ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4458

เช้าตรู่ของวันรุ่งขึ้น หลิวม่านฉงลุกขึ้นจากเตียงนอน แต่เดิมเธอคิดว่าเย่เฉินยังคงพักผ่อนอยู่ในห้อง แต่เมื่อเธอลงมาที่ชั้นล่างก็ได้พบว่า เย่เฉินได้กินอาหารเช้าเสร็จ และเตรียมพร้อมที่จะออกไปแล้ว

เธอถามเย่เฉินด้วยความประหลาดใจเล็กน้อย “คุณเย่ คุณจะออกไปทำอะไรแต่เช้า?”

เย่เฉินพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ฉันอยากจะออกไปเดินเล่นสักหน่อย เพื่อดูว่ามีคฤหาสน์กี่หลังอยู่ที่ถนนชือซุน”

หลิวม่านฉงถามด้วยความประหลาดใจว่า “คุณเย่ อย่าบอกนะว่าคุณอยากจะซื้อบ้านอยู่ในถนนชือซุน?”

เย่เฉินยิ้มและพูดอย่างผ่านๆ ว่า “ใช่ แต่ก็ไม่ใช่ แม้ว่าจะซื้อก็ไม่ใช่ฉันซื้อ”

หลิวม่านฉงไม่ค่อยเข้าใจความหมายในคำพูดของเย่เฉิน แต่ฟังดูแล้วเหมือนว่าเย่เฉินจะสนใจกับถนนชือซุนมาก ดังนั้นเธอจึงรู้สึกดีใจอย่างวยิ่ง และพูดอย่างรวดเร็วว่า “ถ้าคุณเย่สนใจบ้านที่นี่ ฉันสามารถให้คำแนะนำได้ คฤหัสถ์ตระกูลฮั่วที่อยู่ติดกับบ้านเรากำลังประกาศขาย และมันคือทรัพย์สินของตระกูลฮั่วแห่งเกาะฮ่องกาง”

เย่เฉินหัวเราะและกล่าวว่า “งั้นฉันก็ออกไปเดินดูสักหน่อย”

หลิวม่านฉงรีบถามว่า “ให้ฉันไปเป็นเพื่อนคุณหรือไม่”

“ไม่เป็นไร” เย่เฉินพูดว่า “อีกสักครู่เธอยังมีธุระที่จะต้องไปทำไม่ใช่หรือ?”

หลังจากพูดแล้ว เขาก็พบว่าสีหน้าของหลิวม่านฉงดูไม่ค่อยจะดีนัก ดังนั้นเขาจึงถามด้วยความสงสัยว่า “ม่านฉง เมื่อคืนนี้คุณนอนนอนไม่ดีหรือเปล่า?”

หลิวม่านฉงรู้สึกเขินเล็กน้อย ในขณะที่จัดทรงผมของเธอ และก็พูดอย่างติดๆ ขาดๆ ว่า “อันนั้น.......เมื่อคืนนี้ฝนตกอยู่ตลอด.......ฉันเลยนอนไม่ค่อยจะหลับ........”

เย่เฉินก็ไม่ได้คิดมาก พยักหน้าเบาๆ และพูดกับเธอว่า “สีหน้าของคุณดูแย่มาก และยังจะต้องไปทำธุระที่จิมซาจุ่ยทั้งวัน ฉันเกรงว่าร่างกายของคุณจะทนไม่ไหว”

เมื่อพูดอย่างนั้น เขาก็เดินเข้าไปหาหลิวม่านฉง และพูดอย่างจริงจังว่า “มา ยื่นมือมาให้ฉัน”

หลิวม่านฉงไม่รู้ว่าเย่เฉินอยากจะทำอะไร แต่ก็ยังคงหน้าแดง และยื่นมือขวาของตัวเองให้เขาไป