ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4401
ดังนั้น เย่เฉินจึงเอ่ยพูดด้วยใบหน้ารู้สึกผิดว่า “ขอโทษนะ ม่านฉง ฉันผิดเอง ต่อไปนี้ถ้าเจอใครมาหาเรื่อง ฉันจะปกป้องเธอเป็นสิ่งแรก”
หลิวม่านฉงพยักหน้าอย่างพอใจ เอื้อนเอ่ยว่า “หลังจากนี้ถ้าคบกับฉัน นายห้ามทำนิสัยแต๋วแบบนี้อีก ต้องเข้มแข็ง ต้องแมนเข้าไว้！ไม่อย่างนั้นนายจะทำให้ฉันรู้สึกปลอดภัยได้ยังไง?”
“เธอพูดถูก” เย่เฉินเอ่ยพูดอย่างจริงจัง “ก่อนหน้านี้…..ฉันทำตัวอย่างกับตุ๊ดแต๋วจริงๆนั่นแหละ”
หลิวม่านฉงอดขำไม่ได้ จากนั้นก็พูดว่า “นายรู้ไว้ก็ดีแล้ว!”
ในตอนนี้เองเย่เฉินหอบกล่องลังไว้ใต้วงแขน แล้วเดินมาอยู่ตรงหน้าหลิวม่านฉง อาศัยช่วงที่เธอไม่ได้ตั้งตัว ยื่นมือออกไจับมือเธอเอาไว้ข้างหนึ่ง พร้อมกับจับเอาไว้แน่น เอ่ยพูดด้วยสายตาและน้ำเสียงหนักแน่น “ที่รัก ได้โปรดเชื่อในตัวผม ตั้งแต่นี้เป็นต้นไป ผมจะพยายามปกป้องคุณให้ดีที่สุด จะไม่ให้คุณเป็นอะไรไปเด็ดขาด！”
เมื่อมือเล็กของหลิวม่านฉงถูกเย่เฉินกอบกุมเอาไว้ ปฏิกิริยาแรกคือรู้สึกเหมือนไฟช๊อต เธอกำลังจะสะบัดออก แต่เย่เฉินจับไว้แน่น จนหลิวม่านฉงสะบัดแทบไม่หลุด
อีกอย่าง เธอเองก็ไม่กล้าชักมือกลับออกมาตรงๆด้วย
เพราะถ้าเป็นอย่างนั้น กลัวก็แต่ว่าจงจื่อทาวจะดูออกว่าระหว่างสองคนเป็นแค่การแสดงเท่านั้น พอถึงตอนนั้นก็คงมีแต่เสียกับเสีย
ดังนั้น เธอจึงทำได้เพียงข่มความโกรธที่มีอยู่ในใจเอาไว้ เอ่ยพูดกับเย่เฉินว่า “ทำให้ได้อย่างที่พูดก็แล้วกัน”
พูดจบ ก็เอ่ยพูดขึ้นมาอีกว่า “เราไปกันเถอะ”
จงจื่อทาวหน้าถมึงทึง โพล่งออกไปว่า “ม่านฉง! ไอ้หมอนี่เป็นใคร?!”
หลิวม่านฉงยังคงถูกเย่เฉินจับมือเอาไว้ จึงหงุดหงิดเป็นอย่างมาก ดังนั้นจึงเอ่ยพูดอย่างอารมณ์ไม่ดีว่า “เมื่อกี้ไม่ได้ยินที่ฉันพูดเหรอ? เขาคือคู่หมั้นของฉันไง！”
“ไอ้เหี้ยนี่!”จงจื่อทาวกัดฟันกรอด “แม้แต่สี่มังกรแห่งเกาฮ่องกางยังไม่เคยได้ยิน ยังกล้ามาทำเก่งต่อหน้าฉันอีกนะ เชื่อไหมว่าฉันทำให้นายไม่มีชีวิตรอดกลับไปได้แน่!”
เย่เฉินเอ่ยถามหลิวม่านฉงด้วยสีหน้าร้อนรน “ที่รัก สี่มังกรแห่งเกาะฮ่องกางคือใครเหรอ? ยิ่งใหญ่ขนาดนั้นเลย?”
หลิวม่านฉงถูกเย่เฉินจับมือเอาไว้ตลอด จนเริ่มทนไม่ไหว เอื้อนเอ่ยด้วยใบหน้าเรียบนิ่ง “ก็ยิ่งใหญ่พอสมควร พ่อของเขาคือจงหยุนชิวผู้มีอิทธิพลอันดับต้นๆในเกาะฮ่องกาง ทั้งยังมีความสัมพันธ์อันแน่นแฟ้นกับสำนักฮงเหมิน ประมาณว่ามีหน้ามีตาทั้งทางสายขาวและสายมืด”
เย่เฉินเอ่ยถามอย่างประหลาดใจ “ห๊ะ? งั้นต้องทำยังไง? ว่าที่พ่อตาพอจะจัดการให้ผมได้หรือเปล่า?”
หลิวม่านฉงส่ายหน้า “พ่อฉันพูดอะไรกับสำนักฮงเหมินไม่ได้หรอก คงขัดการอะไรไม่ได้”
ขณะที่พูด เธอก็เห็นว่าเย่เฉินดูท่าจะกลัวจริงๆ จึงเอ่ยขึ้นมาว่า “แต่ว่าถ้าคุณกลัวก็พูดออกมาตรงๆ ฉันจะได้บอกให้พ่อฉันเตรียมทางหนีออกจากเกาะฮ่องกางไว้ให้ พวกเขาไม่น่าจะกัดคุณไม่ปล่อยขนาดนั้นหรอก”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...