สรุปตอน บทที่ 4420 ไม่ต้องมาญาติดีกันอีก! – จากเรื่อง ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน โดย เมฆทอง
ตอน บทที่ 4420 ไม่ต้องมาญาติดีกันอีก! ของนิยายนิยาย จีนเรื่องดัง ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน โดยนักเขียน เมฆทอง เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา เนื่องจากธุรกิจของจงหยุนชิวเติบโตขึ้นเรื่อย ๆ เขาจึงอยากที่จะตัดความสัมพันธ์ของเขากับสำนักฮงเหมินอย่างจริงๆ จังๆ แต่ฮงหยวนซานเป็นคนฉลาดที่ฉลาดไปอีกขั้น อีกฝ่ายไม่อยากเป็นกระโถนของจงหยุนชิว พอไม่ใช้แล้วก็คิดที่จะโยนทิ้ง
จงหยุนชิวเองก็รู้ดีว่า ตอนนี้ฮงหยวนซานเห็นเขาเป็นบ่อเงินบ่อทอง เช่นเดียวกับที่เขาเคยเห็นอีกฝ่ายเป็นที่พึ่งในตอนแรก ให้ตายยังไงก็ไม่ยอมปล่อยมือเด็ดขาด
ดังนั้นเขาจึงทำได้เพียงพยายามอย่างดีที่สุดเพื่อหาวิธีทำให้ฮงหยวนซานรู้สึกมั่นคง
เมื่อเร็ว ๆ นี้ ฮงหยวนซานทำเงินได้มากมายในธุรกิจการลักลอบนำเข้าเนื้อแช่แข็ง แต่เนื่องจากขนาดของสินค้าเล็กไป เขาจึงอยากให้จงหยุนชิวช่วยออกหน้าจดทะเบียนเป็นบริษัทขนส่งเพื่อช่วยเขารับสินค้าจากต่างประเทศมาที่เกาะฮ่องกาง
นอกจากนี้ เขายังต้องการให้จงหยุนชิว ใช้เงินจำนวนหนึ่งเพื่อซื้อเรือสปีดโบ๊ทที่ให้เขา เพื่อที่เขาจะได้ลักลอบนำเข้าเนื้อแช่แข็งไปยังแผ่นดินใหญ่ได้โดยตรง
เพื่อไม่ให้จงหยุนชิวมีโอกาสปฏิเสธ ฮงหยวนซานจึงอาศัยความเป็นพ่อเลี้ยง เชิญลูกบุญธรรมและหลานชายเข้าร่วมงานเลี้ยง เพื่อเสนอข้อเรียกร้องที่โต๊ะอาหารค่ำ เขาคิดว่ายังไงจงหยุนชิวก็ไม่สามารถปฏิเสธได้แน่
แต่ว่า ฮงหยวนซานรออยู่ที่บ้านนานแล้ว ขารู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อยเมื่อไม่เห็นแม้แต่เงาของจงหยุนชิว
เขาจึงกดโทรหาอีกฝ่าย แล้วพูดว่า "หยุนชิว! พอตอนนี้เป็นใหญ่เข้าหน่อย เลยไม่คิดที่จะเห็นหัวฉันแล้วใช่ไหม ฉันนั่งรอแกมากินข้าวที่บ้านด้วยกันมาชาติเศษละ จนตอนนี้ยังไม่เห็นแม้แต่เงาแกเลย แกทำอย่างนี้หมายความว่ายังไง? ไม่เห็นค่าพ่อบุญธรรมคนนี้แล้วก็พูดออกมาตรงๆ ฉันจะได้ไม่ไปทำให้แกลำบากใจอีก ส่วนบุญคุณที่ฉันเคยช่วยแกเอาไว้จะถือซะว่าป้อนข้าวหมาแล้วกัน นับจากนี้เราสองคนอย่ามาญาติดีกันอีกเลย”
ทำไมจงหยุนชิวจะไม่รู้ว่านี่คือลูกไม้ของฮงหยวนซาน
ฮงหยวนซานเจ้าแผนการซะขนาดนั้น
เหตุผลที่เขาพูดมาอย่างนี้ก็เพื่อให้ตายใจทั้งนั้น
คนที่ผ่านร้อนผ่านหนาวมามากมายอย่างฮงหยวนซาน เวลาพูดอะไรไม่ได้มีความหมายเดียวซะทีเดียว
เหตุผลที่เขาพูดออกมาอย่างฮึกเหิมแบบนี้ ด้านหนึ่งก็เพื่อสร้างความมั่นใจให้กับจงหยุนชิว แต่ในทางกลับกัน เขากำลังข่มจงหยุนชิวต่างหากล่ะ
ความหมายของคำนั้นง่ายมาก แม้ว่าฉันจะแก่แล้ว แต่ฉันก็ยังกล้าเล่นกับคนอื่น ถ้าแกกล้าเล่นกลับฉัน ฉันก็กล้าเล่นกับแก!
จงหยุนชิวก็เป็นคนฉลาดเช่นกัน และเขาเข้าใจว่าฮงหยวนซานหมายถึงอะไร แต่เขาไม่มีอารมณ์ที่จะสนใจมันในเวลานี้ จึงรีบพูดว่า: “พ่อ ทำไมพ่อไม่ส่งลูกน้องไป ช่วยตรวจสอบด้วยอีกแรงล่ะ ผมกลัวว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นกับจื่อทาวจริงๆ เขาไม่เคยไม่รับสายผม”
ฮงหยวนซานพูดอย่างใหญ่โต: "หยุนชิว ไม่ต้องกังวล เรื่องนี้เดี๋ยวฉันจัดการเอง ฉันจะส่งคนไปตรวจสอบว่าจื่อทาวอยู่ที่ไหน แกบอกฉันมาว่าเขาออกจากบ้านไปตอนบ่ายเวลาไหน ฉันจะได้ให้คนเริ่มสืบจากช่วงเวลานั้น รับรองว่าสามารถติดตามและค้นหาเบาะแสของเขาได้อย่างแน่นอน!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...
รอตอนต่อไปอยู๋นะครับกำลังสนุกเลย...
รออัพเดตตอนใหม่อยู่นะครับ กำลังสนุกเลย...
ไม่มีอัพเดตแล้วหรือครับ กำลังสนุกเลย...
99% เว็บนี้แปลใกล้เคียงคำพูดของคนไทยที่สุด เสียดายเขาไม่แปลต่อให้ เว็บอื่นเขาไปไกลแล้วแต่แปลเข้าใจยากหน่อย ต้องใช้การเดาเข้าช่วยถึงพอจะเข้าใจ มีเว็บที่เป็นภาษาจีนล้วน ลองใช้โปรแกรมแปลภาษาดู ก็เหมือนเว็บอื่นๆที่ว่า ผลสุดท้ายก็กลับมาอ่านเว็บนี้ต่อ คิดว่าถ้าอ่านจนจบที่เขาแปล ก็คงไปหาอ่านเว็บอื่นต่อ เดาเอา😁...
อัพตอนต่อไปหน่อยครับกำลังสนุกเลย...
il semble que c'est leur fin d'histoire comme ça . merci pour ce temps de lecture,nous aurions préféré un lien d'achat complète du livre hélas . il temps de faire autre chose désormais...