ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4398

เย่เฉินไม่คาดคิดว่า หลิวม่านฉงจะขับรถไฟฟ้าที่มีมูลค่าแค่สองแสนกว่าหยวน ในใจของเขาก็อดไม่ได้ที่จะแปลกใจ

หลิวม่านฉงเองก็มองเห็นความประหลาดใจในสายตาของเย่เฉินเช่นกันและกล่าวว่า "คุณเย่ รถของฉันค่อนข้างหยาบ คุณอย่าได้ถือสา"

"ไม่หรอก" เย่เฉินโบกมือและพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ฉันไม่ได้เรื่องเยอะเรื่องรถ อย่าว่าแต่รถยนต์ไฟฟ้าสี่ล้อเลย ต่อให้เป็นรถยนต์ไฟฟ้าที่มีสองล้อ ฉันไม่มีปัญหา”

หลิวม่านฉงพยักหน้าและพูดอย่างเย็นชาเล็กน้อย “อย่างนั้นก็ดี รบกวรคุณเย่ช่วยฉันเก็บของไว้ที่ด้านหลังเถอะ”

"ได้" เย่เฉินตกลงอย่างสบายๆ จากนั้นก็นำของวางไว้ที่ด้านหลังรถ แล้วค่อยเปิดประตูผู้โดยสารและนั่งเข้าไป

หลิวม่านฉงรออยู่ที่ที่นั่งคนขับแล้ว หลังจากที่เย่เฉินขึ้นรถมา เธอก็ขับเทสลาออกจากคฤหาสน์ไปทันที

ขณะที่เธอขับรถไปตามถนนชือซุน เธอก็เอ่ยถามเย่เฉินว่า “ไม่ทราบว่าบ่ายนี้คุณเย่อยากจะไปเดินเล่นที่ไหน?”

"ฉันได้ทั้งนั้น" เย่เฉินกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “แขกย่อมตามเจ้าบ้าน คุณหนูหลิวจัดการตามสบายเถอะ”

หลิวม่านฉงพยักหน้า เธอเหลือบมองเย่เฉินและถามว่า "ใช่สิคุณเย่ มีคำถามที่ฉันอยากถามคุณมาตลอด ไม่ทราบว่าสะดวกไหม?"

เย่เฉินถามด้วยรอยยิ้มว่า “คุณหนูม่านฉงอยากถามว่าตอนนี้ฉันโสดหรือเปล่า?”

"ไม่ใช่" หลิวม่านฉงขมวดคิ้วเล็กน้อยและพูดว่า "ฉันแค่อยากถามคุณเย่ว่า เมื่อครู่นี้ที่คุณพูดถึงห่านย่างอยู่หลายครั้งบนโต๊ะอหาร คุณรู้ความหมายเบื้องหลังของมันใช่รึเปล่า?”

พูดไป เธอก็มองไปที่เย่เฉินอีกครั้งและถามว่า "คุณเย่ คุณไม่รู้เรื่องเหล่านี้จริงๆ หรือ?"

เย่เฉินยักไหล่แล้วพูดว่า “ฉันรู้แค่ว่าคุณนายหลิวเคยหนีไปกับใครมาก่อน แต่เรื่องนี้ก็น่าจะได้ยินกันหมดทั่วฮ่องกาง ผู้ประกอบการรายใหญ่หลายคนมักจะพูดเรื่องซุบซิบกันหลังอาหาร แต่เรื่องที่เธอไปทำอะไรหลังจากหนีตามคนไปต่างประเทศนั้น ฉันไม่เคยได้ยินมาก่อน"

เย่เฉินเห็นว่า หลิวม่านฉงไม่ใช่ผู้หญิงธรรมดา ดังนั้นจึงไม่ต้องการให้ หลิวม่านฉงสังเกตเห็นแรงจูงใจที่แท้จริงของตน

นั่นเพราะ เรื่องที่เฉินจ้างโจงเปิดร้านห่านย่างในสหรัฐอเมริกา แม้กระทั่งหลิวเจียฮุยเองก็เพิ่งจะรู้ อีกทั้งเรื่องนี้ก็ไม่ได้รับการเผยแพร่ออกไปในเกาะฮ่องกาง ถ้าคนนอกอย่างเขายอมรับว่ารู้ อย่างนั้นก็เท่ากับยอมรับว่าเขามีความสัมพันธ์กับเฉินจ้างโจง

หลิวม่านฉงรู้สึกสงสัยอยู่บ้าง เธอรู้สึกเสมอว่าที่เย่เฉินพูดถึงห่านย่างที่โต๊ะอาหารนั้นดูเหมือนจะจงใจทำ แต่เมื่อเธอได้ยินเย่เฉินพูดอบบนี้ กลับรู้สึกว่าตรรกะของเขาก็ไม่มีช่องโหว่ตรงไหน