เข้าสู่ระบบผ่าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 442

บทที่ 442

แต่ว่า ได้พบกันเมื่อครู่ ก็ได้จุดประกายความหวังที่มีต่อหวั่นถิงที่อยู่ในใจลึกๆ ของเขาขึ้นมา

ดังนั้น เขาก็เลยอยากจะดูรูปบนหน้าวีแชทของซ่งหวั่นถิงทุกรูปให้หมด

เขาตั้งใจสังเกตรูปทุกรูปบนหน้าวีแชทของซ่งหวั่นถิง ดูไปชื่นชมไป ช่างเป็นผู้หญิงหนึ่งในหมื่นที่สวยจริงๆ ทั้งเรือนร่าง ไม่มีที่ติเลย

ดังนั้น ในใจเขาก็ได้สาบานขึ้นในใจ ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม จะต้องได้ซ่งหวั่นถิงมาครอบครองให้ได้！

……

ซ่งหวั่นถิงและซ่งหรงวี่กำลังอยู่บนทางกลับบ้าน ซ่งหรงวี่ก็หลอกถามซ่งหวั่นถิงว่า “หวั่นถิง พี่ดูอู๋ซิน เหมือนว่าเขาจะมีใจให้เธอนะ”

ซ่งหวั่นถิงพูดออกมานิ่งๆ เพียงคำเดียวว่า “อ่อ”

“อ่อ?” ซ่งหรงวี่ถามอย่างสงสัยว่า “ทำไมเย็นชาเช่นนี้?”

“ทำไมล่ะคะ?” ซ่งหวั่นถิงพูดว่า “เขาจะคิดอย่างไรกับหนู แล้วมันจะเกี่ยวอะไรกับหนูล่ะคะ หรือจะต้องให้หนูแสดงอาการดีใจขึ้นมา ถึงจะพอใจ?”

ซ่งหรงวี่ถามไปอีกว่า “อู๋ซินก็รูปร่างหล่อดี เธอไม่รู้สึกอะไรกับเขาบ้างเลยหรือไง?”

ซ่งหวั่นถิงส่ายหน้า แล้วพูดว่า “หนูไม่รู้สึกอะไรกับเขาเลย ในสายตาหนู แม้แต่เพื่อนก็ยังไม่นับ อย่างมากก็เป็นแค่คนที่เกือบรู้จักกัน”

ซ่งหรงวี่รีบพูดโน้มน้าวว่า “แกโง่รึไง? ตระกูลอู๋มีกำลังมากนะ！ เป็นตระกูลอันดับหนึ่งของเจียงหนาน ถ้าแกได้อยู่กับอู๋ซินละก็ สำหรับตระกูลซ่งแล้ว ก็เป็นเสมือนเสือติดปีกเลยเชียวนะ”

“หนูไม่รู้อะไรกับเขา” ซ่งหวั่นถิงตั้งใจพูด “หนูจะไม่อยู่กับคนที่ไม่รู้สึกอะไรด้วย ต่อให้เป็นคนรวยระดับโลกก็เหมือนกัน”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน