ตอนที่ครูฝึกหลินพาทุกคนไปยังเขาเขาหงฮวา หลิวม่านฉงขับเทสลาของตน พาเย่เฉินไปหลานกุ้ยฝ่าง
รถหยุดที่ทางเข้าคลับซีเวฟ หลิวม่านฉงถามเย่เฉินว่า:"คุณจะไปจริงๆ เหรอ?"
เย่เฉินพยักหน้าและพูดว่า:"มาก็มาแล้ว ยังไงก็ต้องเข้าไปนั่งสักหน่อย"
พูดจบ เย่เฉินกำลังจะผลักประตูและลงจากรถ
หลิวม่านฉงรีบดึงมือเย่เฉิน และพูดอย่างประหม่าว่า:"เย่เฉิน คุณลองคิดอีกที ตอนนี้ตระกูลจงและสำนักฮงเหมิน จะต้องตามหาที่อยู่ของจงจื่อทาวแน่นอน ตราบใดที่พวกเขาพบเขาฮงหวา ก็จะรู้ว่าเราเป็นคนพาจงจื่อทาวมาเอง ถึงตอนนั้น พวกเขาจะตามหาที่อยู่ของเราทั่วเกาะฮ่องกงอย่างแน่นอน ถ้าหนีตอนนี้ก็ยังทันนะ แต่ถ้าพวกเราเข้าไปแล้ว อยากจะออกมาก็คงยากแล้ว"
เย่เฉินยิ้มเล็กน้อย และพูดว่า:"ไม่ต้องกลัว วันนี้เป็นวันเกิดของคุณ ถือว่าเป็นการแสดงหนักสนุกๆ ให้คุณดูแล้วกัน หนังสนุกแบบนี้ มันยากมากที่จะหาดูได้สักครั้ง"
เมื่อเห็นท่าทางยืนกรานของเขา หลิวฉงม่านก็พูดอย่างช่วยไม่ได้:"ก็ได้ วันนี้ฉันจะอยู่เป็นเพื่อนคุณไปจนจบ"
พูดจบ เธอก็ปล่อยมือเย่เฉิน ผลักประตูและลงจากรถ
หลังจากนั้น ทั้งสองก็เดินไปที่ประตูคลับซีเวฟด้วยกัน
ตอนนี้เป็นเวลาสองทุ่ม
เป็นช่วงที่ไนต์คลับเริ่มรับลูกค้า
เมื่อทั้งสองเข้าไปในไนต์คลับ บูธของไนต์คลับมีคนเต็มแล้ว 80%
พนักงานเสิร์ฟคนสวยเข้าไปถามเย่เฉินว่า:"คุณต้องการนั่งที่บาร์หรือที่บูธคะ?"
เย่เฉินถามอย่างสงสัย:"บาร์คือยังไง? และบูธคือยังไง?"
พนักงานเสิร์ฟพูดว่า:"การบริโภคของบาร์ตามใจชอบ การบริโภคขั้นต่ำสำหรับที่นั่งบูธมีตั้งแต่ 3,888 ถึง 88,008"
เย่เฉินพยักหน้า และโบกมือ:"ขอแพงที่สุด"
แววตาพนักงานดีใจ และรีบพูดอย่างเคารพว่า:"คุณผู้ชาย คุณผู้หญิงเชิญทางนี้ค่ะ! บูธที่ใหญ่ที่สุดของเรายังไม่มีการจอง!"
เย่เฉินพูดนิ่ง ๆ :"รูดบัตร"
พูดจบ เขาก็หยิบบัตรแบล็กการ์ดออกมาแล้ววางบนโต๊ะ
เมื่อเห็นการ์ดใบนี้ พนักงานเสิร์ฟและหลิวม่านฉงก็ประหลาดใจอย่างมาก
โดยเฉพาะหลิวม่านฉง เมื่อเทียบกับพนักงานเสิร์ฟที่คิดว่าบัตรAmerican Expressนั้นสุดยอดมาก เธอตระหนักความสำคัญของบัตรAmerican Expressนี้มากที่สุด
หากไม่มีเงินสดในบัญชีมากกว่า 1 หมื่นล้าน ไม่มีทางที่จะได้บัตรAmerican Expressใบนี้
สำหรับลูกคนรวยอย่างเธอ มีสินทรัพย์นับหมื่นล้านนั้นไม่น่าแปลกใจ ยังไงซะ ทรัพย์สินของพ่อของเธอมีมูลค่าเกือบ 1 แสนล้านเหรียญฮ่องกง แต่ยากก็ยากตรงที่สินทรัพย์เงินสดหลายหมื่นล้านเหรียญ
ถ้าตามที่เย่เฉินพูด เขาทำงานที่บริษัท นานาซูขนส่ง จำกัด งั้นถึงแม้จะให้เขาดูแลทั้งบริษัท นานาซูขนส่ง จำกัด เขาก็ไม่มีทางที่จะมีทรัพย์สินเช่นนี้
ดังนั้น สิ่งนี้จึงทำให้เธออยากรู้เกี่ยวกับตัวตนที่แท้จริงของเย่เฉินมากขึ้น

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
เอาตรงๆน่ะ ผมชอบที่พระเอกมีสาวมาติด แบบเป็นปกติ หลงรักพระเอกโงหัวไม่ขึ้นผมไม่ขัดใจหรอก มาขัดใจตอนคือแบบผญ เรื่องนี้มีนลุกหนักเกินไป จนทำใจอ่านแล้วขัดใจ ถ้าลุกพอประมาณแบบนี้คืออ่านสนุกเว่อร์ แต่นี่อ่อยหนักจนเกิน เกิดอาการขัดใจสุดๆ 555...
ห๊า พระเอกไปเป็นหนี้พวกหล่อนตรงไหน พวกตัวเองชอบเย่เฉินเอง เย่เฉินไม่ได้บังคับ แล้วจะให้พระเอกคืนความรักให้พวกเอ็งเนี่ยน่ะ ส่วนพระเอกกุเห้นมึงก้ปวดใจกับผู้หญิงทุกคนแหละ -.-"...
อ๋อ พึ่งรู้ว่าพระเอกไปช่วยใคร ก้คิดว่าพระเอกชอบคนนั้น ในใจมีเขาอยู่ จะหลุดกับความคิดเฟ่ยเข้อสินถึงๆด้บอกเรื่องนี้มีแต่พวกหลงตัวเอง มีแค่ชูหรันกับซิวอี้นี่แหละความรักผญ.ดี ๆม่หลงตัวเองขนาดนั้น ขอโทษด้วยครับพอดีอินไปหน่อย...
ผู้หญิงเรื่องนี้หลงตัวเองโครต เป้นเพราะชูกันเถอะ พระเอกถึงได้มีแรงผลักนั้น ไม่ใช่นานาโกะ มโนเก่งเนาะ อีเฟ่ย...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...
โง่ทั้งพระเอกทั้งหลิวม่านฉง ทำตัวเป้นเมียพระเอกสะงั้น จนต้องเลื่อนผ่านขก.อ่าน ขัดใจ พระเอกแม่งก้จะแคร์ผู้หญิงทั้งโลกเลยรึไง...
ไอหลิวท่านฉง ก้มั่นหน้าเกินน่ะ คิดว่าพระเอกจะชอบมึงรึไง เล่นตัว จะหลุด...
ตระกูลเฟ่ยแม่งก้น่าขยะแขยงกันทุกตัวแหละ มีแค่เฟ่ยเข่อขิน เป้นตระกุลเดียวที่ไม่อยากให้เย่เฉนร่วมมือด้วยเลยจริงๆ เฟ่ยเจี้ยนจงแม่งก้ไม่ใช่คนดีไรนักหรอก ปากก้เอาเครื่องสวรรค์มาอ้าง สุดท้ายก้อยากจะไว้ชีวิตหลานตัวเอง น่าขยะแขยง...
สะใจไอไรอันมากกก...