ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4405
“เป็นเจ้าภาพงานสำคัญอะไร?”
เมื่อได้ยินคำถามของหลิวม่านฉง เย่เฉินก็ยิ้มออกมาเล็กน้อย แล้วเอ่ยพูดว่า “ตอนนี้ยังบอกคุณไม่ได้ ขอเก็บไว้เป็นความลับก่อน”
หลิวม่านฉงขมวดคิ้วมุ่น เอ่ยถามเขาว่า “งั้นคุณได้คิดหรือเปล่า ว่าถ้าจงจื่อทาวจะเล่นงานคุณ คุณจะทำยังไง? คุณมีแค่สองมือเอาชนะหลายมือในเกาะฮ่องกางไม่ได้หรอกนะ คุณจะสู้สำนักฮงเหมินได้ยังไง?”
เย่เฉินเลิกคิ้วขึ้น พูดยิ้มๆว่า “คุณดูถูกผมเกินไปแล้ว สองมือเอาชนะหลายมือไม่ได้อย่างนั้นเหรอ? ต่อให้มีเป็นสี่สิบมือผมก็ไม่สนใจหรอก”
หลิวม่านฉงคิดว่าเย่เฉินพูดโอ้อวดเกินจริง สติของเธอแทบขาดผึงเพราะเขา ทำได้เพียงส่ายหน้าอย่างจนใจ “ฉันล่ะยอมคุณจริงๆ！”
พูดจบ ก็เดินออกมาจากโรงจอดรถกับเย่เฉิน
ทั้งสองเดินออกมาจากโรงจอดรถ มาถึงห้างสรรพสินค้าที่มีผู้คนพลุกพล่าน
ที่นี่นอกจากผู้คนที่กำลังสัญจรไปมา ก็ยังมีพนักงานกำลังขายของอย่างคึกคักและมีโซนแสดงผลิตภัณฑ์มากมาย
ในจุดทำเลดีๆ มีร้านรวงเปิดขายเบียดเสียดกัน ซึ่งร้านเหล่านี้ต่างมีตราโรงเรียนในเกาะฮ่องกางห้อยอยู่เต็ม มีนักเรียนในชุดยูนิฟอร์มเดินกันขวักไขว่อยู่ตรงหน้าร้านค้าเหล่านั้น
หลิวม่านที่กำลังอยู่ในอารมณ์ซับซ้อนพาเย่เฉินมายังร้านรวงเหล่านี้ ซึ่งตรงนี้เคยเป็นจุดที่เธอกับเพื่อนๆทำจิตอาสาการกุศลด้วยกัน
เมื่อเห็นหลิวม่านฉงเดินเข้ามา เหล่านักเรียนต่างพากันประหลาดใจ แต่กระนั้นก็ยังทยอยเข้ามาทักทายเธอ
เด็กหนุ่มที่สวมใส่แว่นตารีบเดินเข้ามาถามว่า “พี่ม่านฉง พี่มาได้ยังไง?”
หลิวม่านฉงยิ้มเล็กน้อย ตอบกลับไปว่า “ช่วงบ่ายมีธุระแถวนี้พอดีน่ะ ก็เลยแวะมานี่สักหน่อย”
“ฉะนั้น ทุกคนต้องพยายามเข้าไว้นะ เราต้องขายของที่เก็บรวบรวมมาได้ขายออกไปให้เร็วที่สุด แล้วก็ ฉันเปิดรับสมัครนักเรียนคนอื่นๆในโรงเรียนมาเข้าร่วมเพิ่มแล้ว ทุกคนพยายามบริจาคของที่ไม่ได้ใช้กันมาเยอะๆ ถ้าเก็บสะสมได้หลายๆอัน ต้องเอาไปทำการกุศลได้อีกหลายอย่างแน่ๆ”
ทุกคนส่งเสียงฮึกเหิมเมื่อได้รับแรงเชียร์จากหลิวม่านฉง แต่ละคนเต็มไปด้วยพลังอันล้มเปี่ยม
ในตอนนี้เอง ก็มีผู้หญิงท่าทางดูดีคนหนึ่งมองมาที่เย่เฉิน จากนั้นก็เอ่ยถามว่า “พี่ม่านฉง ว่าแต่หนุ่มหล่อคนนี้ใครเหรอ? พี่ยังไม่ได้แนะนำให้พวกเรารู้จักเลยนี่นา”
หลิวม่านฉงหันมองเย่เฉิน เอ่ยพูดกับทุกคนว่า “คนนี้คือคุณเย่ แขกของฉันเอง”
“แขก?” ผู้หญิงคนนั้นเอ่ยพูดอย่างแซวๆ “พี่ม่านฉง อย่าบอกนะว่าคือคู่หมั้นที่ครอบครัวพี่จับคู่ให้?”
“จะเป็นแบบนั้น…..”เมื่อหลิวม่านฉงได้ยินคำว่าคู่หมั้น ก็รู้สึกเหมือนจะสติแตก จึงเอ่ยพูดอย่างไม่หยุดคิดว่า “หยุดเลย คุณเย่เป็นเพื่อนพ่อฉัน เขามาคุยธุรกิจกับพ่อฉันที่นี่ บังเอิญเขาไม่ค่อยได้มาที่เกาะฮ่องกาง ฉันก็เลยอาสาพาเขาเที่ยวแค่นั้นเอง”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...