ทันใดนั้น สมาชิกของสำนักฮงเหมินทั้งเกาะฮ่องกง ต่างก็ได้รับข่าว ตามหาที่อยู่ของหลิวม่านฉง คุณหนูคนโตของตระกูลหลิว
แต่คนส่วนใหญ่ไม่นึกว่า ตอนนี้หลิวม่านฉงจะนั่งอยู่ในไนท์คลับที่สำนักฮงเหมินบริหาร
พนักงานเสิร์ฟเพิ่งนำเซ็ตอาหารและเครื่องดื่มของเย่เฉินมา และผู้จัดการไนท์คลับก็ก้าวไปข้างหน้า และพูดด้วยความเคารพว่า:"แขกผู้มีเกียรติทั้งสอง ผมชื่อเควิน ผู้จัดการของร้าน มีความต้องการอะไรสามารถบอกผมได้โดยตรง"
เย่เฉินโบกมือให้เขา:"โอเค คุณไปทำงานก่อนเถอะ"
ผู้จัดการไนท์คลับพยักหน้าอย่างรวดเร็ว และพูดว่า:"ครับ งั้นผมไม่รบกวนคุณแล้วครับ"
พูดจบ ก็หันหลังกลับไปที่บาร์ และโทรศัพท์ก็ได้รับข้อความจากสำนักฮงเหมินทันที
เมื่อเขาเห็นว่า สำนักฮงเหมินให้เหล่าลูกศิษย์สำนักฮงเหมิน ตามหาเบาะแสหลิวม่านฉงและชายหนุ่มคนหนึ่ง ในนามหัวหน้าสำนัก เขาจึงรีบรายงานข่าวโดยไม่ลังเล
ในไม่ช้า ครูฝึกหลินก็ได้รับคำตอบว่า คนที่เขากำลังตามหานั้น อยู่ในไนท์คลับหลานกุ้ยฝ่างสำนักฮงเหมิอนของตน
ครูฝึกหลินไม่กล้ารอช้า รีบรายงานข่าวให้ฮงหยวนซานทราบทันที
หลังจากที่ฮงหยวนซานได้ยินเรื่องนี้ ก็โกรธมาก และพูดอย่างเย็นชา:"ยัยแซ่หลิวนี้และเด็กที่ไม่รู้จักนั้น กล้าดีจริงๆ! พวกเขามัดหลานเลี้ยงของฉันไป แล้วยังกล้ามาดื่มเหล้าที่ไนท์คลับของฉัน นี่มันกระต่ายแหย่เสือชัดๆ อยากตายสินะ!"
เมื่อจงหยุนชิวได้ยินเช่นนี้ เขาแทบรอไม่ไหวที่จะพูดว่า:"พ่อ รีบให้ลูกน้องของพ่อจับสองคนนี้ไว้ และบีบคั้นถามที่อยู่ลูกชายของผมจากพวกเขาเร็ว!"
ฮงหยวนซานโบกมือ และพูดนิ่ง ๆ :"เรื่องนี้รีบไม่ได้ อย่าลืมสิ หลิวม่านฉงเป็นลูกสาวของหลิวเจียฮุย"
จงหยุนชิวโมโห พูดอย่างเคร่งขรึมว่า:"หลิวเจียฮุยแล้วไง? เขาก็แค่มีเงินมากกว่าฉันนิดหน่อยไม่ใช่เหรอ? หรือว่าพ่อกลัวเขางั้นเหรอ?"
พูดจบ เขาพูดกับลูกน้องของเขาว่า:"แจ้งครูฝึกหลิน ให้เขาพาใครไปที่ไนท์คลับก่อน แต่อย่าแหวกให้งูตื่นเด็ดขาด แค่ให้แน่ใจว่าอีกฝ่ายหนีไม่พ้นก็พอ แล้วที่เหลือรอฉันไปถึงแล้วค่อยจัดการ"
จงหยุนชิวอุทาน:"พ่อ คุณจะไปด้วยเหรอ?"
"แน่นอน!"ฮงหยวนซานพูดด้วยรอยยิ้ม:"ฉันไม่เพียงแต่จะไปด้วยตัวเอง แต่จะโทรหาหลิวเจียฮุยไปด้วย ฉันจะให้เขาบอกฉันต่อหน้าว่า เขายินดีจ่ายเท่าไหร่เพื่อแก้ปัญหานี้!"
จงหยุนชิวเข้าใจทันที
ฮงหยวนซานจะเอาลูกสาวของหลิวเจียฮุย มาขู่หลิวเจียฮุยให้จ่ายหนัก
แต่ว่า เขากังวลเรื่องความปลอดภัยของลูกชายมากกว่า ดังนั้นเขาจึงพูดว่า:"พ่อ ตอนนี้ยังไม่รู้ว่าจื่อทาวเป็นตายร้ายดี ผมเป็นห่วงมากจริงๆ ไม่ว่ายังไง ต้องให้พวกเขาแจ้งที่อยู่ของลูกชายผมก่อน!"

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
เอาตรงๆน่ะ ผมชอบที่พระเอกมีสาวมาติด แบบเป็นปกติ หลงรักพระเอกโงหัวไม่ขึ้นผมไม่ขัดใจหรอก มาขัดใจตอนคือแบบผญ เรื่องนี้มีนลุกหนักเกินไป จนทำใจอ่านแล้วขัดใจ ถ้าลุกพอประมาณแบบนี้คืออ่านสนุกเว่อร์ แต่นี่อ่อยหนักจนเกิน เกิดอาการขัดใจสุดๆ 555...
ห๊า พระเอกไปเป็นหนี้พวกหล่อนตรงไหน พวกตัวเองชอบเย่เฉินเอง เย่เฉินไม่ได้บังคับ แล้วจะให้พระเอกคืนความรักให้พวกเอ็งเนี่ยน่ะ ส่วนพระเอกกุเห้นมึงก้ปวดใจกับผู้หญิงทุกคนแหละ -.-"...
อ๋อ พึ่งรู้ว่าพระเอกไปช่วยใคร ก้คิดว่าพระเอกชอบคนนั้น ในใจมีเขาอยู่ จะหลุดกับความคิดเฟ่ยเข้อสินถึงๆด้บอกเรื่องนี้มีแต่พวกหลงตัวเอง มีแค่ชูหรันกับซิวอี้นี่แหละความรักผญ.ดี ๆม่หลงตัวเองขนาดนั้น ขอโทษด้วยครับพอดีอินไปหน่อย...
ผู้หญิงเรื่องนี้หลงตัวเองโครต เป้นเพราะชูกันเถอะ พระเอกถึงได้มีแรงผลักนั้น ไม่ใช่นานาโกะ มโนเก่งเนาะ อีเฟ่ย...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...
โง่ทั้งพระเอกทั้งหลิวม่านฉง ทำตัวเป้นเมียพระเอกสะงั้น จนต้องเลื่อนผ่านขก.อ่าน ขัดใจ พระเอกแม่งก้จะแคร์ผู้หญิงทั้งโลกเลยรึไง...
ไอหลิวท่านฉง ก้มั่นหน้าเกินน่ะ คิดว่าพระเอกจะชอบมึงรึไง เล่นตัว จะหลุด...
ตระกูลเฟ่ยแม่งก้น่าขยะแขยงกันทุกตัวแหละ มีแค่เฟ่ยเข่อขิน เป้นตระกุลเดียวที่ไม่อยากให้เย่เฉนร่วมมือด้วยเลยจริงๆ เฟ่ยเจี้ยนจงแม่งก้ไม่ใช่คนดีไรนักหรอก ปากก้เอาเครื่องสวรรค์มาอ้าง สุดท้ายก้อยากจะไว้ชีวิตหลานตัวเอง น่าขยะแขยง...
สะใจไอไรอันมากกก...