ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4400

คุณชายจงโบกมือและพูดว่า “ไม่เป็นไร แม้ว่าจะเป็นนาฬิกาที่มีมูลค่ามากกว่าสี่ล้าน แต่ก็มีราคากลางอยู่ที่ 3 ล้าน ราคานี้คุ้มค่า ฉันเชื่อว่ามันจะต้องขายหมดอย่างรวดเร็วแน่”

พูดไป เขาก็จงใจขยิบตาให้ หลิวม่านฉงและพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ฉันเองก็มาเพื่อให้กำลังใจคุณ งานการค้าเพื่อการกุศลที่จัดโดย หลิวม่านฉงผู้มีชื่อเสียง หากไม่มีของแพงๆพวกนี้สักหน่อย ก็คงจะพูดไม่เต็มปากอยู่บ้าง คุณว่าไหม”

หลิวม่านฉงส่ายหัวและเอ่ยเรียบๆ “ขอบคุณสำหรับความหวังดีของคุณ แต่เหตุผลที่ฉันจัดการค้าเพื่อการกุศลนี้ก็เพราะหวังว่าจะทำให้งานการกุศลเข้าถึงได้มากขึ้นหน่อย ให้เกณฑ์งานการกุศลลดระดับลงมา และให้ผู้คนได้มีส่วนร่วมมากขึ้น ของมีค่าที่คุณเอ่ยถึงพวกนี้พอมันมาถึงก็จะทำลายความกระตือรือร้นของคนธรรมดาที่จะเข้าร่วมในงานการกุศล ดังนั้นเรื่องจึงไม่จำเป็น"

คุณชายจงรีบพูดว่า "ม่านฉง ถ้าคุณคิดว่าไม่เหมาะสม อย่างนั้นฉันบริจาคเงินก็ได้ ประมาณ 10 ล้านดอลลาร์ฮ่องกางเป็นยังไง?"

หลิวม่านฉงเอ่ยปาก "บริจาคเงินไม่มีปัญหา มูลนิธิการกุศลของเราได้เปิดบัญชีสาธารณะเอาไว้ คุณสามารถโอนเงินเข้าบัญชีได้โดยตรง ในขณะเดียวกันคุณก็ยังใส่ได้ว่าคุณต้องการบริจาคโดยไม่ระบุชื่อหรือใช้ชื่อจริง หากเป็นไม่ระบุชื่อ เราจะว่าเขียนพลเมืองดี ถ้าเป็นการบริจาคในชื่อจริง เราจะเขียนชื่อคุณเอาไว้”

พูดไป หลิวม่านฉงก็กล่าวเสริมว่า "แต่ว่า คุณชายจง ในเมื่อไม่ชอบทำตัวออกนอกหน้าและจงใจมากเกินไป ฉันคิดว่าคุณควรเลือกบริจาคโดยไม่เปิดเผยตัวตนจะดีกว่า"

สีหน้าของคุณชายจง เปลี่ยนเป็นปั้นยากอยู่บ้างทันที

เดิมทีเขาต้องการอาศัยช่างที่ หลิวม่านฉงยังไม่มา รีบแสดงท่าทีของตนก่อนสักหน่อย

ทันทีที่นาฬิกาล้ำค่าหลายเรือนถูกนำออกมา คาดว่าอาสาสมัครที่นี่จะต้องเกิดความโกลาหลแน่ และในขณะที่กำลังชื่นชมในตัวเอง พวกเขาก็จะต้องติดต่อ หลิวม่านฉงในทันทีอย่างแน่นอน พอถึงเวลานั้นเขาก็แสร้งทำเป็นถูกบังคับให้เผยความเก่งกาจต่อหน้าหลิวม่านฉง

เมื่อกี้จู่ๆ ก็ดันได้พบกับหลิวม่านฉงเขายังคิดว่านี่เป็นความช่วยเหลือจากพระเจ้าจริงๆ แบบนี้ก็จะสามารถแสดงความเก่งกาจออกมาได้โดยไม่ต้องพูดมาก แต่ไม่คาดคิดว่า หลิวม่านฉงจะไม่รับน้ำใจเลยสักนิด

แถมยังใช้คำพูดไม่กี่คำมาขุดหลุมให้ตนอีกด้วย

ตอนนี้ตนขึ้นหลังเสือไปแล้ว หากไม่อยากเสียหน้า ก็ทำได้แค่จ่ายเงินบริจาค 10 ล้านเหรียญฮ่องกางไปเท่านั้น อีกทั้งยังต้องเป็นการบริจาคแบบไม่เปิดเผยตัวตนอย่างที่ หลิวม่านฉงบอกอีกด้วย

หลิวม่านฉงเห็นเขามีสีหน้าอึดอัด ก็พูดกับเขาด้วยสีหน้าเรียบๆว่า “หาก คุณชายจง คิดจะกลับคำพูดก็ไม่ต้องกังวล แค่คิดว่าฉันไม่เคยพูดมาก่อนก็พอ"

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน