ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4459

เย่เฉินเดินชมไปรอบๆ ในถนนชือซุน และยิ่งรู้สึกว่าสถานที่แห่งนี้มีที่ตั้งทางภูมิศาสตร์ที่ไม่เหมือนใคร

ที่ดินอันมีค่าบนเกาะฮ่องกางทุกตารางนิ้ว ในถนนชือซุนมองไม่เห็นความแออัดเลยแม้แต่น้อย และความหนาแน่นของคฤหาสน์รอบถนนผานซานก็ไม่สูงเกินไป คฤหาสน์แต่ละหลังเป็นคฤหาสน์ที่มีประตูเดียวและหนึ่งลานบ้านอยู่ภายใน

ประกอบกับสภาพอากาศที่อบอุ่นและชื้นในภาคใต้ การใช้ชีวิตอยู่ที่นี่ ไม่เพียงแต่เงียบสงบ แต่ยังสะดวกสบายอีกด้วย

เขาเห็นคฤหาสน์ของตระกูลฮั่วที่หลิวม่านฉงกล่าวถึง ประตูบ้านถูกปิดแน่น และดูเหมือนว่าไม่มีใครอาศัยอยู่ในนั้นมานานแล้ว แม้ว่าส่วนหน้าของบ้านจะเก่าไปหน่อย แต่ก็ยังดูมีสไตล์และหรูหรามาก

เย่เฉินเดินไปรอบๆ และเมื่อเขากลับไปถึงที่บ้านพักตระกูลหลิว หลิวม่านฉงก็เดินออกมาจากข้างในพอดี เมื่อเห็นเย่เฉิน ใบหน้าอันสวยงามของเธอก็แดงก่ำ และเอ่ยปากถามว่า “คุณเย่ เดินชมเป็นยังไงบ้าง?”

เย่เฉินยิ้มและพูดว่า “ดีมาก นี่คุณกำลังจะออกไปแล้วใช่ไหม?”

“ใช่” หลิวม่านฉงยิ้มและกล่าวว่า “ฉันจะพยายามจบงานในช่วงเช้าของวันนี้ และเมื่อเวลานั้นฉันไปรับคุณที่บริษัทของพ่อฉัน”

“โอเค” เย่เฉินพยักหน้าและกล่าวว่า “แต่ไม่ต้องกังวล คุณไปทำธุระสำคัญของคุณก่อน”

หลิวม่านฉงกล่าวว่า “โอเคคุณเย่ งั้นฉันไปก่อนนะ”

เย่เฉินกำชัดว่า “เดินทางปลอดภัย”

เมื่อมองดูหลิวม่านฉงขับรถออกไป เย่เฉินถึงเดินเข้าไปในวิลล่าอย่างสบายๆ

ทันทีที่หลิวเจียฮุยเห็นเขา เขาก็ก้าวไปข้างหน้าด้วยรอยยิ้มบนใบหน้า และพูดด้วยรอยยิ้มว่า “คุณเย่ ฉันได้ยินจากม่านฉงว่า คุณสนใจที่จะซื้ออสังหาริมทรัพย์อยู่ในถนนชือซุนงั้นหรือ?”