ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4450

สรุปบท บทที่ 4450 อย่าทำให้เขาลำบากใจมากกว่านี้เลย…...: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

สรุปตอน บทที่ 4450 อย่าทำให้เขาลำบากใจมากกว่านี้เลย…... – จากเรื่อง ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน โดย เมฆทอง

ตอน บทที่ 4450 อย่าทำให้เขาลำบากใจมากกว่านี้เลย…... ของนิยายนิยาย จีนเรื่องดัง ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน โดยนักเขียน เมฆทอง เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง

ตอนนี้ หลิวม่านฉงมองที่เย่เฉิน แล้วถามเขา:"คุณมากำกับความยุติธรรม ทำไมต้องเข้าหาพ่อของฉันด้วย? เรื่องธุรกิจ เป็นเรื่องปลอมสินะ?'

เย่เฉินได้ยักไหล่:"คุยเรื่องธุรกิจใช่ว่าจะเป็นเรื่องเท็จ บริษัทนานาซู ขนส่งจำกัดเติบโตอย่างรวดเร็ว ทำให้ต้องมีแรงขับเคลื่อนมากขึ้น และในบริษัทย่อยของพ่อเธอมีแรงขับเคลื่อนที่มากพอ แต่ไม่สามารถสร้างผลกำไรได้ในอัตราที่สูง ฉะนั้น ร่วมมือกันทำธุรกิจนี้ต่างฝ่ายสามารถเติมเต็มจุดด้อยของซึ้งกันและกันได้ ถือเป็นผลดีต่อทั้ง2ฝ่าย"

หลิวม่านฉงเกิดข้อสงสัย จึงถามเย่เฉินว่า:"คุณมาทวงความยุติธรรม แล้วเกี่ยงข้องอะไรกับพ่อฉัน

เย่เฉินไม่อยากโกหกหลิวม่านฉง จึงส่ายหัว เเล้วพูดว่า:"เรื่องนี้ ยังเปิดเผยไม่ได้"

หลิวม่านฉงรู้สึกถึงบางอย่าง เธอมองเย่เฉิน พูดขอร้องว่า:"เย่เฉิน เราพึ่งรู้จักกันไม่นาน คำพูดฉันไม่มีน้ำหนักพอสำหรับคุณ แต่ฉันยังคงต้องขอร้องคุณ หากเรื่องนี้เกี่ยวข้องกับพ่อฉัน ขอร้องคุณอย่าทำให้เขาต้องลำบากใจมาก……"

เย่เฉินอยู่ๆก็รู้สึกปวดใจ เมื่อเห็นสายตาที่เต็มไปด้วยการขอร้องอ้อนวอนของหลิวม่านฉง

ดังนั้น เขายิ้มตอบ และถามเธอ:"เธอกับพ่อเธอคงจะสนิทกันมากสินะ?"

"ใช่…..."หลิวม่านฉงพยักหน้า ตอบอย่างจริงจังว่า:"ถึงแม้เขาจะทำผิดกับแม่ไว้ แต่ดูแลฉันกับน้องสาวอย่างจริงใจ เขาเป็น…...คนรักศักดิ์ศรีมาก…...ต่อให้ทำผิดก็ไม่ยอมรับ ถึงจะอยู่ต่อหน้าลูกสาวตัวเองก็ตาม เพราะฉะนั้นเขาจึงใช้การกระทำและสิ่งของทดแทน สิ่งเหล่านี้ฉันได้จดจำไว้ตั้งแต่เล็กจนโต……"

พูดไป หลิวม่านฉงเริ่มตาแดงและพูดอย่างเบาๆว่า:"แค่ว่านิสัยของฉันค่อนข้างเหมือนเขา เมื่ออยู่ต่อหน้าเขา ฉันจะไม่ยอมรับว่าฉันให้อภัยเขาแล้ว และไม่เคยทำหน้าดีๆ กับเขา……"

เมื่อได้ยินแบบนี้ เย่เฉินพยักหน้าแล้วตอบกลับ:"ฉันรับปากเธอ วางใจได้

"ขอบคุณมากนะ เย่เฉิน…..."ได้ยินอย่างนี้ หลิวม่านฉงถอนหายใจ

เธอมีความรู้สึกว่า เย่เฉินทวงความยุติธรรมในครั้งนี้ มีโอกาสสูงที่จะเกี่ยวข้องพ่อของเธอด้วย

ความหดหู่ในใจเหลิวม่านฉงเพิ่มขึ้นมากในชั่วพริบตา

เธอก็ไม่เข้าใจ วันนี้เธอพึ่งงเจอเย่เฉินเป็นเป็นครั้งแรก ได้ยินว่าเขาจะกลับในไม่ช้า แต่ในใจกลับรู้สึกไม่อยากให้ไปมากๆ

แต่ว่า เธอก็รู้ดี ตัวเองกับเย่เฉินเพิ่งจะรู้จักกัน ต่อให้ในใจไม่อยากให้ไปแค่ไหน ก็ไม่ควรแสดงความรู้สึกออกทางสีหน้า และเเล้ว เธอพยายามทำเป็นชิวๆ แล้วพูดว่า:"เวลาน้อยขนาดนี้ ถ้าคุณมีสถานที่ที่อยากไปให้รีบบอกกับฉันนะ ฉันจะช่วยนายจัดตารางให้"

เย่เฉินยิ้มตอบ:"ฉันก็ไม่ได้มาเที่ยว เพราะฉะนั้นจึงไม่มีสถานที่ที่อยากไป"

พูดถึงนี้ เย่เฉินนึกอะไรได้ เอ่ยปากว่า:"จริงสิ คุณม่านฉง ก่อนฉันจะกลับ คุณชวนฉันไปทานข้าวที่ซอยตลาดของเธออีกนะ!"

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน