ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4396

อย่างไรก็ตาม ปรมาจารย์ล่อเหยื่อ นั้นแตกต่างออกไป ปรมาจารย์ล่อเหยื่อ ใช้แค่เหยื่อจำลองเท่านั้น เมื่อปลากินเหยื่อจำลองเข้าปากแล้วถูกเกี่ยวได้ เหยื่อนั้นก็ยังสามารถนำมาใช้ได้อีกหลังจากถอดมันออกมาแล้ว ขอแค่ฝีมือดี ก็จะสามารถใช้ซ้ำได้เรื่อยๆ โดยไม่ต้องมีต้นทุนเพิ่มใดๆ

ดังนั้น เขาในเวลานี้ ก็เขาจึงไม่กล้าโต้เถียงกับเย่เฉินในเรื่องนี้อีกต่อไป

นั่นเพราะท้ายที่สุด เขาก็วางแผนที่จะจับปลาตัวใหญ่อย่างบริษัท นานาซูขนส่ง จำกัด ดังนั้นเขาจึงพยายามไม่ไปตีสีหน้าใส่เย่เฉิน ขอแค่เย่เฉินไม่ได้ชี้ชัดว่าเขากำลังหัวเราะเยาะเต่าถูกสวมเขาอย่างตน อย่างนั้นตนก็จะปฏิบัติต่อเขาประหนึ่งว่าเขาไม่รู้เรื่องนี้

ดังนั้น เขาก็รีบเปลี่ยนท่าทีและพูดด้วยรอยยิ้มว่า "ที่แท้เป็นแบบนี้นี่เอง คุณเย่ ดูเหมือนว่าผมจะเข้าใจคุณผิดไป ผมขอดื่มให้คุณหนึ่งแก้ว!"

พูดจบ เขาก็ยกแก้วเหล้าขึ้นมา จากนั้นก็ดื่มเหล้าขาวลงไปทันที

เย่เฉินพยักหน้าด้วยรอยยิ้มและกล่าวว่า "ฉันคิดไม่ถึงเลยว่า แค่ห่านย่างจะทำให้คุณหลิวไม่พอใจขนาดนี้ อย่างนั้น คินนี้ก็อย่ากินห่านย่างเลย"

หลิวเจียฮุยคาดไม่ถึงว่าเย่เฉินจะยังทิ้งคำว่า "ห่านย่าง" ออกไปจากปากไม่ได้ เขาได้แต่ต้องฝืนยิ้ม "ได้ได้ได้ อย่างนั้นคืนนี้ผมจะให้คนเตรียมอาหารฝรั่งที่บ้าน!"

เย่เฉินโบกมือ เขามองหลิวม่านฉงและพูดด้วยรอยยิ้มว่า “คุณหนูหลิวจะพาผมไปเที่ยวรอบเกาะฮ่องกางบ่ายนี้ไม่ใช่หรือ? ถ้าสะดวก เย็นนี้พวกเราไปทานอาหารข้างนอกกันไหม?”

หลิวม่านฉงถูกเย่เฉินทำเอาทำอะไรไม่ถูกไปอยู่บ้าง

เธอเชื่อมั่นว่า เย่เฉินจะต้องรู้ความหมายเบื้องหลังคำว่าห่านย่างแน่ ดังนั้นถึงได้จงใจชี้นำให้เขายอมรับ แต่ไม่คาดคิดว่า หลังจากหยอกล้อพ่อของเธออยู่รอบหนึ่ง เขาก็กลับวกเรื่องนี้ให้กลับเข้ามาได้

ในขณะนี้ หลิวม่านฉงรู้สึกว่าชายหนุ่มแซ่เย่คนนี้ ไม่ใช่ธรรมดาเลย

จนถึงขั้นที่เธอเริ่มสงสัยในจุดประสงค์การมาที่เกาะฮ่องกางของเย่เฉิน