ในเวลานี้ หลิวเจียฮุยเพิ่งทานอาหารเย็นที่คฤหาสน์ของเขา และคลุมเสื้อคลุมอาบน้ำมาที่สระน้ำ พร้อมกับซิการ์
ฟางเจียซินที่หุ่นยังดีเช่นเคย ตอนนี้สวมบิกินี่ยืนอยู่ๆ ข้างเขา
ฟางเจียซินที่ไม่ได้ใส่บิกินี่มานาน รู้สึกอึดอัดเล็กน้อย แล้วพูดว่า:"เจียฮุย มีแขกอยู่ในบ้าน คุณให้ฉันแต่งตัวแบบนี้ ถูกเห็นมันไม่ค่อยดีนะ?"
หลิวเจียฮุยพูดอย่างโวยวาย:"กลัวอะไร ไอ้นามสกุลเย่นั้นทานอาหารเย็นกับม่านฉง จะไม่กลับไปเร็วเกินอย่างแน่นอน"
ฟางเจียซินทำอะไรไม่ได้ และถามเขาว่า:"ทำไมคุณต้องมาว่ายน้ำตอนกลางคืน? เอาความชอบแบบนี้มาจากไหนกัน?"
หลิวเจียฮุยยืดพุง สูบซิการ์ และยิ้มพูดกับฟางเจียซินว่า:"เมื่อกี้ฉันได้ยินมาว่า ทางสหรัฐอเมริกาจะส่งไอ้เหี้ยเฉินจ้างโจงกลับมาเร็วๆ นี้ ถ้าเร็ว บางทีอาจจะถึงพรุ่งนี้เช้า!"
สีหน้าของหางเจียซินซีดทันที และโพล่งออกมาว่า:"เจียฮุย…... คุณปล่อยเขาไปไม่ได้จริงๆ เหรอ?"
หลิวเจียฮุยกลอกตาใส่เธอ และถามเสียงเย็นชา:"ทำไม คุณยังอยากให้ผมไว้ชีวิตเขาอีกเหรอ?"
ฟางเจียซินตกใจกับสายตาของเขา และรีบส่ายหัว:"ไม่…...ฉันไม่ได้หมายความแบบนั้น……"
หลิวเจียฮุยพูดอย่างเย็นชา:"ต่อไปคนๆ นี้ ถ้าผมพูดถึงคุณแค่ฟังไว้ หากคุณอยากแสดงความคิดเห็น ก็ควรไปตามความเห็นของผม มิฉะนั้น ก็หุบปากไปซะ!"
ฟางเจียซินทำได้เพียงพยักหน้าเห็นด้วย และพูดว่า:"โอเค…...ฉันเข้าใจแล้วค่ะ……"
สีหน้าของหลิวเจียฮุยอ่อนลงเล็กน้อย เขาถอดเสื้อคลุมอาบน้ำออก ยืดเท้าออกเพื่อลองอุณหภูมิของน้ำ ตู้ม จากนั้นกระโดดเข้าไป ทำให้เกิดน้ำกระเซ็นขนาดใหญ่
ทันทีที่หลิวเจียฮุยลงไปในน้ำ โทรศัพท์ที่เขาวางไว้ข้างเก้าอี้เอนกายก็ดังขึ้น
ฟางเจียซินเหลือบมองและพูดว่า":สายของม่านฉง คุณจะรับไหม?"
"รับ"หลิวเจียฮุยว่ายไปที่ขอบสระอย่างเงอะงะเล็กน้อย ยื่นมือออกมา แล้วหยิบโทรศัพท์จากมือของฟางเจียซิน
"ฮัลโหล"ทันทีที่รับสาย หลิวเจียฮุยถามด้วยรอยยิ้มว่า:"ลูกกินข้าวกับคุณเย่เสร็จแล้วเหรอ?"
หลิวม่านฉงโพล่งออกมา:"พ่อ ทางเราเกิดเรื่องเล็กน้อย ตอนนี้อยู่ที่หลานกุ้ยฝ่าง พ่อมาหน่อยได้ไหม?"
พูดจบ เขาวางสาย แล้วปีนขึ้นมาจากสระว่ายน้ำอย่างตื่นตูม และพึมพำว่า:"ให้ตายสิ สร้างแต่ปัญหาให้กูจริงๆ!"
ฟางเจียซินถามด้วยความสงสัย:"เกิดอะไรขึ้น? ม่านฉงสร้างเรื่องอะไร?"
หลิวเจียฮุยพูดด่าว่า:"มีปัญหากับสำนักฮงเหมิน แม่งเอ้ย ฮงหยวนซานมันเป็นหมาบ้า ใครที่เดินผ่านหน้าเขา เขาจะกัดหมด ม่านฉงกับไอ้แซ่เย่ไปยั่วยุพวกเขา คาดว่าฉันจะต้องเจ็บอีกแล้ว!"
ฟางเจียซินอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว และพูดว่า:"ม่านฉงนี่นะ หาเรื่องใครไม่หา ดันไปหาเรื่องคนของสำนักฮงเหมิน…...นั่นเป็นพวกไม่กลัวตาย ใครเจอพวกเขาก็หนีไปไกลๆ กันทั้งนั้น……"
หลิวเจียฮุยสวมเสื้อคลุมอาบน้ำ และพูดนิ่งๆ ว่า:"เอาล่ะ เธอรออยู่ที่บ้านเถอะ ฉันจะไปดูว่าเกิดอะไรขึ้น"
ฟางเจียซินถามเขาว่า:"ให้ฉันไปด้วยกันไหม?"
"ไม่ต้อง"หลิวเจียฮุยโบกมือ:"เธอไปแล้วจะยุ่งยากมากขึ้นเปล่าๆ "
……

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ห๊า พระเอกไปเป็นหนี้พวกหล่อนตรงไหน พวกตัวเองชอบเย่เฉินเอง เย่เฉินไม่ได้บังคับ แล้วจะให้พระเอกคืนความรักให้พวกเอ็งเนี่ยน่ะ ส่วนพระเอกกุเห้นมึงก้ปวดใจกับผู้หญิงทุกคนแหละ -.-"...
อ๋อ พึ่งรู้ว่าพระเอกไปช่วยใคร ก้คิดว่าพระเอกชอบคนนั้น ในใจมีเขาอยู่ จะหลุดกับความคิดเฟ่ยเข้อสินถึงๆด้บอกเรื่องนี้มีแต่พวกหลงตัวเอง มีแค่ชูหรันกับซิวอี้นี่แหละความรักผญ.ดี ๆม่หลงตัวเองขนาดนั้น ขอโทษด้วยครับพอดีอินไปหน่อย...
ผู้หญิงเรื่องนี้หลงตัวเองโครต เป้นเพราะชูกันเถอะ พระเอกถึงได้มีแรงผลักนั้น ไม่ใช่นานาโกะ มโนเก่งเนาะ อีเฟ่ย...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...
โง่ทั้งพระเอกทั้งหลิวม่านฉง ทำตัวเป้นเมียพระเอกสะงั้น จนต้องเลื่อนผ่านขก.อ่าน ขัดใจ พระเอกแม่งก้จะแคร์ผู้หญิงทั้งโลกเลยรึไง...
ไอหลิวท่านฉง ก้มั่นหน้าเกินน่ะ คิดว่าพระเอกจะชอบมึงรึไง เล่นตัว จะหลุด...
ตระกูลเฟ่ยแม่งก้น่าขยะแขยงกันทุกตัวแหละ มีแค่เฟ่ยเข่อขิน เป้นตระกุลเดียวที่ไม่อยากให้เย่เฉนร่วมมือด้วยเลยจริงๆ เฟ่ยเจี้ยนจงแม่งก้ไม่ใช่คนดีไรนักหรอก ปากก้เอาเครื่องสวรรค์มาอ้าง สุดท้ายก้อยากจะไว้ชีวิตหลานตัวเอง น่าขยะแขยง...
สะใจไอไรอันมากกก...
โง่ก็โง่อยุ่วันยันค่ำ แทนที่จะเอาเรื่องแจ้งความมาพูด ถ้าคน1,000คนแจ้งความ คนที่โดนจับก้คือพวก1,000คนเพราะพวกนี้มันก้รุ้ว่าคนในครอบครัวทำไรแต่ไม่ห้ามไม่แจ้งตำรวจ ถ้าตำรวจรู้ว่าพวกญาติรู้แต่ไม่แจ้งความ ก้โดนข้อหาสมรู้ร่วมคิดแล้ว และพวกนี้ก้ไม่มีหลักฐานเอาผิดเฟนหยุน แต่ดันคืดไม่ได้เนี่ยน่ะ แต่สนุกมาก เป้นนิยายเรื่องแรกที่ติดงอม แหละอินมาก 555...