ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4408
หลิวม่านฉงงงตัวเอง ถ้าพูดกันตามเหตุผล ถ้ามีผู้ชายคนไหนพาเธอมายังสถานที่ที่ไร้ผู้คนแบบนี้ เธอไม่มีทางตกปากรับคำแน่นอน
แต่พอมาลองคิดๆดู เธอกลับเลือกที่จะเชื่อเย่เฉินซะอย่างนั้น
เพราะฉะนั้น เธอจึงเดินตามเย่เฉินไปอย่างไม่ลังเล
เมื่อเห็นว่าเย่เฉินกับหลิวม่านฉงเดินมุดเข้าไปในป่า จงจื่อทาวก็ตะคอกออกมาอย่างกรุ่นโกรธ “ลงรถแล้วตามไปเดี๋ยวนี้！วันนี้ฉันต้องได้ฆ่าไอ้กระจอกนั่นให้ตาย！”
คนที่อยู่ในรถสิบกว่าคนลงจากรถในทันที รีบตามเย่เฉินกับหลิวม่านฉงไป
ตำแหน่งที่ตั้งของเกาะฮ่องกางอยู่ติดกับทิศใต้ บวกกับช่วงนี้เป็นช่วงฤดูร้อน ป่าไม้จึงเขียวชอุ่มเป็นพิเศษ เดินเข้ามาข้างใน ยังสามารถเห็นแสงอาทิตย์ที่ส่องผ่านป่ารกทึบเป็นหย่อมๆ
หลิวม่านฉงเดินตามเย่เฉินเข้าไปในป่าลึก เธอที่ตอนแรกยังนิ่งสงบ แต่เพราะเดินเข้ามาลึกเรื่อยๆใจจึงเริ่มหวั่นๆขึ้นมา
กว่าจะเดินมาถึงบริเวณอุ่นร้อน เธอจึงอดถามเย่เฉินขึ้นมาไม่ได้ว่า “ตกลงคุณจะพาฉันไปไหนกันแน่เนี่ย?”
เย่เฉินโบกมือให้เธอ “มา เดี๋ยวผมเดินตามหลังเอง”
หลิวม่านฉงทำหน้าแปลกใจ เดินมาอยู่ตรงหน้าเย่เฉินไม่ทันไร ก็ได้ยินเสียงก่อกๆแก่กๆดังตามหลังมา
เธอนึกว่าเป็นเสียงสัตว์ป่า จึงรีบหันไปดู ผลกลับกลายเป็นว่าไม่นานหลังจากนั้น มีคนสิบกว่าคนเดินมุดออกมาจากพุ่มไม้
ซึ่งคนเหล่านี้ต่างมีร่างกายกำยำ แถมยังมีลายสักบนตัวกันทุกคน ดูแค่นี้ก็รู้แล้วว่าเป็นกลุ่มแก๊งอันธพาล
หลิวม่านฉงพลันเครียดเกร็งขึ้นมาในทันที กำลังจะลากเย่เฉินวิ่งหนีไปด้วยกัน ก็เห็นจงจื่อทาวเดินตามเข้ามาด้วยสีหน้ามืดครึ้ม
เมื่อจงจื่อทาวเห็นเย่เฉินกับหลิวม่านฉง ก็กัดฟันกรอดแล้วพูดสบถด่าว่า “สมกับเป็นคู่ชาติหมาจริงๆ ในเกาะฮ่องกางไม่มีโรงแรมดีๆให้พวกแกไปเอากันหรือไง? ถึงได้ถ่อมาทำบัดสีบัดเถลิงกันถึงที่นี่！”
เย่เฉินเอ่ยถามกลั้วยิ้ม “ยังไง? เท่าที่ฟังคุณพูดมา แปลว่าถ้าผมเชื่อฟังคุณ เรื่องมันก็จะจบใช่ไหม?”
“พ่อง！”จงจื่อทาวด่าออกมาอย่างกรุ่นโกรธ “จะมาเชื่อฟังตอนนี้มันสายเกินไปแล้ว！ ฉันตามแกมาที่นี่ ก็เพราะจะจัดการแกต่างหาก！”
พูดจบ เขาก็ออกคำสั่งกับเหล่าชายฉกรรจ์ว่า “จัดการมันจนกว่าจะตาย！”
เหล่าชายฉกรรจ์ได้ยินแบบนั้น ก็พุ่งจู่โจมเย่เฉินทันที
หลิวม่านเห็นท่าไม่ดี จึงเข้าไปยืนบังเย่เฉินทันที พร้อมกับตะคอกออกไปว่า “จงจื่อทาว ถ้านายกล้าทำอะไรเขาฉันจะแจ้งตำรวจให้จับนาย！”
เย่เฉินตบไหล่ของเธอ เอ่ยพูดกลั้วยิ้มว่า “มาอยู่ข้างหลังผมดีกว่า เดี๋ยวเลือดโดนหน้า”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...