ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4394
ห่านย่าง เฉินจี้ เป็นร้านห่านย่างที่ตอนนั้นเปิดโดยพ่อของเฉินจ้างโจงบนเกาะฮ่องกาง
ชายชราทำงานหนักมาหลายสิบปี และทำให้ห่านย่างเฉินจี้กลายเป็นแบรนด์ห่านย่างที่โด่งดังที่สุดบนเกาะฮ่องกาง และยังติดอันดับร้านอาหารมิชลินราคาไม่แพงบนเกาะฮ่องกางมาหลายปีติดต่อกันซึ่งโด่งดังอย่างมากในฮ่องกาง
เมื่อได้ยินคำพูดของเย่เฉิน หลิวเจียฮุยก็แทบอดไม่ได้ที่จะตบปากตัวเองครั้งใหญ่สักสองฉาด ในใจอดด่าตัวเองไม่ได้ “เวรเอ๊ย! ปากฉันมันเปราะจริงๆ! อยู่ดีๆจะไปถามถึงชื่อร้านทำไมกัน...”
สีหน้าของฟางเจียซินยิ่งมีความอึดอัดและแฝงด้วยความกลัวเล็กน้อย
เย่เฉินพูดถึงห่านย่างก็แล้วไป แต่เขากลับดันพูดถึงห่านย่างเฉินจี้ขึ้นมา แบบนี้เท่ากับตบหน้าตัวเองกับหลิวเจียฮุยด้วยปากฉาดใหญ่เลยไม่ใช่หรือไง?
เมื่อเห็นการแสดงออกของพวกเขาชะงักไป หลิวม่านฉงที่นั่งตรงข้ามเย่เฉินด้วยใบหน้าที่เย็นชามาตลอด ทันใดนั้นก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะขึ้นมา
หลิวเจียฮุยหันไปจ้อง หลิวม่านฉงทันทีและถามอย่างโกรธเคือง "มีอะไรน่าตลก?!”
หลิวม่านฉงยักไหล่ “เดิมก็ไม่มีอะไรให้ตลกเลย แต่ปฏิกิริยาของพวกคุณน่าตลกเกินไป คนเขาก็แค่อยากจะกินห่านย่าง ทำไมพวกคุณจะต้องตอบสนองรุนแรงแบบนั้นด้วย?
หลิวเจียฮุยพูดอย่างโกรธเคือง “คุณเย่ไม่รู้สาเหตุ แต่แกก็ไม่รู้ด้วยหรือไง?”
"หนูไม่รู้นี่" หลิวม่านฉงเอ่ยด้วยสีหน้าเรียบเฉย "ทุกวันหนูก็แค่กลับมานอน ไม่ได้ติดต่อกับพวกคุณมากนัก หนูจะไปรู้ที่มาที่ไประหว่างพ่อกับห่านย่างได้ยังไง?"
หลิวเจียฮุยโกรธเกินกว่าจะพูดออกมาได้
เขารู้ว่าลูกสาวของเขาแสร้งทำเป็นงุนงงง แต่ตัวเขาก็ไม่สามารถเอ่ยปะไรออกมาได้เช่นกัน ดังนั้นจึงหันไปหาเย่เฉินและพูดว่า “ใช่สิคุณเย่ ไม่ทราบว่าอาหารอื่นๆถูกปากคุณหรือไม่?"
"ก็ดี" เย่เฉินพยักหน้า เขาวางตะเกียบลง เดาะปาก ท่าทางเคร่งขรึม และเอ่ยด้วยความเสียดายเล็กน้อย “ถ้ามีห่านย่างก็จะสมบูรณ์แบบ”
เมื่อหลิวม่านฉงได้ยินแบบนั้น เธอก็อดไม่ไหวอีกต่อไปและหัวเราะออกมา
หลิวม่านฉงเอ่ยบีบคั้นขึ้น “คุณมีแน่ๆ!"
พูดไป หลิวม่านฉงก็ถามเขาอีกครั้งว่า “คุณกำลังพยายามกลั้นหัวเราะอยู่ใช่ไหม?”
"เปล่านี่" เย่เฉินกล่าวว่าหนักแน่นและจริงจังว่า “ทำไมฉันต้องกลั้นยิ้มไว้ด้วย?”
หลิวม่านฉงมองไปที่เย่เฉินและพูดด้วยความหมายที่ลึกซึ้ง “เพราะคุณรู้ว่าที่มาของห่านย่างคืออะไร อีกทั้งยังเป็นคุณที่เอาแต่พูดถึงมันอย่างกระตือรือร้นตลอดเวลา ดังนั้นคุณจะต้องเก็บมันไว้ในใจของคุณ แล้วในฐานะคนที่ริเริ่มอย่างคุณ จะไม่อยากหัวเราะได้ยังไงกัน?”
เย่เฉินยิ้มน้อยๆและพูดว่า “คุณหนูหลิง เรียนตามตรง ฉันได้รับการฝึกฝนมาอย่างดี ฉันไม่หัวเราะกับเรื่องทั่วๆไป”
พูดไป เย่เฉินก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะและพูดว่า “ไม่หัวเราะกับเรื่องทั่วๆไป เว้นแต่ว่าจะอดไม่ได้แล้ว! ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...