ฮงหยวนซานยิ้มเล็กน้อย และพูดอย่างเย่อหยิ่งว่า:"เมื่อก่อนครูฝึกหลินเคยเป็นนายพลสามดาว ที่มีชื่อเสียงในสำนักว่านหลง เมื่อสองปีที่แล้ว เขาถูกไล่ออกจากสำนักว่านหลง เนื่องจากละเมิดวินัย ตั้งแต่นั้นมาเขามาอยู่เกาะฮ่องกง และหาเลี้ยงชีพด้วยการเปิดห้องศิลปะการต่อสู้ แล้วมีเรื่องทะเลาะเล็กน้อยกับลูกน้องของฉัน ในตอนนั้น ฝั่งของฉันส่งอันธพาลยอดฝีมือไปหกคน และถูกเขาจัดการไปห้าคนทีเดียว ฉันต้องออกหน้าขอร้องอย่างช่วยไม่ได้ จากนั้นก็ใช้กลยุทธ์การโจมตีต่างๆ ถึงจะทำให้เขามาเป็นลูกน้องได้ "
ขณะที่พูด ฮงหยวนซานมองจงหยุนชิว และพูดอย่างจริงจังว่า:"ดูสิ นักบู๊สามดาวคนหนึ่ง อยู่กับฉัน ก็กลายเป็นเทพผู้ยิ่งใหญ่ ฉันต้องถวายบูชาทุกวัน แต่ตอนนี้รายได้ของสำนักฮงเหมินไม่ค่อยดีนัก และ แรงกดดันทางเศรษฐกิจของฉันก็สูงมากเช่นกัน ต่อไป ยังต้องขอให้นายหยุนชิวช่วยมากๆ "
จงหยุนชิวใจกระตุกเล็กน้อย
เขาไม่เคยรู้เลยว่า ที่ฮงหยวนซานยังมีนักบู๊สามดาวอยู่ และตอนนี้ก็เป็นกังวลมากเช่นกัน
ยังไงซะ นักบู๊สาวดาวนั้นแข็งแกร่งมาก หากถูกใช้เป็นนักฆ่า จะสามารถฆ่าคนอย่างล่องหนได้อย่างแน่นอน นี่ก็หมายความว่า หากตนกับฮงหยวนซานมองหน้ากันไม่ติด มีความเป็นไปได้ที่เขาจะทำให้ตนตายแบบไม่รู้ตัว
ดังนั้น จงหยุนชิวก็อดไม่ได้ที่จะหดคอ และพูดทันทีว่า:"พ่อ พ่อจะเกรงใจกับผมอีกทำไมกัน! ถ้ามีอะไรให้ผมช่วย ก็พูดมาได้เลย"
พูดเสร็จ เขาก็จงใจแกล้งนึกอะไรบางอย่าง แล้วพูดด้วยความประหลาดใจว่า:"จริงสิพ่อ ไอ้หลิวเจียฮุยนั้น มันตั้งอ้านฮัว30 ล้านดอลลาร์ แล้วเตรียมจะฆ่าเฉินจ้าวจงที่สวมเขาให้เขาไม่ใช่เหรอ? งั้นในเมื่อครูฝึกหลินนั้นเป็นนักบู๊สามดาวอยู่แล้ว ให้เขาออกหน้า เงิน 30 ล้านดอลลาร์ มันจะไม่ง่ายเหมือนกับปอกกล้วยเข้าปากหรอกเหรอ?"
ขณะที่พูด สิ่งที่เขาคิดอยู่ในใจคือ ในเมื่อครูฝึกหลินคนนี้ไม่ได้เข้าร่วมกับสำนักฮงเหมินอย่างเป็นทางการ และรักเงินมาก งั้นต่อไปตนอาจจะหาโอกาสคุยกับเขาได้ ถ้าสามารถทำให้เขามาเป็นของตนได้ มันคงจะดียิ่งขึ้น
ฮงหยวนซานไม่รู้ความคิดของเขา จึงใช้โอกาสร้องทุกข์ว่าจน และพูดว่า:"ชิวหยุน เดิมทีฉันคิดว่า หลังจากชนะอ้านฮัวมูลค่า 30 ล้านเหรียญครั้งนี้แล้ว สถานการณ์ทางเศรษฐกิจของสำนักฮงเหมิน จะมีช่วงที่ค่อนข้างดีมาก แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่า เรื่องนี้อาจจะเสียเปล่า"
พูดไป เขาเงยหน้าขึ้นมองจงหยุนชิว และพูดอย่างจริงจังว่า:"หยุนชิว วิกฤตในตอนนี้ของสำนักฮงเหมินคงจะต้องให้นายช่วยเยอะๆ แล้ว!"

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...