เข้าสู่ระบบผ่าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4432

ผ่านไปไม่นาน ขบวนรถเทสลาสามคัน ออกจากคฤหาสน์ถนนชือซุนของหลิวเจียฮุย

ทันทีที่ขบวนรถออกไป ก็ขับไปที่หลานกุ้ยฝ่างอย่างรวดเร็ว

ใยเวลานี้ที่คลับซีเวฟ ฮงหยวนซานนั่งยิ้มอยู่ข้างหน้าเย่เฉินกับหลิวม่านฉง

เขามองไปที่เย่เฉิน ยิ้มพูดว่า:"ไอ้เวร โชคดีจริงๆ เลย คุณสร้างปัญหา ยังมีคุณม่านฉงสาวสวยแบบนี้ยืนบังอยู่ตรงหน้าคุณ คนมาจีบเยอะจริงๆ ถ้าวันนี้คุณสามารถรอดเดินออกจากที่นี่ทั้งเป็นได้ งั้นคุณต้องขอบคุณคุณม่านฉงจริงๆ"

เย่เฉินพูดนิ้วๆ :"คุณควรขอบคุณเธอต่างหาก ถ้าไม่ใช่เธอขวางไว้ ฉันคงฆ่าคุณไปนานแล้ว"

"เชี่ย!"ลูกน้องหลายๆ คนหน้าตึงไปแล้ว พวกเขาไม่เข้าใจจริงๆ ว่าทำไมหมอนี้ถึงเหลิงได้ขนาดนี้

ที่สำคัญคือ เรื่องมันถึงจุดนี้แล้ว เขายังคงเหลิงอีก

ไม่กลัวตายจริงๆ เหรอ?

หลิวม่านฉงก็แทบทรุดเช่นกัน เธอนึกไม่ออกเลยจริงๆ ว่าเย่เฉินต้องการทำอะไรกันแน่? สำนักฮงเหมินคนเยอะขนาดนี้ หรือว่าเขายังอยากฝ่าเส้นทางสายเลือดสู่เส้นทางชีวิตใหม่งั้นเหรอ?

ตอนนี้ฮงหยวนซานแทบจะโมโหเป็นบ้าแล้ว

ถ้าไม่ใช่รอหลิวเจียฮุยมาคุยราคากัน เขาคงสั่งให้ลูกน้องรีบพุ่งเข้าไป ฟันมีดฆ่าเด็กฟ้าสูงแผ่นดินต่ำนี้ให้ตายไปเลย

แต่ว่าเห็นแก่เงิน เขายังคงบังคับความโกรธแค้นในใจ และเยาะเย้ย:"เด็กน้อย ฉันจะไม่พูดไร้สาระกับแก ถ้าหลังจากที่คุณหลิวมา ไม่สามารถให้คำตอบที่พอใจกับฉัน เรื่องแรกที่ฉันจะทำคือตัดลิ้นแกให้ขาดซะ!"

เย่เฉินยิ้มเล็กน้อย :"คุณยอมรอ งั้นผมก็จะอยู่จนจบ"

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน