ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4406
“อย่างนี้นี่เอง” ผู้หญิงสาวเอ่ยพูดอย่างเสียดาย “พี่ม่านฉง จะว่าไปแล้วหนุ่มหล่อคนนี้ก็ดูเหมาะกับพี่ดีนะ！ อันที่จริงพี่พิจารณาไว้หน่อยก็ดี รู้จักพี่มาตั้งหลายปี ไม่เคยเห็นพี่มีแฟนกับเขาสักคน ทุกคนรอดูว่าพี่จะตกไปเป็นสะใภ้ตระกูลไหนก่อนเรียนจบอยู่นะ！”
หลิวม่านฉงเอ่ยพูดอย่างช่วยอะไรไม่ได้ “สนใจเรื่องตัวเองดีกว่าเนอะ ได้ยินมาว่าเธอเลิกกับแฟนคนปัจจุบันแล้วนี่? เพิ่งคบกันได้ไม่กี่วันเอง”
หญิงสาวเบ้ปาก “ผู้ชายเฮงซวยนั่นน่ะนะ ฉันไม่อยากพูดถึงเขาเลย! ที่เขาคบกับฉัน เพราะอยากให้ฉันช่วยทำแผนการจบให้เขา พอฉันช่วยทำจนเสร็จ เขาก็มาบอกเลิกฉันทันทีเลย…..”
หลิวม่านฉงถอนหายใจออกมา เอ่ยพูดว่า “ครั้งหน้าจะเอาใครเป็นแฟนก็หัดดูดีๆซะบ้าง”
หญิงสาวหันไปมองเย่เฉิน เอ่ยพูดอย่างจริงจังว่า “แต่ว่าก็ว่าเถอะนะพี่ม่านฉง ฉันว่าผู้ชายที่มากับพี่เหมาะสมกับพี่จริงๆนะ！”
“หยุดเลยนะ！” หลิวม่านฉงยื่นมือออกไปปิดปากอีกฝ่าย “เธอได้พิสูจน์ให้เห็นแล้วว่าเธอแทบจะไม่มีสกิลในการมองคน ดังนั้นการที่เธอมาบอกว่าเขาเหมาะสมกับฉัน แปลว่าเขาไม่มีตรงไหนเหมาะกับฉันเลย”
พูดจบ เธอก็หันไปมองบนใส่เย่เฉินอย่างไม่อาจห้ามได้
ในตอนนี้เองเย่เฉินก็หัวเราะออกมาเบาๆ เอ่ยพูดกับผู้หญิงคนนั้นว่า “ผมเป็นคู่หมั้นของเธอครับ เธอเป็นคนพูดออกมาเองกับปาก”
เมื่อทุกคนได้ยินคำพูดนี้ ก็อุทานออกมาอย่างไม่อาจห้ามได้
ผู้หญิงคนนั้นมองมาที่หลิวม่านฉง เอ่ยพูดอย่างมีนัยแฝงว่า “พี่ม่านฉง .....แม้แต่พวกฉันพี่ก็ยังโกหกเหรอ!”
หลิวม่านฉงเอ่ยพูดอย่างจนใจ “พวกเธออย่าไปฟังที่เขาพูด ผู้ชายแบบนี้ไม่ใช่สเปคฉันด้วยซ้ำ”
พูดจบ เธอก็มองมาที่ทุกคน เอื้อนเอ่ยว่า “ทุกคนกลับทำงานต่อได้แล้ว อย่ามัวแต่พูดไร้สาระไปเรื่อย”
จากนั้น เธอก็เปิดกล่องกระดาษที่ตัวเองถืออยู่ออก แล้วหยิบของในนั้นออกมา พร้อมแนะนำให้คนข้างๆ “ไอแพดตัวนี้ฉันได้มาจากเว็บขายของช่วงต้นปี ฉันลองค้นหาในเว็บขายของมือสอง ส่วนใหญ่ราคาจะอยู่ที่สี่พันกว่า แต่ฉันจะขายสามพัน น่าจะขายได้ง่าย แล้วก็เครื่องเล่นเกมส์ตัวนี้ ตอนซื้อมาราคาอยู่ที่สองพันกว่า แต่ฉันลดเหลือพันสอง……”
หลังจากอธิบายเกี่ยวกับสิ่งของที่จะขายให้ทุกคนฟังพอคร่าวๆแล้ว หลิวม่านฉงก็เอ่ยขึ้นมาว่า “ทุกคนสู้ๆนะ ฉันยังมีธุระต่อ คงไม่ได้อยู่ที่นี่กับทุกคน”
เย่เฉินพูดยิ้มๆ “ขอแค่พวงมาลัยไม่สลับไปอยู่ตรงคันเร่ง ผมก็ขับได้หมดล่ะครับ”
หลิวม่านฉงยักไหล่ “งั้นคุณขับก็ได้”
หลังจากขึ้นมานั่งบนรถ เย่เฉินก็ไม่ได้รีบร้อนขับรถออกไป แต่หยิบโทรศัพท์ออกมา กดดูแผนที่อยู่สักพัก
จนกระทั่งเขาเห็นคนที่ทำตัวลับๆล่อๆสองสามคนเมื่อสักครู่แยกย้ายกันขึ้นรถใครรถมัน ถึงได้หันมาพูดกับหลิวม่านฉงว่า “ผมว่าเขาหงฮวาก็ไม่เลวเลยนะ เราไปเดินเล่นที่นั่นดีไหม”
“เขาหงฮวา?！” หลิวม่านฉงเบิกตาอ้าปากกว้าง “นั่นมันเหนือสุดของเกาะฮ่องกางเลยนะ ไกลมากด้วย แถมยังมีแต่ภูเขา จะไปทำอะไรที่นั่น?”
เย่เฉินพูดยิ้มๆ “เรื่องบางเรื่อง ก็ต้องไปทำในที่ที่มีคนน้อยๆ！”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...