยะที่เป็นมะเร็งขั้นสุดท้าย

แพทย์ยังบอกอีกด้วยว่าสาเหตุที่โรคพัฒนาขึ้นอย่างรวดเร็วนั้นมีความสัมพันธ์กับภาวะซึมเศร้าของเธอ

ด้วยเหตุนี้ หลิวม่านฉงจึงไม่สามารถให้อภัยหลิวเจียฮุยพ่อของเธอได้ และนับประสาอะไรกับฟางเจียซินที่อยู่ต่อหน้าเธอ

ฟางเจียซินรู้ตัวเองดี ดังนั้นเธอจึงไม่กล้าเผชิญหน้ากับ หลิวม่านฉงมาโดยตลอด หลังจากให้กำเนิดบุตรชาย เธอก็อาศัยบารมีลูกชาย และพยายามใช้ประโยชน์จากตำแหน่งของเธอต่อหน้าหลิวเจียฮุยเพื่อหาทางให้ หลิวม่านฉงออกจากบ้านนี้ไป

อย่างไรก็ตาม หลังจากพยายามหลายครั้ง เธอก็พบว่าแม้ต่อหน้าหลิวเจียฮุยจะไม่เคยยอมรับความผิดพลาดของตนเองกับ หลิวม่านฉงในตอนนั้นมาก่อน แต่ในใจเขาก็รู้สึกเป็นติดค้างลูกสาวของเขาอย่างมาก ดังนั้นหลิวเจียฮุยจึงอดทนต่อ หลิวม่านฉงในทุกๆด้าน

และเป็นเพราะเหตุนี้เองฟางเจียซินจึงแทบไม่สามารถหาโอกาสเหมาะสมที่จะขับไล่ หลิวม่านฉงไปให้พ้นจากสายตาของเธอได้

ผลก็คือ คนทั้งสามที่มีความคิดต่างกันต่างต้องตกอยู่ในสถานการณ์ที่แปลกประหลาด

ในเวลานี้เย่เฉินเป็นฝ่ายทำลายสถานการณ์ และเอ่ยปากกับหลิวเจียฮุยว่า “คุณหลิว เรื่องภายในครอบครัวของคุณ ฉันที่เป็นคนนอกคงจะไปยุ่งเกี่ยวไม่ได้ ไม่งั้น ผมไปก่อนดีไหม พวกเราค่อยคุยกันเมื่อมีเวลา?”