ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4399
ท้ายที่สุดแล้วตัวตนของเย่เฉินก็คือผู้ช่วยระดับสูงของบริษัท นานาซูขนส่ง จำกัด อีกทั้งยังมาจากแผ่นดินใหญ่ ไม่น่าเป็นไปได้ที่เขาจะรู้เรื่องที่ไชน่าทาวน์ในสหรัฐอเมริกา
ดังนั้นเธอจึงสลัดเรื่องนี้เอาไว้ข้างหลังและพูดกับเย่เฉินว่า "คุณเย่ ถ้าคุณไม่ระบุสถานที่ที่จะไป อย่างนั้นพวกเราก็ไป"จิมซาจุ่ยกันสักหน่อย ฉันกับเพื่อนร่วมชั้นได้จัดการค้าการกุศลที่นั่น ฉันก็เอาของในรถไปส่งให้พวกเขา”
เย่เฉินพยักหน้าและกล่าวว่า “ไม่มีปัญหา”
จิมซาจุ่ยเป็นหนึ่งในศูนย์กลางธุรกิจที่เจริญรุ่งเรืองที่สุดบนเกาะฮ่องกางและยังเป็นสวรรค์แห่งการช้อปปิ้งบนเกาะฮ่องกางอีกด้วย
ตามรายงานประวัติของหลิวม่านฉงเธอและเพื่อนร่วมชั้นของเธอได้จัดการค้าเพื่อการกุศลในพื้นที่ใจกลางของถนนจิมซาจุ่ยเพื่อหาเงิน
ตามการแบ่งงานแต่เดิม เธอจะต้องไปที่นั่นอีกในวันพรุ่งนี้ แต่เมื่อถึงเวลาเที่ยง หลิวเจียฮุยก็โทรเรียกเธอจากโรงเรียนให้กลับบ้าน ในตอนบ่ายก็สัญญาว่าจะพาเย่เฉินไปเที่ยวรอบๆเกาะ ดังนั้นเธอถือโอกาสนำของที่พร้อมสำหรับการขายเพื่อการกุศลแวะมาส่ง
ยิ่งไปกว่านั้นหลิวม่านฉงไม่รู้จริงๆ ว่าจะพาเย่เฉินไปที่ไหน เวลาส่วนใหญ่ของเธออยู่ที่บ้านและที่โรงเรียน ยามปกติเธอก็ไม่มีกิจกรรมบันเทิงใดๆ ยกเว้นงานเพื่อการกุศล ดังนั้นเมื่อให้เธอมาเป็นมัคคุเทศก์ให้เย่เฉิน เธอเองก็จนปัญญาเช่นกัน ดังนั้นจึงยุ่งกับเรื่องของตัวเองก่อนแล้วพาเย่เฉินไปด้วย
เย่เฉินมาที่นี่กับพ่อแม่ของเขาหลายครั้งตอนที่ยังเด็ก เขารู้สึกว่าเนื่องจากพื้นที่ของเกาะฮ่องกางมีขนาดเล็กเกินไป มีคนจำนวนมาก มีรถยนต์คำนวณมาก อีกทั้งถนนก็แคบๆ ดังนั้นเขาจึงไม่ได้สนใจอะไรในแหล่งท่องเที่ยวของเกาะฮ่องกาง และวางแผนที่จะติดตาม หลิวม่านฉงไปรอบๆ
หลิวม่านฉงถามอีกครั้ง “คุณรู้ได้อย่างไรว่าฉันจะมาพรุ่งนี้”
ชายหนุ่มที่ชื่อคุณชายจงพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ฉันบังเอิญผ่านมาตอนเที่ยงและเห็นโลโก้มหาวิทยาลัยฮ่องกางและอาสาสมัครของคุณ ผมก็เลยไปถามพวกเขา พอรู้ว่ามันเป็นการค้าการกุศลที่คุณจัด ก็เลยถามพวกเขาไปว่าคุณจะมาเมื่อไหร่ พวกเขาบอกว่าคุณจะมาพรุ่งนี้ คุณเองก็รู้จักผมดี ผมไม่ชอบการทำตัวออกนอกหน้าเกินไป ก็เลยคิดว่าจะกลับบ้านไปเอานาฬิกามาและบริจาคในขณะที่คุณไม่มา คิดไม่ถึงว่าจะได้เจอคุณที่นี่โดยบังเอิญ”
พูดไป เขาก็รีบเอ่ยประจบประแจงอย่างรวดเร็วว่า "ใช่สิ ม่านฉง เพื่อที่จะสนับสนุนการขายเพื่อการกุศลของมหาวิทยาลัยฮ่องกางของคุณ ฉันเอานาฬิกา Patek Philippe และ Rolex หลายเรือนมาให้คุณ รวมทั้ง Nautilus สองเรือนและRolex Daytonaอีกสามเรือน ราคารวมราวๆมากกว่าสี่ล้าน”
หลิวม่านฉงกล่าวด้วยท่าทีเย็นชาว่า "ต้องขอโทษด้วยคุณชายจง เราทุกคนขายของใช้ส่วนตัวที่ไม่ได้ใช้งานการค้าเพื่อการกุศลและราคาต่อหน่วยสูงสุดเองก็ไม่เกิน 10,000 ดอลลาร์ฮ่องกาง ของของคุณพวกนี้แพงเกินไป วางไว้ในงานก็ยากจะขายออก ขอบคุณสำหรับความหวังดีของคุณ"
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...