ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4454

หากเขาเสียความสัมพันธ์ทางด้านฮงหยวนซานไป ต่อไปนี้อยู่ในเกาะฮ่องกาง ก็เท่ากับว่าไม่มีผู้ให้หนุนหลังอีกต่อไปแล้ว อีกอย่างทั้งสองก็ถือได้ว่าเป็นคู่ขาผ่านความยากลำบากมาด้วยกัน และความฉิบหายการสูญเสียเงินเป็นหมื่นล้านดอลลาร์สหรัฐในสิบปีจงหยุนชิวก็ยอมแบกรับมันไปแล้ว ดังนั้นเมื่อมองไปที่ฮงหยวนซานในตอนนี้ กลับคิดว่าพฤติกรรมที่ขอเงินกับตัวเองก่อนหน้าของเขาไม่ได้มากเกินไป ตรงกันข้ามเขารู้สึกว่าเงินจำนวนน้อยที่เขาขอนั้น เมื่อเทียบกับเย่เฉินแล้ว ถือได้ว่าเป็นผู้มีพระคุณอันยิ่งใหญ่ระดับจักรวาลแล้ว

ดังนั้น เขาจึงหวังที่จะจับกลุ่มอุ่นเครื่องพร้อมกับฮงหยวนซาน ในช่วงเวลาแห่งความทุกข์เช่นนี้

แต่ไม่คาดคิดว่า ฮงหยวนซานกลับหาทางที่จะหลีกเลี่ยงเขา

จงหยุนชิวหมดหนทาง และทำได้เพียงถอนหายใจลึกๆ รู้สึกหดหู่อย่างยิ่งในหัวใจของเขา

ในเวลานี้ ฮงหยวนซานที่อยู่ข้างๆ เขาดูเหมือนจะรังเกียจเขามาก และพูดโพล่งออกมาว่า “ที่นี่ไม่มีธุระอะไรของแกแล้ว ทำไมแกยังไม่ออกจากที่นี่ไปอีก? จะต้องยืนขัดตาอยู่ที่ฉันงั้นเหรอ!”

จงหยุนชิวถอนหายใจ มองไปที่ลู่เห้าเทียน และถามอย่างสุภาพว่า “ขอโทษนะ ฉันสามารถจากไปได้แล้วใช่ไหม……”

ลู่เห้าเทียนเหวี่ยงจงจื่อทาวที่แบกอยู่บนไหล่ไปต่อหน้าเขา และพูดอย่างเย็นชาว่า “พาลูกชายของแกไปด้วย”

จงหยุนชิวเหลือบมองจงจื่อทาวด้วยความรังเกียจ และก็เต็มไปด้วยความโกรธทั้งทั่วกาย

ไอ้ลูกเนรคุณคนนี้ เสียทรัพย์สินของตระกูลตัวเองไปหนึ่งหมื่นล้านดอลลาร์ในชั่วครึ่งวัน ตัวเองไม่ได้ฆ่าเขาให้ตายทันที ก็ถือได้ว่าเป็นบุญหนักหนาแล้ว ยิ่งไม่ต้องพูดถึงว่าจะพาเขากลับบ้านอีกเลย

จงหยุนชิวมีใจที่จะตัดขาดความสัมพันธ์พ่อลูกกับเจ้าเด็กคนนี้ทันที เช่นเดียวกับที่ฮงหยวนซานที่ไม่อยากเจอหน้าตัวเอง ตัวเองก็ไม่อยากจะเห็นหน้าลูกชายที่สุรุ่ยสุร่ายคนนี้อีกต่อไป

ดังนั้น เขาพูดอย่างโกรธเคืองว่า “ไอ้เด็กคนนี้ฉันไม่เอาแล้ว โยนมันทิ้งไว้ที่ข้างทางปและล่อยให้มันเอาตัวรอดเองไปเลย!”

ลู่เห้าเทียนถามกลับว่า “คุณกำลังสอนให้ฉันทำงานอยู่เหรอ?”

จงหยุนชิวรีบโบกมือแล้วพูดว่า “ไม่กล้าๆ ......ข้าน้อยไม่กล้า.........”

ลู่เห้าเทียนพูดอย่างเย็นชาว่า “ถ้าแกยังอยากได้เจ้าเด็กคนนี้อยู่ก็เอามันไป ถ้าไม่อยากได้ฉันก็จะให้คนส่งเขาไปที่ซีเรียโดยตรง ถ้าแกไม่พูดก็เท่ากับว่าแกจะเลือกอย่างหลังโดยปริยาย ให้เวลาแกคิดสามวินาที หนึ่ง สอง สาม!”

ก่อนที่จงหยุนชิวจะตอบสนองกลับมา ลู่เห้าเทียนก็เอ่ยปากกล่าวว่า “ในเมื่อคุณไม่อยากจะเอาเขาแล้ว งั้นสำนักว่านหลงของเราก็จะรับมันไว้อย่างไม่เต็มใจ”