สรุปเนื้อหา บทที่ 4416 ต้องทำให้คุณสมหวังอยู่แล้วสิ! – ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน โดย เมฆทอง
บท บทที่ 4416 ต้องทำให้คุณสมหวังอยู่แล้วสิ! ของ ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน ในหมวดนิยายนิยาย จีน เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย เมฆทอง อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
หลิวม่านฉงทักทายพวกเขาทีละคน แถมยังจำชื่อพวกเขาได้ทุกคน
หลังจากทักทายเสร็จ เธอก็พูดกับเย่เฉินว่า: "เศรษฐกิจของเกาะฮ่องกางเติบโตอย่างรวดเร็วในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ตอนแรกที่ดินตรงนี้ถูกนายทุนซื้อไปและเตรียมที่จะพัฒนาใหม่ เจ้าของที่คนเดิมอยากขับไล่เหล่าพ่อค้าแม่ค้าทางอ้อม จึงขึ้นค่าเช่าเป็นหลายเท่าในชั่วข้ามคืน พ่อค้าหลายรายจ่ายค่าเช่าไม่ไหว จึงเริ่มถอนตัว ฉันเลยไปหาพ่อขอให้พ่อทำยังไงก็ได้ให้ซื้อที่ดินตรงนี้มาให้ได้ ถ้าเขาซื้อมาให้ฉันได้ ฉันก็จะยอมให้เขาแต่งภรรยาใหม่เข้าบ้าน”
เมื่อพูดอย่างนั้น หลิวม่านฉงก็แบมือและพูดด้วยรอยยิ้มว่า "และแล้วฉันก็ได้เป็นเจ้าของถนนคนเดินแห่งนี้ตามที่หวัง แผงขายทั้งหมดบนถนนสายนี้รวมถึงร้านค้าทั้งสองด้านเป็นของฉันหมดเลย! เป็นไง ฉันเก่งไหม?”
“น่าทึ่งมาก” เย่เฉินถามด้วยรอยยิ้ม “แปลว่า คุณพาพ่อค้าแม่เหล่านี้กลับมาได้ หลังจากที่คุณซื้อถนนเส้นนี้มางั้นเหรอ”
“ใช่”หลิวม่านฉงพยักหน้าและพูดว่า “ฉันชวนพวกเขากลับมาค้าขายที่นี่ และสัญญากับพวกเขาว่าตราบใดที่พวกเขาเต็มใจที่จะเปิดแผงขายของที่นี่ ฉันจะไม่เพิ่มค่าเช่า ไม่เพียงแค่นั้น พวกค่าน้ำค่าไฟ ค่าทำความสะอาด และค่าบำรุงรักษาทั้งหมด ฉันจะเป็นคนออกเอง ไม่กี่ปีที่ผ่านราคาของสูงขึ้นอย่างรวดเร็ว ซึ่งค่าเช่าที่พวกเขาต้องจ่ายในทุกปี ไม่เพียงพอสำหรับค่าบำรุงรักษาที่นี่ เพราะงั้นฉันเลยต้องให้บริษัทของพ่อฉันช่วยออกค่าใช้จ่ายอีกส่วนหนึ่งให้"
เย่เฉินยิ้มและพูดว่า “พ่อคุณก็ใจดีกับคุณอยู่นี่นา”
หลิวม่านฉ.พยักหน้า: “เขาใจดีกับฉันมาก ตลอดหลายปีที่ผ่านมา เขาพยายามทำทุกอย่างเพื่อให้ฉันอภัยให้”
ขณะที่พูด สีหน้าหลิวม่านฉงก็ค่อยๆเย็นชาลง เอ่ยพูดอย่างจริงจัง: "แต่ตอนที่แม่ฉันจากไปมันเจ็บปวดมากจริงๆ ฉันยังจำเหตุการณ์ทุกฉากตั้งแต่แม่ป่วยจนถึงวันที่แม่ตายได้อยู่เลย ดังนั้นทั้งชีวิตนี้ฉันไม่มีทางให้อภัยเขาได้หรอก"
เมื่อเห็นว่าดวงตาของหลิวม่านฉงแดงก่ำ เหมือนเขาจะเผลอไปสะกิดต่อมความทรงจำอันเจ็บปวดของเธอเข้า ดังนั้นเย่เฉินจึงเปลี่ยนเรื่อง “จริงสิคุณม่านฉง เมื่อกี้อาหนานบอกว่าคุณไม่เคยพาผู้ชายมาที่นี่ แล้วทำไมถึงพาผมที่เพิ่งเจอกันวันนี้ครั้งแรกมาล่ะ? "
หลิวม่านฉงขมวดคิ้ว: “อย่าคิดอะไรเข้าข้างตัวเองเชียวนะ ฉันไม่ได้อยากพาคุณมาสักหน่อย!”
เย่เฉินขมวดคิ้ว: “ผมไม่เชื่อ คุณคิดว่าอย่างผมจำเป็นต้องซ่อนด้วยเหรอ”
หลิวม่านฉงกลอกตาใส่เขาอย่างฮึดฮัด และพูดว่า "เออๆๆ คุณมันเก่ง! คืนนี้คุณจะไปหลานกุ้ยฝ่างไม่ใช่เหรอ? ฉันจะรอดูคุณโชว์ความเก่งกาจที่หลานกุ้ยฝ่างก็แล้วกัน!"
เย่เฉินถามด้วยรอยยิ้มว่า “คุณอยากเห็นจริงๆเหรอ?”
หลิวม่านฉงพูดอย่างกระฟัดกระเฟียด: "ใช่! ฉันอยากเห็น กลัวก็แต่ว่าคุณจะทำไม่ได้ ลำบากฉันต้องหาวิธีช่วยคุณอีก!"
เย่เฉินดีดนิ้ว เลิกคิ้วแล้วพูดว่า "ในเมื่อคุณอยากเห็น ผมก็ต้องทำให้คุณสมหวังอยู่แล้วสิ!"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...
รอตอนต่อไปอยู๋นะครับกำลังสนุกเลย...
รออัพเดตตอนใหม่อยู่นะครับ กำลังสนุกเลย...
ไม่มีอัพเดตแล้วหรือครับ กำลังสนุกเลย...
99% เว็บนี้แปลใกล้เคียงคำพูดของคนไทยที่สุด เสียดายเขาไม่แปลต่อให้ เว็บอื่นเขาไปไกลแล้วแต่แปลเข้าใจยากหน่อย ต้องใช้การเดาเข้าช่วยถึงพอจะเข้าใจ มีเว็บที่เป็นภาษาจีนล้วน ลองใช้โปรแกรมแปลภาษาดู ก็เหมือนเว็บอื่นๆที่ว่า ผลสุดท้ายก็กลับมาอ่านเว็บนี้ต่อ คิดว่าถ้าอ่านจนจบที่เขาแปล ก็คงไปหาอ่านเว็บอื่นต่อ เดาเอา😁...
อัพตอนต่อไปหน่อยครับกำลังสนุกเลย...
il semble que c'est leur fin d'histoire comme ça . merci pour ce temps de lecture,nous aurions préféré un lien d'achat complète du livre hélas . il temps de faire autre chose désormais...