ฮงหยวนซานยิ้มเล็กน้อย และพูดอย่างเย่อหยิ่งว่า:"เมื่อก่อนครูฝึกหลินเคยเป็นนายพลสามดาว ที่มีชื่อเสียงในสำนักว่านหลง เมื่อสองปีที่แล้ว เขาถูกไล่ออกจากสำนักว่านหลง เนื่องจากละเมิดวินัย ตั้งแต่นั้นมาเขามาอยู่เกาะฮ่องกง และหาเลี้ยงชีพด้วยการเปิดห้องศิลปะการต่อสู้ แล้วมีเรื่องทะเลาะเล็กน้อยกับลูกน้องของฉัน ในตอนนั้น ฝั่งของฉันส่งอันธพาลยอดฝีมือไปหกคน และถูกเขาจัดการไปห้าคนทีเดียว ฉันต้องออกหน้าขอร้องอย่างช่วยไม่ได้ จากนั้นก็ใช้กลยุทธ์การโจมตีต่างๆ ถึงจะทำให้เขามาเป็นลูกน้องได้ "
ขณะที่พูด ฮงหยวนซานมองจงหยุนชิว และพูดอย่างจริงจังว่า:"ดูสิ นักบู๊สามดาวคนหนึ่ง อยู่กับฉัน ก็กลายเป็นเทพผู้ยิ่งใหญ่ ฉันต้องถวายบูชาทุกวัน แต่ตอนนี้รายได้ของสำนักฮงเหมินไม่ค่อยดีนัก และ แรงกดดันทางเศรษฐกิจของฉันก็สูงมากเช่นกัน ต่อไป ยังต้องขอให้นายหยุนชิวช่วยมากๆ "
จงหยุนชิวใจกระตุกเล็กน้อย
เขาไม่เคยรู้เลยว่า ที่ฮงหยวนซานยังมีนักบู๊สามดาวอยู่ และตอนนี้ก็เป็นกังวลมากเช่นกัน
ยังไงซะ นักบู๊สาวดาวนั้นแข็งแกร่งมาก หากถูกใช้เป็นนักฆ่า จะสามารถฆ่าคนอย่างล่องหนได้อย่างแน่นอน นี่ก็หมายความว่า หากตนกับฮงหยวนซานมองหน้ากันไม่ติด มีความเป็นไปได้ที่เขาจะทำให้ตนตายแบบไม่รู้ตัว
ดังนั้น จงหยุนชิวก็อดไม่ได้ที่จะหดคอ และพูดทันทีว่า:"พ่อ พ่อจะเกรงใจกับผมอีกทำไมกัน! ถ้ามีอะไรให้ผมช่วย ก็พูดมาได้เลย"
พูดเสร็จ เขาก็จงใจแกล้งนึกอะไรบางอย่าง แล้วพูดด้วยความประหลาดใจว่า:"จริงสิพ่อ ไอ้หลิวเจียฮุยนั้น มันตั้งอ้านฮัว30 ล้านดอลลาร์ แล้วเตรียมจะฆ่าเฉินจ้าวจงที่สวมเขาให้เขาไม่ใช่เหรอ? งั้นในเมื่อครูฝึกหลินนั้นเป็นนักบู๊สามดาวอยู่แล้ว ให้เขาออกหน้า เงิน 30 ล้านดอลลาร์ มันจะไม่ง่ายเหมือนกับปอกกล้วยเข้าปากหรอกเหรอ?"
ขณะที่พูด สิ่งที่เขาคิดอยู่ในใจคือ ในเมื่อครูฝึกหลินคนนี้ไม่ได้เข้าร่วมกับสำนักฮงเหมินอย่างเป็นทางการ และรักเงินมาก งั้นต่อไปตนอาจจะหาโอกาสคุยกับเขาได้ ถ้าสามารถทำให้เขามาเป็นของตนได้ มันคงจะดียิ่งขึ้น
ฮงหยวนซานไม่รู้ความคิดของเขา จึงใช้โอกาสร้องทุกข์ว่าจน และพูดว่า:"ชิวหยุน เดิมทีฉันคิดว่า หลังจากชนะอ้านฮัวมูลค่า 30 ล้านเหรียญครั้งนี้แล้ว สถานการณ์ทางเศรษฐกิจของสำนักฮงเหมิน จะมีช่วงที่ค่อนข้างดีมาก แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่า เรื่องนี้อาจจะเสียเปล่า"
พูดไป เขาเงยหน้าขึ้นมองจงหยุนชิว และพูดอย่างจริงจังว่า:"หยุนชิว วิกฤตในตอนนี้ของสำนักฮงเหมินคงจะต้องให้นายช่วยเยอะๆ แล้ว!"

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
เอาตรงๆน่ะ ผมชอบที่พระเอกมีสาวมาติด แบบเป็นปกติ หลงรักพระเอกโงหัวไม่ขึ้นผมไม่ขัดใจหรอก มาขัดใจตอนคือแบบผญ เรื่องนี้มีนลุกหนักเกินไป จนทำใจอ่านแล้วขัดใจ ถ้าลุกพอประมาณแบบนี้คืออ่านสนุกเว่อร์ แต่นี่อ่อยหนักจนเกิน เกิดอาการขัดใจสุดๆ 555...
ห๊า พระเอกไปเป็นหนี้พวกหล่อนตรงไหน พวกตัวเองชอบเย่เฉินเอง เย่เฉินไม่ได้บังคับ แล้วจะให้พระเอกคืนความรักให้พวกเอ็งเนี่ยน่ะ ส่วนพระเอกกุเห้นมึงก้ปวดใจกับผู้หญิงทุกคนแหละ -.-"...
อ๋อ พึ่งรู้ว่าพระเอกไปช่วยใคร ก้คิดว่าพระเอกชอบคนนั้น ในใจมีเขาอยู่ จะหลุดกับความคิดเฟ่ยเข้อสินถึงๆด้บอกเรื่องนี้มีแต่พวกหลงตัวเอง มีแค่ชูหรันกับซิวอี้นี่แหละความรักผญ.ดี ๆม่หลงตัวเองขนาดนั้น ขอโทษด้วยครับพอดีอินไปหน่อย...
ผู้หญิงเรื่องนี้หลงตัวเองโครต เป้นเพราะชูกันเถอะ พระเอกถึงได้มีแรงผลักนั้น ไม่ใช่นานาโกะ มโนเก่งเนาะ อีเฟ่ย...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...
โง่ทั้งพระเอกทั้งหลิวม่านฉง ทำตัวเป้นเมียพระเอกสะงั้น จนต้องเลื่อนผ่านขก.อ่าน ขัดใจ พระเอกแม่งก้จะแคร์ผู้หญิงทั้งโลกเลยรึไง...
ไอหลิวท่านฉง ก้มั่นหน้าเกินน่ะ คิดว่าพระเอกจะชอบมึงรึไง เล่นตัว จะหลุด...
ตระกูลเฟ่ยแม่งก้น่าขยะแขยงกันทุกตัวแหละ มีแค่เฟ่ยเข่อขิน เป้นตระกุลเดียวที่ไม่อยากให้เย่เฉนร่วมมือด้วยเลยจริงๆ เฟ่ยเจี้ยนจงแม่งก้ไม่ใช่คนดีไรนักหรอก ปากก้เอาเครื่องสวรรค์มาอ้าง สุดท้ายก้อยากจะไว้ชีวิตหลานตัวเอง น่าขยะแขยง...
สะใจไอไรอันมากกก...