ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4396
อย่างไรก็ตาม ปรมาจารย์ล่อเหยื่อ นั้นแตกต่างออกไป ปรมาจารย์ล่อเหยื่อ ใช้แค่เหยื่อจำลองเท่านั้น เมื่อปลากินเหยื่อจำลองเข้าปากแล้วถูกเกี่ยวได้ เหยื่อนั้นก็ยังสามารถนำมาใช้ได้อีกหลังจากถอดมันออกมาแล้ว ขอแค่ฝีมือดี ก็จะสามารถใช้ซ้ำได้เรื่อยๆ โดยไม่ต้องมีต้นทุนเพิ่มใดๆ
ดังนั้น เขาในเวลานี้ ก็เขาจึงไม่กล้าโต้เถียงกับเย่เฉินในเรื่องนี้อีกต่อไป
นั่นเพราะท้ายที่สุด เขาก็วางแผนที่จะจับปลาตัวใหญ่อย่างบริษัท นานาซูขนส่ง จำกัด ดังนั้นเขาจึงพยายามไม่ไปตีสีหน้าใส่เย่เฉิน ขอแค่เย่เฉินไม่ได้ชี้ชัดว่าเขากำลังหัวเราะเยาะเต่าถูกสวมเขาอย่างตน อย่างนั้นตนก็จะปฏิบัติต่อเขาประหนึ่งว่าเขาไม่รู้เรื่องนี้
ดังนั้น เขาก็รีบเปลี่ยนท่าทีและพูดด้วยรอยยิ้มว่า "ที่แท้เป็นแบบนี้นี่เอง คุณเย่ ดูเหมือนว่าผมจะเข้าใจคุณผิดไป ผมขอดื่มให้คุณหนึ่งแก้ว!"
พูดจบ เขาก็ยกแก้วเหล้าขึ้นมา จากนั้นก็ดื่มเหล้าขาวลงไปทันที
เย่เฉินพยักหน้าด้วยรอยยิ้มและกล่าวว่า "ฉันคิดไม่ถึงเลยว่า แค่ห่านย่างจะทำให้คุณหลิวไม่พอใจขนาดนี้ อย่างนั้น คินนี้ก็อย่ากินห่านย่างเลย"
หลิวเจียฮุยคาดไม่ถึงว่าเย่เฉินจะยังทิ้งคำว่า "ห่านย่าง" ออกไปจากปากไม่ได้ เขาได้แต่ต้องฝืนยิ้ม "ได้ได้ได้ อย่างนั้นคืนนี้ผมจะให้คนเตรียมอาหารฝรั่งที่บ้าน!"
เย่เฉินโบกมือ เขามองหลิวม่านฉงและพูดด้วยรอยยิ้มว่า “คุณหนูหลิวจะพาผมไปเที่ยวรอบเกาะฮ่องกางบ่ายนี้ไม่ใช่หรือ? ถ้าสะดวก เย็นนี้พวกเราไปทานอาหารข้างนอกกันไหม?”
หลิวม่านฉงถูกเย่เฉินทำเอาทำอะไรไม่ถูกไปอยู่บ้าง
เธอเชื่อมั่นว่า เย่เฉินจะต้องรู้ความหมายเบื้องหลังคำว่าห่านย่างแน่ ดังนั้นถึงได้จงใจชี้นำให้เขายอมรับ แต่ไม่คาดคิดว่า หลังจากหยอกล้อพ่อของเธออยู่รอบหนึ่ง เขาก็กลับวกเรื่องนี้ให้กลับเข้ามาได้
ในขณะนี้ หลิวม่านฉงรู้สึกว่าชายหนุ่มแซ่เย่คนนี้ ไม่ใช่ธรรมดาเลย
จนถึงขั้นที่เธอเริ่มสงสัยในจุดประสงค์การมาที่เกาะฮ่องกางของเย่เฉิน
เมื่อคิดถึงตรงนี้ เขาก็ยิ้มออกมาทันทีแล้วพูดว่า “อย่างนั้นคืนนี้คนหนุ่มสาวอย่างพวกคุณสองคนก็กินข้าวนอกบ้านกันลำพังเถอะ พวกเราอายุมากแล้ว ไม่ค่อยชินกับอาหารข้างนอก ไม่ไปกับพวกคุณแล้ว”
พูดไป เขาก็มองไปที่ หลิวม่านฉงและพูดว่า "ม่านฉง ตอนบ่ายให้ไอ้หมิงเอาขบวนรถไปพร้อมกับแกด้วย มีเรื่องอะไรก็สั่งเขาได้โดยตรง”
"ไม่ต้องหรอกค่ะ" หลิวม่านฉงส่ายหัวแล้วพูดว่า “หนูจะขับรถพาคุณเย่ไปเอง ไม่ต้องให้ไอ้หมิงตามพวกเรามา คนเยอะเกินไปมันอึดอัด”
พูดจบ เธอก็มองขึ้นไปที่เย่เฉินและถามว่า "คุณเย่คิดอย่างไร?"
เย่เฉินรู้ว่า หลิวม่านฉงต้องการหาโอกาสที่จะสืบหาเป้าหมายของตนเป็นการส่วนตัว ดังนั้นเขาจึงแล่นไปตามน้ำกับเธอและบอกว่า “แน่นอนว่าผมสนับสนุนการตัดสินใจทั้งหมดของคุณหนูหลิว”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...