ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4393
เมื่อคุณเฉินพูดถึงห่านย่าง สีหน้าของหลิวเจียฮุยและฟางเจียซินก็เปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน
ในฐานะชาวเกาะฮ่องกางแท้ๆ ก่อนหน้านี้หลิวเจียฮุยเคยชอบห่านย่างมากที่สุด
แต่หลังจากที่เขารู้ว่าเฉินจ้างโจงผู้มีพรสวรรค์ทางธุรกิจ ถึงกับไปเปิดร้านขายห่านย่างในไชน่าทาวน์ของอเมริกามา 20 ปีแล้ว เขาจึงเกลียดห่านย่างถึงกระดูกดำ
นั่นเพราะ ตราบใดที่เขานึกถึงห่านย่าง เขาก็จะนึกถึงเฉินจ้าวโจง
และเมื่อเขาคิดถึงเฉินจ้างโจงขึ้นมา เขาก็จะนึกถึงเรื่องฟางเจียซินที่หนีไปกับเขาจนทำให้คนทั้งเกาะฮ่องกางรู้
ยิ่งไปกว่านั้น สิ่งที่ทำให้เขาหดหู่ใจมากขึ้นก็คือฟางเจียซินที่เป็นอยู่ราวกับเจ้าหญิงนั้นกลับเต็มใจที่จะติดตามเฉินจ้างโจงและขายห่านย่างในไชน่าทาวน์ตั้งแต่เช้าจรดค่ำเป็นเวลาหลายปี จุดนี้ทำให้หัวใจของเขาเจ็บอยู่ลึกๆ
และคนที่เคยบาดเจ็บมาก่อน ต่อให้ภายนอกเขาจะดูแข็งแกร่งแค่ไหน แต่ในใจก็ต้องอ่อนแอหรือมีจุดที่อ่อนไหวอยู่
แม้ว่าหลิวเจียฮุยจะมีความแข็งแกร่งและมีอำนาจมากล้นบนเกาะฮ่องกาง แต่ก็เป็นเพราะเหตุนี้เองที่ทำให้เขายิ่งถือสาเรื่องที่ตนถูกนอกใจในตอนนั้นมากขึ้นไปอีก
ส่วนฟางเจียซินที่มีสีหน้าอึดอัดก็เพราะเรื่องนี้เช่นกัน
เธอได้รับความโปรดปรานจากหลิวเจียฮุยอย่างมากมาตลอดหลายปีที่อยู่ข้างเขา บวกกับหลังจากให้กำเนิดลูกชายของหลิวเจียฮุย เธอก็ยิ่งถูกเขาประคองเอาไว้ในอุ้งมือ
อย่างไรก็ตาม เรื่องเดียวที่เคยเกิดขึ้นในตอนนั้น ทำให้เธอรู้สึกไม่สบายใจอย่างมาก
นั่นเพราะเธอรู้ว่า มันคือทุ่นระเบิดของหลิวเจียฮุยมาโดยตลอด และสาเหตุหลักๆที่หลิวเจียฮุยแบ่งทรัพย์สินของเขากับตนออกมาก็เพราะการมีอยู่ของทุ่นระเบิดนี้ด้วย
ยังไงเสีย ข่าวที่ว่าเฉินจ้างโจงกำลังจะถูกส่งตัวกลับประเทศก็เพิ่งได้รับการปล่อยออกไปโดยเขาเมื่อไม่นานมานี้เอง และตอนที่เขาปล่อยข่าวออกไป เขาก็ไม่ได้เปิดเผยไปว่าเฉินจ้างโจงทำอะไรในสหรัฐอเมริกา
ดังนั้น เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เขาก็ค่อยโล่งใจเล็กน้อยและคิดว่าเย่เฉินก็แค่พูดถึงห่านย่างโดยบังเอิญก็เท่านั้นเอง
จากนั้น เขาก็ฝืนยิ้มและพูดว่า "ดูเหมือนว่าคุณเย่จะมีความรู้ในอาหารกวางตุ้ง ในเมื่อเป็นแบบนี้ ผมจะให้คนเตรียมน้ำซุบมากหน่อย มีห่านย่างและก็มีนกพิราบย่างในคืนนี้!"
เย่เฉินยิ้มอย่างพอใจ เขายกนิ้วโป้งแล้วพูดว่า “คุณหลิวทำอะไรใส่ใจจริงๆ! บอกตามตรง เมื่อตอนที่ฉันยังเด็กเคยมาที่เกาะฮ่องกางกับพ่อของฉัน ถึงแม้ว่าความทรงจำมากมายจะเลือนราง แต่ความทรงจำเกี่ยวกับห่านย่างยังคงแจ่มชัด!"
หลิวเจียฮุยถามด้วยความสงสัย "โอ้? ไม่ทราบว่าคุณเย่ยังจำร้านห่านย่างที่กินตอนเด็กได้หรือเปล่าว่าเป็นร้านไหน? หากยังเปิดอยู่ ผมจะให้คนไปซื้อมาให้!"
เย่เฉินพยักหน้า เขานึกอยู่ครู่หนึ่ง และพูดอย่างจริงจังว่า “ถ้าฉันจำไม่ผิด ร้านห่านย่างนั้นน่าจะชื่อว่าห่านย่างเฉินจี้ สถานที่ตั้งอยู่ที่ไหนฉันเองก็จำไม่ได้จริงๆ แต่ฉันยังจำรสชาติได้เสมอ เพราะรสชาตินั้นน่าอัศจรรย์จริงๆ จนถึงตอนนี้ฉันยังรับรู้ได้ถึงรสชาตินั้นอยู่เลย!"
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...