เมื่อเห็นสีหน้าที่เครียดของจงหยุนชิว ฮงหยวนซานพูดด้วยรอยยิ้มว่า:"หยุนชิว นายยังจำได้ไหมว่าตอนนั้นนายขัดใจซ่างเปียว ซ่างเปียวส่งลูกน้องสามสี่ร้อยคน ถือมีดไปตามหานายทั่วเกาะฮ่องกงเพื่อฆ่านาย? ถ้าครั้งนั้นไม่ใช่เพราะฉันออกหน้า แกคงตายข้างถนนไปนานแล้ว!"
พูดไป ฮงหยวนซานก็พูดอีกครั้ง:"ตอนนั้นฉันห่วงนายขนาดไหน! แม้ว่าฉันจะเกลี้ยกล่อมซ่างเปียวว่าอย่าเป็นศัตรูกับนาย แต่เพื่อช่วยนายแก้ปัญหานี้โดยสิ้นเชิง ฉันยังนัดซ่างเปียวออกมา และส่งเขาไปพบกวนเอ้อเย่ด้วยเข็มขัด ตอนนี้ร่างของเขาและเข็มขัดของฉัน ยังถูกผนึกไว้ที่ฐานของสะพานลอยเกาลูนท่ง! ตอนที่ฉันทำแบบนี้เพื่อนาย นายรู้สึกลำบากใจเหมือนตอนนี้ไหม? ลังเลเหมือนตอนนี้บ้างไหม?"
เมื่อจงหยุนชิวได้ยินแบบนี้ ตัวก็อดไม่ที่จะสั่นไม่ได้
ในตอนนั้น ธุรกิจของเขาเพิ่งดีขึ้น ซ่างเปียวได้อาศัยภูมิหลังของเขาในสังคม ดันทุรังเข้ามาแทรก
เขาไม่ตกลง ซ่างเปียวก็ทิ้งคำพูดไว้ว่าจะสั่งสอนเขา
แต่ว่า ในตอนนั้น ซ่างเปียวก็ไม่เคยคิดที่จะฆ่าเขา แค่พูดทิ้งไว้ว่าจะตัดแขนเขาข้างหนึ่ง
ตอนนั้น เขาขอความช่วยเหลือจากฮงหยวนซาน แต่ไม่เคยคิดที่จะฆ่าซ่างเปียวเลย แค่อยากให้ฮงหยวนซานออกมาไกล่เกลี่ย บอกซ่างเปียว ทีหลังให้ออกห่างเขาหน่อย
แต่ว่า ฮงหยวนซานกลับทำโดยพลการ ฆ่าซ่างเปียวไปเลย และโยนร่างของซ่างเปียว ทิ้งลงในฐานที่เทคอนกรีตอยู่ ในไซต์ก่อสร้างสะพานลอย
ตั้งแต่นั้นมา ตอนที่ฮงหยวนซานต้องการความช่วยเหลือจากจงหยุนชิว ก็จะเอาซ่างเปียวมาพูด ความหมายแอบแฝงมันก็คือการเตือนจงหยุนชิวว่า เขามีจุดอ่อนอยู่ในมือตน
ตอนแรก จงหยุนชิวก็ไม่กลัว เพราะคนที่ฆ่าคือฮงหยวนซาน และเขาก็ไม่เคยบอกว่าให้เขาฆ่าซ่างเปียว
แต่ว่า คนเจ้าเล่ห์อย่างฮงหยวนซาน ได้บันทึกเสียงเอาไว้แล้ว ในบันทึกเสียง จงหยุนชิวได้ขอร้องให้ฮงหยวนซานช่วยเขาจัดการซ่างเปียวตัวปัญหานี้
และฮงหยวนซานได้ข่มขู่จงหยุนชิวด้วยบันทึกเสียงนี้ แค่เขาปล่อยบันทึกเสียงนี้ออกไป ทุกคนก็จะคิดว่าจงหยุนชิวเป็นคนให้สำนักฮงเหมินฆ่าซ่างเปียว
จงหยุนชิวไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากต้องเก็บความแค้นไว้ กัดฟันพูดว่า:"ได้! สามปีหกสิบล้าน! ผมให้!"
ฮงหยวนซานยิ้มทันที ลุกขึ้น คล้องไหล่จงหยุนชิวไว้ และพูดอย่างดีใจว่า:"หยุนชิว สมกับเป็นลูกชายที่ดีของฉันจริงๆ! ไม่เดียวดายที่ฉันคุ้มกันนายมาตั้งหลายปีแล้ว! ไม่ต้องห่วง ขอแค่ธุรกิจเนื้อแช่แข็งสามารถทำให้ใหญ่โตได้ สถานการณ์ทางการเงินของสำนักฮงเหมินของฉัน ก็จะสามารถดีขึ้นได้อย่างสมบูรณ์ และเมื่อถึงเวลานั้น นายก็ไม่จำเป็นต้องช่วยไอ้แก่อย่างฉันอีกแล้ว!"
จงหยุนชิวอยากจะร้องไห้ไม่มีน้ำตา ทำได้เพียงพยักหน้าและพูดว่า:"พ่อ คราวนี้พ่อต้องชนะตั้งแต่ยกแรกแน่นอน!"
ฮงหยวนซานจุดซิการ์ สูบแรงๆ สักคำ จากนั้นพ่นควันขาวออกมา แล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า:"ภายในสามปี สำนักฮงเหมินต้องบรรลุเป้าหมายในการทำกำไรปีละ 100 ล้านดอลลาร์สหรัฐให้ได้!"
ขณะที่พูด ลูกน้องคนหนึ่งเดินเข้ามาอย่างรวดเร็ว และโพล่งออกมาว่า:"หัวหน้าสำนัก ครูฝึกหลินส่งข้อความมา บอกว่าเขาได้ดึงข้อมูลกล้องวงจรปิดแล้ว พบว่าตอนบ่ายพวกคุณชายจงและคนอื่น ๆ ไปเขาฮงหวา ตอนนี้ครูฝึกหลินกำลังพาคนตามไปอยู่ครับ!"
ฮงหยวนซานดีใจ และโพล่งออกมาทันทีว่า:"เร่งด่วนมาก ให้ครูฝึกหลินตามไปด่วน!"

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...