ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4408

หลิวม่านฉงงงตัวเอง ถ้าพูดกันตามเหตุผล ถ้ามีผู้ชายคนไหนพาเธอมายังสถานที่ที่ไร้ผู้คนแบบนี้ เธอไม่มีทางตกปากรับคำแน่นอน

แต่พอมาลองคิดๆดู เธอกลับเลือกที่จะเชื่อเย่เฉินซะอย่างนั้น

เพราะฉะนั้น เธอจึงเดินตามเย่เฉินไปอย่างไม่ลังเล

เมื่อเห็นว่าเย่เฉินกับหลิวม่านฉงเดินมุดเข้าไปในป่า จงจื่อทาวก็ตะคอกออกมาอย่างกรุ่นโกรธ “ลงรถแล้วตามไปเดี๋ยวนี้！วันนี้ฉันต้องได้ฆ่าไอ้กระจอกนั่นให้ตาย！”

คนที่อยู่ในรถสิบกว่าคนลงจากรถในทันที รีบตามเย่เฉินกับหลิวม่านฉงไป

ตำแหน่งที่ตั้งของเกาะฮ่องกางอยู่ติดกับทิศใต้ บวกกับช่วงนี้เป็นช่วงฤดูร้อน ป่าไม้จึงเขียวชอุ่มเป็นพิเศษ เดินเข้ามาข้างใน ยังสามารถเห็นแสงอาทิตย์ที่ส่องผ่านป่ารกทึบเป็นหย่อมๆ

หลิวม่านฉงเดินตามเย่เฉินเข้าไปในป่าลึก เธอที่ตอนแรกยังนิ่งสงบ แต่เพราะเดินเข้ามาลึกเรื่อยๆใจจึงเริ่มหวั่นๆขึ้นมา

กว่าจะเดินมาถึงบริเวณอุ่นร้อน เธอจึงอดถามเย่เฉินขึ้นมาไม่ได้ว่า “ตกลงคุณจะพาฉันไปไหนกันแน่เนี่ย?”

เย่เฉินโบกมือให้เธอ “มา เดี๋ยวผมเดินตามหลังเอง”

หลิวม่านฉงทำหน้าแปลกใจ เดินมาอยู่ตรงหน้าเย่เฉินไม่ทันไร ก็ได้ยินเสียงก่อกๆแก่กๆดังตามหลังมา

เธอนึกว่าเป็นเสียงสัตว์ป่า จึงรีบหันไปดู ผลกลับกลายเป็นว่าไม่นานหลังจากนั้น มีคนสิบกว่าคนเดินมุดออกมาจากพุ่มไม้

ซึ่งคนเหล่านี้ต่างมีร่างกายกำยำ แถมยังมีลายสักบนตัวกันทุกคน ดูแค่นี้ก็รู้แล้วว่าเป็นกลุ่มแก๊งอันธพาล

หลิวม่านฉงพลันเครียดเกร็งขึ้นมาในทันที กำลังจะลากเย่เฉินวิ่งหนีไปด้วยกัน ก็เห็นจงจื่อทาวเดินตามเข้ามาด้วยสีหน้ามืดครึ้ม

เมื่อจงจื่อทาวเห็นเย่เฉินกับหลิวม่านฉง ก็กัดฟันกรอดแล้วพูดสบถด่าว่า “สมกับเป็นคู่ชาติหมาจริงๆ ในเกาะฮ่องกางไม่มีโรงแรมดีๆให้พวกแกไปเอากันหรือไง? ถึงได้ถ่อมาทำบัดสีบัดเถลิงกันถึงที่นี่！”

เย่เฉินเอ่ยถามกลั้วยิ้ม “ยังไง? เท่าที่ฟังคุณพูดมา แปลว่าถ้าผมเชื่อฟังคุณ เรื่องมันก็จะจบใช่ไหม?”

“พ่อง！”จงจื่อทาวด่าออกมาอย่างกรุ่นโกรธ “จะมาเชื่อฟังตอนนี้มันสายเกินไปแล้ว！ ฉันตามแกมาที่นี่ ก็เพราะจะจัดการแกต่างหาก！”

พูดจบ เขาก็ออกคำสั่งกับเหล่าชายฉกรรจ์ว่า “จัดการมันจนกว่าจะตาย！”

เหล่าชายฉกรรจ์ได้ยินแบบนั้น ก็พุ่งจู่โจมเย่เฉินทันที

หลิวม่านเห็นท่าไม่ดี จึงเข้าไปยืนบังเย่เฉินทันที พร้อมกับตะคอกออกไปว่า “จงจื่อทาว ถ้านายกล้าทำอะไรเขาฉันจะแจ้งตำรวจให้จับนาย！”

เย่เฉินตบไหล่ของเธอ เอ่ยพูดกลั้วยิ้มว่า “มาอยู่ข้างหลังผมดีกว่า เดี๋ยวเลือดโดนหน้า”