จู่ๆเย่เฉินก็หัวเราะลั่นขึ้นมา จนทำทำให้หลิวเจียฮุยและฟางเจียซินมีสีหน้าตะลึงไป ในขณะเดียวกับก็มีสีหน้าโมโห
พวกเขาค่อยร็แล้วว่า ที่แท้เหตุผลที่เย่เฉินเอาแต่พูดถึงเรื่องห่านย่างนี้ไม่ใช่เพราะคิดถึงรสชาตินั้นตามที่พูดมา แต่เป็นเพราะเขาจงใจล้อเลียนเย้าแหย่พวกเขามาโดยตลอด!
อย่างไรก็ตาม หลิวม่านฉงกลับไม่แปลกใจเลยสักนิด ในทางตรงกันข้ามการที่จู่ๆเย่เฉินก็หันมาหัวเราะลั่น ทำเอาคนทั้งสองที่กำลังเผชิญหน้ากันหัวเราะไปด้วยกันโดยปริยาย
ใบหน้าของหลิวเจียฮุยยิ่งดูปั้นยากขึ้นเรื่อย ๆ ไปพร้อมๆกับเสียงหัวเราะของพวกเขา
ครู่ต่อมา เขาก็ตบโต๊ะอย่างดุเดือด จากนั้นก็มองไปที่เย่เฉินและตะคอกอย่างโกรธเคือง “คุณเย่ ตั้งแต่พวกเราพบหน้ากันมา ผมก็ปฏิบัติต่อคุณอย่างสุภาพมาตลอดและเห็นคุณเป็นแขกผู้มีเกียรติ แต่ทำไมคุณถึงต้องการทำให้ผมอับอายขายหน้าขนาดนี้?!"
เย่เฉินกลับไม่ร้อนรนเลยสักนิดและพูดด้วยรอยยิ้มจาง ๆ “ทำให้คุณอับอาย? คุณหลิว คุณหมายถึงอะไร? ถึงแม้ว่าที่นี่คือบ้านของคุณ แต่คุณจะมาห้ามไม่ให้ผมหัวเราะก็ออกจะไม่ควรรึเปล่า?”
หลิวเจียฮุยพูดด้วยใบหน้าแดงก่ำว่า “ผมเชิญคุณมาที่บ้านก็เพื่อพูดคุยเกี่ยวกับความร่วมมือกับคุณ ไม่ได้ให้คุณใช้โอกาสนี้มาเยาะเย้ยผม! นี่มันช่างไร้มารยาทเกินไป!”
เย่เฉินพูดอย่างไร้เดียงสาว่า “คุณหลิว คุณพูดแบบนี้หมายความว่ายังไง? เมื่อกี้ที่ฉันหัวเราะ ก็เพราะคุณหนูหลิวเอาแต่แหย่ให้ฉันขำ พวกเราล้วนยังเด็ก เธอหัวเราฉันก็อยากหัวเราะไปด้วย นี่มีปัญหาอะไรรึเปล่า?”
หลิวเจียฮุยพูดอย่างโกรธเคือง "แต่คุณรู้ดีว่าห่านย่างมีความหมายอะไรแฝงอยู่! สิ่งที่คุณเพิ่งพูดมาเมื่อครู่ ไม่เท่ากับยอมรับว่าคุณจงใจเอ่ยถึงหรือยังไง?"
ใบหน้าของเย่เฉินเต็มไปด้วยคำสองคำ “ห่านย่างก็คือห่านย่าง มันจะมีความหมายอะไรได้นอกจากกินได้? เหตุผลที่ฉันพูดแบบนี้ไป ทั้งหมดก็เพราะฉันคิดว่าคุณหลิวจงใจแกล้งแหย่ฉันและต้องการดูว่าฉันจะสามารถกลั้นหัวเราะได้รึเปล่า ดังนั้นก็เลยอยากจะเล่นกับเธอสักหน่อย ถือเป็นการทำความรู้จักระหว่างทั้งสองฝ่ายให้มากขึ้นด้วย”
พูดจบ เย่เฉินก็มองไปที่ หลิวม่านฉงอย่างจริงจังและกล่าวว่า "หญิงสาวที่งดงามอย่างคุณหนูหลิว ทำให้เธอหัวเราะได้ ถือเป็นเกียรติของฉัน คำโบราณยังกล่าวอีกว่า หญิงงามย่อมเป็นที่ชมชอบของบุรุษ เมื่อฉันเห็นคุณหนูหลิว ก็ต้องอยากจะโชว์อะไรบ้างเป็นธรรมดา ผิดด้วยหรือไง?”
หลังจากตกลงกันได้แล้ว อาศัยนิสัยของลูกสาวตน คงจะไม่มีทางให้เย่เฉินได้มีโอกาสเอาเปรียบใดๆแน่
ด้วยวิธีนี้ เขาก็จะเป็นผู้ชนะที่ยืนหัวเราะได้จนจบ
คนอื่นล้วนบอกว่า วิธีนี้คือการจับเสือมือเปล่า
แต่ในความเห็นของหลิวเจียฮุย นี่เห็นได้ชัดว่าเป็นการตกปลาด้วยเหยื่อจำลองแบบปรมาจารย์ล่อเหยื่อ
คนปกติตกปลา นอกจากอุปกรณ์ตกปลาแล้วก็ยังต้องเตรียมเหยื่อ แห และคิดหาวิธีให้ปลาในน้ำอ้าปาก เพื่อที่จะจับปลาได้หนึ่งในสี่กิโลกรัม อาจจะต้องใช้เหยื่อมากกว่าห้ากิโลด้วยซ้ำไป

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...