จงหยุนชิวรู้ ครั้งนี้ตนจะต้องเลือดออกอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้อีกแน่นอน
แต่ว่า ตอนนี้ลูกชายหายไป ตนยังหวังให้ฮงหยวนซานช่วย ดังนั้น ได้แต่พูดอย่างเคารพว่า:"พ่อ คุณพูดมาเถอะ ต้องการให้ผมช่วยเหลืออะไรบ้าง ถ้าผมช่วยได้ ผมจะทำอย่างทุ่มสุดตัวไปเลย"
ฮงหยวนซานพยักหน้าอย่างพอใจ และพูดถอดใจว่า:"ยังต้องเป็นนายกยุนชิวที่รู้จักสำนึกบุญคุณมากที่สุด!"
พูดไป เขาก็ถอนหายใจ และพูดอีกครั้งว่า:"เฮ้! ช่วงนี้ ธุรกิจลักลอบนำเข้าเนื้อแช่แข็งของฉัน ดูเหมือนจะดีขึ้นเล็กน้อย แต่ธุรกิจนี้ตอนทำมันไม่ง่ายอย่างที่คิดเลย โดยเฉพาะตอนที่เนื้อแช่แข็งเพิ่งมาถึง สูญเสียไปมากเกิน ฝ่ายต่อต้านการลักลอบจับตาดูจุดนี้อยู่ เราเลยสูญเสียสินค้าจำนวนมาก ดังนั้น ฉันอยากให้นายช่วยฉันจดทะเบียนบริษัทขนส่ง ด้วยชื่อเสียงของนายบนเกาะฮ่องกง บริษัทขนส่งของนายต้อง มีที่ว่างสำหรับการดำเนินงานมาก ตอนนั้นนายสามารถช่วยฉันนำสินค้าเข้ามาได้ "
จงหยุนชิวตกตะลึง และโพล่งออกมา:"พ่อ ผม ผมใช้เวลามาตั้งหลายปี กว่าจะล้างบาปได้ ตอนนี้พ่อจะให้ผมหันกลับไปจดทะเบียนบริษัทลักลอบนำเข้าอีก ถ้าเหตุการณ์นี้หลุดออกไป ผมต้องจบแน่นอน!"
ฮงหยวนซานโบกมือ และพูดปลอบว่า:"หยุนชิว นายอย่าตื่นเต้นขนาดนั้นสิ ฉันก็ไม่ได้บอกว่าจะให้นายทำเรื่องนี้ด้วยตัวเอง หลังจากที่นานลงทะเบียนบริษัทขนส่งแล้ว นายดำเนินธุรกิจที่ถูกกฎหมายได้ตามปกติ และฉันจะจัดการส่งคนแอบยัดเนื้อแช่แข็งในการขนส่งปกติของพวกนาย ในสถานการณ์ปกติจะไม่มีอะไรเกิดขึ้นเด็ดขาด หากเกิดเรื่องขึ้น นายแค่ต้องหาคนจากลูกน้องของนาย มาเป็นแพะรับบาปให้นาย และเอาสิ่งเหล่านี้โดยในชื่อเขาก็ได้แล้ว บอกว่าเขาโลภมากจนขาดสติ ใช้ทรัพยากรของบริษัทในการลักลอบขนสินค้า แบบนี้นายก็จะไม่เป็นไรแล้วไง?"
จงหยุนชิวฟังจนเหงื่อตก แล้วพูดว่า:"พ่อ ไม่ใช่ว่าผมไม่อยากช่วย แต่เรื่องแบบนี้มันเสี่ยงเกินไปสำหรับผมริงๆ และพ่อก็รู้ สื่อในเกาะฮ่องกง พวกเขาชอบขุดให้ลึกและเปิดโปงงานใหญ่……"
พูดไป จงหยุนชิวกัดฟัน และพูดอย่างปวดใจว่า:"พ่อ งั้นเอางี้ ตอนนี้ทางการเงินของสำนักฮงเหมินลำบาก ในเมื่อพ่อขอผม ผมก็จะไม่ยืนดูเฉยๆ อย่างแน่นอน ในอีกสามปีข้างหน้า ผมจะหาวิธีดึงเงิน 30 ล้านดอลลาร์สหรัฐให้สำนักฮงเหมิน ส่วนเงินนี้จะใช้ยังไง ก็แล้วแต่ความชอบของพ่อ!"
ฮงหยวนซานเลิกคิ้วและพูดว่า:"หยุนชิว เราคนกันเอง ไม่ต้องเกรงใจ นายสามปีให้ 60 ล้านดอลลาร์สหรัฐกับสำนักฮงเหมิน ซึ่งเท่ากับ 20 ล้านในต่อปี สำหรับการตอบแทน ฉันสัญญาไม่ว่านายจะเอาอะไร ขอแค่นายพูด ทั้งสำนักฮงเหมินจะเป็นของนาย!"
หัวใจของจงหยุนชิวสั่นไปหมด
"สามปี60 ล้านดอลลาร์ มันเกือบ 500 ล้านดอลลาร์ฮ่องกงเลยนะ!"
"500ล้าน!"

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...