ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4453

“ไปในแผ่นดินใหญ่งั้นเหรอ?”

เย่เฉินมองไปที่หลิวม่านฉงด้วยความประหลาดใจเล็กน้อย และถามว่า “คุณไม่อยากจะไปจากเกาะฮ่องกางเลยไม่ใช่หรือ?”

หลิวม่านฉงพูดแบบค่อนข้างไม่เป็นธรรมชาติว่า “นั่นมันเมื่อก่อน......ก่อนหน้านี้เพราะฉันยังเรียนอยู่ ฉันเลยไม่อยากไปจากเกาะฮ่องกาง แต่ถ้าฉันจะต้องคำนึงถึงในเรื่องของการทำงาน ฉันจะมีโอกาสพัฒนามากกว่าถ้าฉันไปจากเกาะฮ่องกาง”

เย่เฉินพยักหน้าเบาๆ และพูดอย่างจริงจังว่า “ถ้าคุณม่านฉงสนใจที่จะไปแผ่นดินใหญ่จริงๆ หลังจากสำเร็จการศึกษาแล้วคุณก็สามารถไปลองดูที่แผ่นดินใหญ่ได้ เดินทางไปรอบๆ ก่อน จากนั้นก็เลือกเมืองที่คุณชื่นชอบแห่งหนึ่ง และพยายามพัฒนา เพราะยังไงคุณก็มีการศึกษาสูง และมีภูมิหลังทางตระกูลที่ดี ไม่ว่าคุณจะเลือกที่ไหน มันก็น่าจะเป็นเรื่องง่ายมาก”

หลิวม่านฉงตอบ และอยากจะถามว่าเย่เฉินอยู่ในเมืองไหน แต่ก็ไม่สามารถเอาคำพูดออกจากปากได้

และในเวลานี้ ฝนบนเกาะฮ่องกาง ยิ่งทวีความรุนแรงมากขึ้นไปอีก

จู่ๆ โทรศัพท์ของหลิวม่านฉงก็ดังขึ้นหนึ่งครั้ง และได้รับหนึ่งข้อความโฆษณาเข้ามา

เธอก้มมองโทรศัพท์ แล้วพึมพำว่า “กรมอุตุนิยมวิทยาบอกว่าในคืนนี้จะมีพายุฝนเข้า”

“พายุฝนเหรอ.......” เย่เฉินหัวยิ้มเล็กน้อย “ดูเหมือนว่าสาวกสำนักฮงเหมินร้อยกว่าคนจะต้องขึ้นเรือท่ามกลางสายฝนในคืนนี้แล้ว”

และในขณะเดียวกัน คลับซีเวฟ

สาวกสำนักฮงเหมินร้อยกว่าคน ได้ออกจากบาร์ไปอย่างต่อเนื่อง ภายใต้คุ้มกันตัวของเหล่าทหารสำนักว่านหลง และไปที่ท่าเรือ

การสร้างฐานทัพใหม่ของสำนักว่านหลงนั้น ต้องใช้แรงงานระดับล่างจำนวนมาก ดังนั้นอันธพาลหนุ่มสาวที่มีความแข็งแกร่งพวกนี้ จึงกลายเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุดสำหรับในตอนนี้

อีกอย่าง สำหรับสำนักว่านหลงแล้ว แรงงานเช่นนี้ สามร้อยห้าร้อยคนยังไม่เพียงพอเลย ดังนั้นจึงเป็นเรื่องที่ยิ่งเยอะก็จะยิ่งดี