เมื่อเย่เฉินกับหลิวม่านฉงกินกันเกือบจะอิ่มแล้ว และตอนที่เริ่มตัดเค้ก เหล่าลูกน้องสำนักฮงเหมินได้พบ Rolls-Royce ของจงจื่อทาวแล้ว ในลานจอดรถใต้ดินในจิมซาจุ่ย
ในเวลานั้น ตอนที่จงจื่อทาวกับพี่ไก่ และคนอื่นๆ ไล่ตามเย่เฉินกับหลิวม่านฉงด้วยกัน เขาคิดว่าเขาฉลาด ที่ไม่ได้ขับรถ Rolls-Royce ของเขา เพราะRolls-Royceนั้นสะดุดตาเกินไป เขากลัวเย่เฉินจะรู้ก่อน
แต่ว่า เขาที่ตอนนี้นอนอยู่ในกระโปรงหลังรถของหลิวม่านฉง ไม่เคยคิดฝันว่า เย่เฉินจะสังเกตเห็นพวกเขามานานแล้ว ก่อนที่พวกเขาจะออกเดินทาง
เมื่อลูกน้องสำนักฮงเหมินพบRolls-Royceของจงจื่อทาว ก็รายงานกับฮงหยวนซาน รายงานให้ฮงหยวนซานไปด้วย ดึงกล้องวงจรในที่จอดรถไปด้วย เพื่อตามหาเบาะแสหลังจากจงจื่อทาว ออกมาจาก Rolls-Royce
และในเวลานี้เอง จงหยุนชิวที่กังวลใจมาก ก็มาที่บ้านของฮงหยวนซาน และรอข่าวกับเขาด้วยกัน
ผ่านไปไม่นาน ลูกน้องที่อยู่ข้างหน้าก็ส่งข้อความกลับมา จงจื่อทาวขึ้นรถของพี่ไก่ อันธพาลยอดฝีมือแห่งสำนักฮงเหมิน และออกจากที่จอดรถกับพี่ไก่ และเหล่าลูกน้องของเขา!
พอมีข่าวนี้กลับมา ฮงหยวนซานสั่งชายวัยกลางคนที่อยู่ข้างๆ ทันทีว่า:"ครูฝึกหลิน คุณรีบติดต่อพี่ไก่เลย ถามว่าตอนนี้เด็กนี้อยู่ที่ไหนกัน"
คนที่ถูกเรียกว่าครูฝึกหลินพยักหน้าทันที หยิบโทรศัพท์ หาเบอร์แล้วโทรออก
แต่ว่า อีกด้านหนึ่งของโทรศัพท์ มีเสียงเตือนว่าอีกฝ่ายไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้
ครูฝึกหลินขมวดคิ้ว และพูดว่า:"หัวหน้าสำนัก โทรศัพท์ของไอ้ไก่น่าจะไม่อยู่ในพื้นที่ให้บริการ"
"เชี่ย!"ฮงหยวนซานโพล่งออกมา:"ไปหาลูกน้องของไอ้ไก่ แล้วถามว่าพวกเขาอยู่ที่ไหนกัน!"
ครูฝึกหลินรีบสั่งทันที
ครูฝึกหลินกำมือคารวะ แล้วพูดเสียงดังว่า:"ไม่ต้องห่วงครับ เจ้าสำนัก ผมจะทำให้ดีที่สุด!"
หลังจากนั้น เขาพูดกับทั้งสองคนว่า:"เจ้าสำนัก คุณจง ผมขอตัวก่อนครับ พอมีข่าว ผมจะบอกพวกคุณสองคนทันที!"
ครูฝึกหลินหันหลังเดินจากไป เมื่อเห็นใบหน้าที่กังวลของจงหยุนชิว ฮงหยวนซานก็พูดปลอบเขาว่า:"หยุนชิว นายไม่ต้องกังวลมากเกินไป ฉันเชื่อว่าบนเกาะฮ่องกง จะไม่มีใครกล้าทำอะไรพวกเขาเด็ดขาด"
จงหยุนชิวพูดอย่างหน้าบึ้ง:"พ่อครับ บอกตามตรง ถึงแม้ไอ้ไก่นั้นจะไม่มีความผิด ผมก็กลัวมีว่าจะมีพวกไม่กลัวตายคนอื่นๆ ที่โลภเงิน ลักพาตัวจื่อทาวเพื่อเรียกค่าไถ่!"
ฮงหยวนซานโบกมือ:"หยุนชิว ถึงแม้จะมีคนจากข้างนอกลักพาตัวจื่อทาวไปก็ไม่เป็นไร ครูฝึกหลินเป็นนักบู๊สามดาวที่ฉันขุดมาด้วยเงินจำนวนมาก มีเขาอยู่ทั้งคน มีใครกล้ามาทำร้ายจื่อทาว ฉันจะให้มันตายแบบไม่มีหลุมฝังศพเลย !"
จงหยุนชิวถามด้วยความประหลาดใจ:"นักบู๊สามดาว? ! พ่อ พ่อไปเชิญเทพแบบนี้มาจากไหนกัน?"

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
เอาตรงๆน่ะ ผมชอบที่พระเอกมีสาวมาติด แบบเป็นปกติ หลงรักพระเอกโงหัวไม่ขึ้นผมไม่ขัดใจหรอก มาขัดใจตอนคือแบบผญ เรื่องนี้มีนลุกหนักเกินไป จนทำใจอ่านแล้วขัดใจ ถ้าลุกพอประมาณแบบนี้คืออ่านสนุกเว่อร์ แต่นี่อ่อยหนักจนเกิน เกิดอาการขัดใจสุดๆ 555...
ห๊า พระเอกไปเป็นหนี้พวกหล่อนตรงไหน พวกตัวเองชอบเย่เฉินเอง เย่เฉินไม่ได้บังคับ แล้วจะให้พระเอกคืนความรักให้พวกเอ็งเนี่ยน่ะ ส่วนพระเอกกุเห้นมึงก้ปวดใจกับผู้หญิงทุกคนแหละ -.-"...
อ๋อ พึ่งรู้ว่าพระเอกไปช่วยใคร ก้คิดว่าพระเอกชอบคนนั้น ในใจมีเขาอยู่ จะหลุดกับความคิดเฟ่ยเข้อสินถึงๆด้บอกเรื่องนี้มีแต่พวกหลงตัวเอง มีแค่ชูหรันกับซิวอี้นี่แหละความรักผญ.ดี ๆม่หลงตัวเองขนาดนั้น ขอโทษด้วยครับพอดีอินไปหน่อย...
ผู้หญิงเรื่องนี้หลงตัวเองโครต เป้นเพราะชูกันเถอะ พระเอกถึงได้มีแรงผลักนั้น ไม่ใช่นานาโกะ มโนเก่งเนาะ อีเฟ่ย...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...
โง่ทั้งพระเอกทั้งหลิวม่านฉง ทำตัวเป้นเมียพระเอกสะงั้น จนต้องเลื่อนผ่านขก.อ่าน ขัดใจ พระเอกแม่งก้จะแคร์ผู้หญิงทั้งโลกเลยรึไง...
ไอหลิวท่านฉง ก้มั่นหน้าเกินน่ะ คิดว่าพระเอกจะชอบมึงรึไง เล่นตัว จะหลุด...
ตระกูลเฟ่ยแม่งก้น่าขยะแขยงกันทุกตัวแหละ มีแค่เฟ่ยเข่อขิน เป้นตระกุลเดียวที่ไม่อยากให้เย่เฉนร่วมมือด้วยเลยจริงๆ เฟ่ยเจี้ยนจงแม่งก้ไม่ใช่คนดีไรนักหรอก ปากก้เอาเครื่องสวรรค์มาอ้าง สุดท้ายก้อยากจะไว้ชีวิตหลานตัวเอง น่าขยะแขยง...
สะใจไอไรอันมากกก...