ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4397
เมื่อเห็นว่าเย่เฉินดูเหมือนจะชมชอบลูกสาวของเขา ในใจของหลิวเจียฮุยก็โล่งใจในที่สุด
ปลาอ้าปากแล้ว ที่เหลือก็แค่ขึ้นอยู่กับว่าเมื่อไหร่เขาจะกินเหยื่อ
หลังทานอาหารกันอิ่มแล้ว หลิวเจียฮุยก็เอ่ยปากว่า “คุณเย่ ตอนบ่ายผมยังมีอย่างอื่นที่ต้องทำในบริษัท ไม่อยู่เป็นเพื่อนคุณแล้ว ให้ม่านฉงไปเที่ยวคุณที่เกาะฮ่องกางแล้วกัน”
เย่เฉินพยักหน้าและพูดอย่างสบายๆว่า “คุณหลิวมีธุระก็ไปจัดการได้อย่างเต็มที่ มีคุณหนูม่านฉงอยู่เป็นเพื่อนก็พอแล้ว”
หลิวเจียฮุยพยักหน้าด้วยความพึงพอใจและเอ่ยกำชับลูกสาวของเขา "ม่านฉง ต้องปฏิบัติต่อคุณเย่เป็นอย่างดีล่ะ"
หลิวม่านฉงเองก็ไม่โง่เช่นกัน เธอเอ่ยปากทันที “ที่พ่อรับปากว่าจะบริจาค 50 ล้าน จะจัดการตอนไหน?”
หลิวเจียฮุยพูดอย่างสบายๆว่า “ขอแค่แกเชื่อฟัง ภายในสามวัน ฉันจะขอให้ฝ่ายบัญชีจ่ายเงินไปให้กับมูลนิธิของแก”
หลิวม่านฉงพยักหน้า "คุณเย่เป็นพยานอยู่ที่นี่ พ่อจะต้องรักษาคำพูด"
"แน่นอน!" หลิวเจียฮุยพูดด้วยใบหน้าที่จริงจัง “ฉันอายุมากขนาดนี้แล้ว แกเคยเห็นฉันผิดคำพูดหรือไง?”
เมื่อได้ยินแบบนั้น เย่เฉินก็รู้สึกรังเกียจอยู่บ้างในใจ
เย่เฉินไม่รู้ว่าชั่วชีวิตนี้หลิวเจียฮุยผิดคำพูดไปกี่ครั้ง แต่เขารู้ว่า หลิวเจียฮุยผิดคำพูดที่เคยให้ไว้กับพ่อหลังจากที่พ่อของเขาเสียชีวิตไป
อย่างไรก็ตามหลิวม่านฉงไม่รู้เรื่องพวกนี้ เมื่อเธอได้ยินหลิวเจียฮุยพูดอย่างนั้น เธอก็ค่อยวางใจและพูดว่า “อย่างนั้นก็ดี!”
เย่เฉินมองไปที่หลิวเจียฮุย และคิดอยากถามเขาอย่างมากว่า ยังจำเย่ฉางอิงได้หรือไม่ และยังจำข้อตกลงระหว่างเขากับเย่ฉางอิงได้รึเปล่า
แต่เมื่อคิดให้ละเอียด หากถามออกไปตอนนี้ หลิวเจียฮุยก็จะต้องเดาได้ว่าคราวนี้ที่เขามายังเกาะฮ่องกางก็เพื่อเฉินจ้างโจง ไม่ใช่เพื่อไม่ให้พูดถึงความร่วมมือกับเขา
และอาจถึงขั้นที่เขาอาจจะนึกไปถึงพ่อของตน ประกอบเข้ากับแซ่เย่ของเขา รวมถึงความคล้ายคลึงของเขากับพ่อ จนสรุปตัวตนของเขาออกมาได้
เมื่อคิดถึงสิ่งนี้ เย่เฉินก็ระงับความคิดเอาไว้ชั่วคราว
เย่เฉินพยักหน้า “ตกลง”
หลิวม่านฉงขึ้นลิฟต์ไปชั้นบน ครู่ต่อมาเธอก็ออกมาจากลิฟต์พร้อมกับกล่องกระดาษในมือ
เย่เฉินเริ่มก้าวออกมาข้างหน้าและพูดว่า “คุณหนูม่านฉงฉันช่วยคุณถือ”
หลิวม่านฉงพยักหน้าเล็กน้อย “ขอบคุณคุณเย่”
เย่เฉินรับกล่องมาอย่างสบายๆจากนั้นก็ถือมันไว้และเดินออกจากคฤหาสน์ไปพร้อมกับหลิวม่านฉง
เมื่อเธอไปลานบ้าน ม หลิวม่านฉงก็เดินตรงไปยัง Tesla Model3 รุ่นปกติ
รถยนต์ระดับเริ่มต้นที่ถูกที่สุดของเทสลาคันนี้ดูไม่เข้ากับลานบ้านซึ่งเต็มไปด้วยโรลส์รอยซ์และมายบัคอย่างเห็นได้ชัด
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...