ตอนที่ครูฝึกหลินพาทุกคนไปยังเขาเขาหงฮวา หลิวม่านฉงขับเทสลาของตน พาเย่เฉินไปหลานกุ้ยฝ่าง
รถหยุดที่ทางเข้าคลับซีเวฟ หลิวม่านฉงถามเย่เฉินว่า:"คุณจะไปจริงๆ เหรอ?"
เย่เฉินพยักหน้าและพูดว่า:"มาก็มาแล้ว ยังไงก็ต้องเข้าไปนั่งสักหน่อย"
พูดจบ เย่เฉินกำลังจะผลักประตูและลงจากรถ
หลิวม่านฉงรีบดึงมือเย่เฉิน และพูดอย่างประหม่าว่า:"เย่เฉิน คุณลองคิดอีกที ตอนนี้ตระกูลจงและสำนักฮงเหมิน จะต้องตามหาที่อยู่ของจงจื่อทาวแน่นอน ตราบใดที่พวกเขาพบเขาฮงหวา ก็จะรู้ว่าเราเป็นคนพาจงจื่อทาวมาเอง ถึงตอนนั้น พวกเขาจะตามหาที่อยู่ของเราทั่วเกาะฮ่องกงอย่างแน่นอน ถ้าหนีตอนนี้ก็ยังทันนะ แต่ถ้าพวกเราเข้าไปแล้ว อยากจะออกมาก็คงยากแล้ว"
เย่เฉินยิ้มเล็กน้อย และพูดว่า:"ไม่ต้องกลัว วันนี้เป็นวันเกิดของคุณ ถือว่าเป็นการแสดงหนักสนุกๆ ให้คุณดูแล้วกัน หนังสนุกแบบนี้ มันยากมากที่จะหาดูได้สักครั้ง"
เมื่อเห็นท่าทางยืนกรานของเขา หลิวฉงม่านก็พูดอย่างช่วยไม่ได้:"ก็ได้ วันนี้ฉันจะอยู่เป็นเพื่อนคุณไปจนจบ"
พูดจบ เธอก็ปล่อยมือเย่เฉิน ผลักประตูและลงจากรถ
หลังจากนั้น ทั้งสองก็เดินไปที่ประตูคลับซีเวฟด้วยกัน
ตอนนี้เป็นเวลาสองทุ่ม
เป็นช่วงที่ไนต์คลับเริ่มรับลูกค้า
เมื่อทั้งสองเข้าไปในไนต์คลับ บูธของไนต์คลับมีคนเต็มแล้ว 80%
พนักงานเสิร์ฟคนสวยเข้าไปถามเย่เฉินว่า:"คุณต้องการนั่งที่บาร์หรือที่บูธคะ?"
เย่เฉินถามอย่างสงสัย:"บาร์คือยังไง? และบูธคือยังไง?"
พนักงานเสิร์ฟพูดว่า:"การบริโภคของบาร์ตามใจชอบ การบริโภคขั้นต่ำสำหรับที่นั่งบูธมีตั้งแต่ 3,888 ถึง 88,008"
เย่เฉินพยักหน้า และโบกมือ:"ขอแพงที่สุด"
แววตาพนักงานดีใจ และรีบพูดอย่างเคารพว่า:"คุณผู้ชาย คุณผู้หญิงเชิญทางนี้ค่ะ! บูธที่ใหญ่ที่สุดของเรายังไม่มีการจอง!"
เย่เฉินพูดนิ่ง ๆ :"รูดบัตร"
พูดจบ เขาก็หยิบบัตรแบล็กการ์ดออกมาแล้ววางบนโต๊ะ
เมื่อเห็นการ์ดใบนี้ พนักงานเสิร์ฟและหลิวม่านฉงก็ประหลาดใจอย่างมาก
โดยเฉพาะหลิวม่านฉง เมื่อเทียบกับพนักงานเสิร์ฟที่คิดว่าบัตรAmerican Expressนั้นสุดยอดมาก เธอตระหนักความสำคัญของบัตรAmerican Expressนี้มากที่สุด
หากไม่มีเงินสดในบัญชีมากกว่า 1 หมื่นล้าน ไม่มีทางที่จะได้บัตรAmerican Expressใบนี้
สำหรับลูกคนรวยอย่างเธอ มีสินทรัพย์นับหมื่นล้านนั้นไม่น่าแปลกใจ ยังไงซะ ทรัพย์สินของพ่อของเธอมีมูลค่าเกือบ 1 แสนล้านเหรียญฮ่องกง แต่ยากก็ยากตรงที่สินทรัพย์เงินสดหลายหมื่นล้านเหรียญ
ถ้าตามที่เย่เฉินพูด เขาทำงานที่บริษัท นานาซูขนส่ง จำกัด งั้นถึงแม้จะให้เขาดูแลทั้งบริษัท นานาซูขนส่ง จำกัด เขาก็ไม่มีทางที่จะมีทรัพย์สินเช่นนี้
ดังนั้น สิ่งนี้จึงทำให้เธออยากรู้เกี่ยวกับตัวตนที่แท้จริงของเย่เฉินมากขึ้น

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...