เมื่อเย่เฉินกับหลิวม่านฉงกินกันเกือบจะอิ่มแล้ว และตอนที่เริ่มตัดเค้ก เหล่าลูกน้องสำนักฮงเหมินได้พบ Rolls-Royce ของจงจื่อทาวแล้ว ในลานจอดรถใต้ดินในจิมซาจุ่ย
ในเวลานั้น ตอนที่จงจื่อทาวกับพี่ไก่ และคนอื่นๆ ไล่ตามเย่เฉินกับหลิวม่านฉงด้วยกัน เขาคิดว่าเขาฉลาด ที่ไม่ได้ขับรถ Rolls-Royce ของเขา เพราะRolls-Royceนั้นสะดุดตาเกินไป เขากลัวเย่เฉินจะรู้ก่อน
แต่ว่า เขาที่ตอนนี้นอนอยู่ในกระโปรงหลังรถของหลิวม่านฉง ไม่เคยคิดฝันว่า เย่เฉินจะสังเกตเห็นพวกเขามานานแล้ว ก่อนที่พวกเขาจะออกเดินทาง
เมื่อลูกน้องสำนักฮงเหมินพบRolls-Royceของจงจื่อทาว ก็รายงานกับฮงหยวนซาน รายงานให้ฮงหยวนซานไปด้วย ดึงกล้องวงจรในที่จอดรถไปด้วย เพื่อตามหาเบาะแสหลังจากจงจื่อทาว ออกมาจาก Rolls-Royce
และในเวลานี้เอง จงหยุนชิวที่กังวลใจมาก ก็มาที่บ้านของฮงหยวนซาน และรอข่าวกับเขาด้วยกัน
ผ่านไปไม่นาน ลูกน้องที่อยู่ข้างหน้าก็ส่งข้อความกลับมา จงจื่อทาวขึ้นรถของพี่ไก่ อันธพาลยอดฝีมือแห่งสำนักฮงเหมิน และออกจากที่จอดรถกับพี่ไก่ และเหล่าลูกน้องของเขา!
พอมีข่าวนี้กลับมา ฮงหยวนซานสั่งชายวัยกลางคนที่อยู่ข้างๆ ทันทีว่า:"ครูฝึกหลิน คุณรีบติดต่อพี่ไก่เลย ถามว่าตอนนี้เด็กนี้อยู่ที่ไหนกัน"
คนที่ถูกเรียกว่าครูฝึกหลินพยักหน้าทันที หยิบโทรศัพท์ หาเบอร์แล้วโทรออก
แต่ว่า อีกด้านหนึ่งของโทรศัพท์ มีเสียงเตือนว่าอีกฝ่ายไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้
ครูฝึกหลินขมวดคิ้ว และพูดว่า:"หัวหน้าสำนัก โทรศัพท์ของไอ้ไก่น่าจะไม่อยู่ในพื้นที่ให้บริการ"
"เชี่ย!"ฮงหยวนซานโพล่งออกมา:"ไปหาลูกน้องของไอ้ไก่ แล้วถามว่าพวกเขาอยู่ที่ไหนกัน!"
ครูฝึกหลินรีบสั่งทันที
ครูฝึกหลินกำมือคารวะ แล้วพูดเสียงดังว่า:"ไม่ต้องห่วงครับ เจ้าสำนัก ผมจะทำให้ดีที่สุด!"
หลังจากนั้น เขาพูดกับทั้งสองคนว่า:"เจ้าสำนัก คุณจง ผมขอตัวก่อนครับ พอมีข่าว ผมจะบอกพวกคุณสองคนทันที!"
ครูฝึกหลินหันหลังเดินจากไป เมื่อเห็นใบหน้าที่กังวลของจงหยุนชิว ฮงหยวนซานก็พูดปลอบเขาว่า:"หยุนชิว นายไม่ต้องกังวลมากเกินไป ฉันเชื่อว่าบนเกาะฮ่องกง จะไม่มีใครกล้าทำอะไรพวกเขาเด็ดขาด"
จงหยุนชิวพูดอย่างหน้าบึ้ง:"พ่อครับ บอกตามตรง ถึงแม้ไอ้ไก่นั้นจะไม่มีความผิด ผมก็กลัวมีว่าจะมีพวกไม่กลัวตายคนอื่นๆ ที่โลภเงิน ลักพาตัวจื่อทาวเพื่อเรียกค่าไถ่!"
ฮงหยวนซานโบกมือ:"หยุนชิว ถึงแม้จะมีคนจากข้างนอกลักพาตัวจื่อทาวไปก็ไม่เป็นไร ครูฝึกหลินเป็นนักบู๊สามดาวที่ฉันขุดมาด้วยเงินจำนวนมาก มีเขาอยู่ทั้งคน มีใครกล้ามาทำร้ายจื่อทาว ฉันจะให้มันตายแบบไม่มีหลุมฝังศพเลย !"
จงหยุนชิวถามด้วยความประหลาดใจ:"นักบู๊สามดาว? ! พ่อ พ่อไปเชิญเทพแบบนี้มาจากไหนกัน?"

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...