"ไม่ต้องห่วง!"ฮงหยวนซานพูดนิ่ง ๆ :"ยิ่งเป็นเวลานี้ นายยิ่งต้องสงบอารมณ์ไว้ ตอนนี้ผู้ร้ายนั่งอยู่ในไนท์คลับของฉัน ซึ่งหมายความว่าถ้าจื่อทาวยังปลอดภัย งั้นเขาก็จะไม่มีอันตรายอื่น ๆ แต่ถ้าจื่อทาวถูกฆ่าแล้ว ถึงจะฆ่าพวกเขาทั้งคู่ตอนนี้ มันก็ไม่มีความหมายเลย ดังนั้นนายต้องรอ! รอให้ฉันจัดการเรื่องนี้จนมีผลลัพธ์ออกมาก่อน!"
ในใจจงหยุนชิวร้อนรนมาก จนจะพ่นไฟได้แล้ว แต่ก็ทำได้เพียงกัดฟัน และพยักหน้าพูดว่า:"ครับ…...ผมจะฟังพ่อ……"
ฮงหยวนซานพยักหน้าและพูดด้วยรอยยิ้ม:"ไปกัน หยุนชิว เราไปหลานกุ้ยฝ่างด้วยกัน ไปหาสองคนนั้นสักหน่อย"
…...
ในเวลานี้ คลับซีเวฟในหลานกุ้ยฝ่าง
เนื่องจากได้รับข่าว ทำให้ทั้งซีเวฟไม่อนุญาตให้แขกเข้ามาอีก
ลูกศิษย์ของสำนักฮงเหมินหลายคนที่อยู่ใกล้ๆ ก็รีบมาที่นี่เพื่อสนับสนุน
ก่อนอื่นพวกเขาเฝ้าทางเข้าและทางออกของไนท์คลับทั้งหมดแล้ว เพื่อป้องกันไม่ให้เย่เฉินและหลิวม่านฉงหลบหนี
และครูฝึกหลินก็พาลูกน้องของเขา รีบมาจากเขาหงฮวา
เวลานี้เย่เฉินนั่งอยู่ที่บูธของไนต์คลับ หยิบChampagne Armand de Brignaขึ้นมาอย่างใจเย็น และถามหลิวม่านฉงว่า:"คุณม่านฉง ดื่มสักแก้วไหมครับ?"
หลิวม่านฉงส่ายหัวอย่างประหม่า:"ฉันไม่เคยดื่ม"
เย่เฉินมองดูเธอ และถามด้วยรอยยิ้ม:"กลัวไหม?"
หลิวม่านฉงพยักหน้า:"นิดหน่อย……"
พูดไป หลิวม่านฉงถามเย่เฉินว่า:"ฉันควรโทรเรียกพ่อของฉันมาไหม?"
"ไม่ต้อง"เย่เฉินยิ้มพูดว่า:"เดี๋ยวจะมีคนโทรหาเขาอย่างแน่นอน"
หลิวม่านฉงทำอะไรไม่ถูก และพูดว่า:"ถ้าไม่ได้จริงๆ ก็ให้เขามาจัดการเรื่องนี้ อย่างมากกลับไปก็แค่ถูกเขาบ่น"
เย่เฉินยิ้มเล็กน้อย:"ไม่ต้องกังวล คืนนี้มีวุ่นวายมากแน่ๆ แต่คุณไม่จำเป็นต้องกังวลเรื่องนี้"
ว่านพั่วจวินได้รับคำสั่งให้มาที่เกาะฮ่องกงก่อน ดังนั้นเขาจึงเรียกราชันสงครามทั้งสองของเขามาด้วย เพื่อหลีกเลี่ยงการเผชิญหน้ากับองค์กรลึกลับที่ฆ่าตระกูลอานในนิวยอร์ก
ไม่กี่นาทีต่อมา เมื่อครูฝึกหลินพาคนมาหลานกุ้ยฝ่างจากเขาหงฮวาอย่างรวดเร็ว Rolls-Royce ของฮงหยวนซานก็เพิ่งมาถึง
ครูฝึกหลินตกใจเล็กน้อย เขาไม่นึกเลยว่าฮงหยวนซานจะมาด้วยตัวเอง ดังนั้นเขาจึงผลักประตูและลงจากรถทันที และรีบมาที่Rolls-Royce ของฮงหยวนซานอย่างรวดเร็ว
ในเวลานี้ ฮงหยวนซานกับจงหยุนชิวก็ลงจากรถทีละคน
ครูฝึกหลินถามฮงหยวนซาน:"หัวหน้าสำนัก ทำไมท่านถึงมาที่นี่ด้วยตนเองล่ะครับ?"
ฮงหยวนซานพูดด้วยรอยยิ้ม:"เทพเจ้าแห่งโชคลาภสั่งให้คนมาส่งเงินให้ฉัน ถ้าฉันไม่มาด้วยตัวเอง จะต้องรู้สึกละอายใจกับความหวังดีของแก"
ครูฝึกหลินเข้าใจเจตนาของฮงหยวนซานทันที จึงถามว่า:"หัวหน้าสำนัก คนน่าจะยังอยู่ข้างใน คุณคิดจะทำอะไร? จะให้ผมเข้าไปควบคุมพวกเขาไว้ไหม?"
ฮงหยวนซานพูดด้วยรอยยิ้มว่า:"ฮ่าฮ่า อย่ารีบร้อนนัก ให้คนข้างในเริ่มเคลียร์พื้นที่ก่อน แล้วเชิญผู้ไม่เกี่ยวข้องออกไป แล้วฉันจะขึ้นเวทีเอง แสดงหนังให้พวกเขา!"

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
เอาตรงๆน่ะ ผมชอบที่พระเอกมีสาวมาติด แบบเป็นปกติ หลงรักพระเอกโงหัวไม่ขึ้นผมไม่ขัดใจหรอก มาขัดใจตอนคือแบบผญ เรื่องนี้มีนลุกหนักเกินไป จนทำใจอ่านแล้วขัดใจ ถ้าลุกพอประมาณแบบนี้คืออ่านสนุกเว่อร์ แต่นี่อ่อยหนักจนเกิน เกิดอาการขัดใจสุดๆ 555...
ห๊า พระเอกไปเป็นหนี้พวกหล่อนตรงไหน พวกตัวเองชอบเย่เฉินเอง เย่เฉินไม่ได้บังคับ แล้วจะให้พระเอกคืนความรักให้พวกเอ็งเนี่ยน่ะ ส่วนพระเอกกุเห้นมึงก้ปวดใจกับผู้หญิงทุกคนแหละ -.-"...
อ๋อ พึ่งรู้ว่าพระเอกไปช่วยใคร ก้คิดว่าพระเอกชอบคนนั้น ในใจมีเขาอยู่ จะหลุดกับความคิดเฟ่ยเข้อสินถึงๆด้บอกเรื่องนี้มีแต่พวกหลงตัวเอง มีแค่ชูหรันกับซิวอี้นี่แหละความรักผญ.ดี ๆม่หลงตัวเองขนาดนั้น ขอโทษด้วยครับพอดีอินไปหน่อย...
ผู้หญิงเรื่องนี้หลงตัวเองโครต เป้นเพราะชูกันเถอะ พระเอกถึงได้มีแรงผลักนั้น ไม่ใช่นานาโกะ มโนเก่งเนาะ อีเฟ่ย...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...
โง่ทั้งพระเอกทั้งหลิวม่านฉง ทำตัวเป้นเมียพระเอกสะงั้น จนต้องเลื่อนผ่านขก.อ่าน ขัดใจ พระเอกแม่งก้จะแคร์ผู้หญิงทั้งโลกเลยรึไง...
ไอหลิวท่านฉง ก้มั่นหน้าเกินน่ะ คิดว่าพระเอกจะชอบมึงรึไง เล่นตัว จะหลุด...
ตระกูลเฟ่ยแม่งก้น่าขยะแขยงกันทุกตัวแหละ มีแค่เฟ่ยเข่อขิน เป้นตระกุลเดียวที่ไม่อยากให้เย่เฉนร่วมมือด้วยเลยจริงๆ เฟ่ยเจี้ยนจงแม่งก้ไม่ใช่คนดีไรนักหรอก ปากก้เอาเครื่องสวรรค์มาอ้าง สุดท้ายก้อยากจะไว้ชีวิตหลานตัวเอง น่าขยะแขยง...
สะใจไอไรอันมากกก...