ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4433

เมื่อหลิวเจียฮุยเห็นฮงหยวนซานเริ่มเล่นลูกไม้หน้าด้านๆ จึงรู้ว่าเรื่องนี้ไม่มีทางที่จะคุยเหตุผลกับอีกฝ่ายได้อีกแล้ว

ดังนั้น สีหน้าของเขาจึงค่อยๆ นิ่งลง และถามว่า:"คุณท่านฮง เรื่องนี่คุณคิดจะแก้ปัญหานี้ยังไงกันแน่ ให้คำอธิบายที่ตรงไปตรงมากับผมเลย"

ฮงหยวนซานมองหลิวเจียฮุย จากนั้นมองหลิวม่านฉงอีก ร้องฮึ แล้วพูดว่า:"คุณหลิว คุณอย่าหาว่าผมเป็นคนลำเอียง ผมรู้ว่าลูกสาวของคุณไม่ได้ทำร้ายสมาชิกสำนักฮงเหมินของผม และไม่ได้ทำร้ายหลานของผม ดังนั้นคุณแค่ต้องเอาสิบล้านเหรียญมา ก็สามารถพาเธอออกไปได้"

"สิบล้านเหรียญ? ! "หลิวเจียฮุยราวกับถูกเหยียบหาง หลุดด่าออกมาว่า:"คุณเข้าใจผิดไปรึเปล่าคุณท่านฮง คุณพูดเองนะ ลูกสาวของผมไม่ได้ทำอะไร แล้วไม่ได้ทำอะไร ก็จะเอาเงิน 10 ล้านเหรียญดอลลาร์ คุณโลภเกินไปแล้วนะ!"

ฮงหยวนซานพูดเยาะว่า:"ทำไม? แค่ 10 ล้านเหรียญ สำหรับคุณหลิวคงเล็กน้อยสินะ? แต่กลับกัน สำหรับผมฮงหยวนซานมันต่างกัน ผู้คนนับพันในสำนักฮงเหมินกำลังรอกินข้าวอยู่ ไม่มีเงิน พวกเขาได้แต่เดินไปขอข้าวกินตามถนน ไม่มีเงิน พวกเขาได้แต่ทำสิ่งที่คนอย่างพวกคุณไม่คิดจะให้พวกเขาทำ! คุณคิดว่า คุณต้องให้คำอธิบายกับผมคนเดียวเหรอ? คุณต้องให้คำอธิบายกับทั้งสำนักฮงเหมิน!"

คนมีประสบการณ์มากอย่างฮงหยวนซาน ฝึกวิธีการข่มขู่ผู้อื่นจนถึงระดับสุดยอดแล้ว

หลิวเจียฮุยก็ไม่ใช่คนโง่เช่นกัน

ความหมายในคำพูดของฮงหยวนซาน ไม่มีอะไรมากไปกว่าการเอาสำนักฮงเหมินมาเป็นการข่มขู่

แม้ว่าเขาจะรวยและมีอำนาจ แต่คนที่ยิ่งรวยและมีอำนาจมากเหมือนเขา ยิ่งกลัวคนที่เอาแต่เงินจนไม่กลัวตาย

ตอนนี้ลูกสาวได้มีจุดอ่อน เพื่อให้ฮงหยวนซานขอเงินแล้ว ตนไม่เสียบ้าง คงจะไม่สามารถพาเธอออกไปได้อย่างราบรื่น

เขากัดฟันพูดว่า:"คุณท่านฮง ผมจะไม่พูดเรื่องไร้สาระอีก สิบล้านเหรียญมันมากเกินไป ผมขอจ่ายสองล้าน เรื่องนี้ก็จะถือว่าไม่เคยเกิดขึ้น คุณคิดว่าไง?"