ฟางเจียซินหัวเราะและพูดตามอยู่ข้างๆ ว่า “โอ๊ยเจียฮุย ความคิดของคุณนั้นดีมากจริงๆ คุณเย่ต้องมีธุรกิจของตัวเองในแผ่นดินใหญ่ แต่ในวันหยุดสุดสัปดาห์ก็สามารถพักผ่อนดีๆ ได้ ไม่เช่นนั้นคุณก็จะต้องออกเงินซื้อบ้านของตระกูลฮั่วที่อยู่ประตูถัดไป และให้คนมาตกแต่งอย่างรวดเร็วและส่งมอบให้แก่คุณเย่ และต่อไปนี้ก็ส่งเครื่องบินไปรับคุณเย่มาพักผ่อนที่เกาะฮ่องกางในวันหยุดทุกวันศุกร์”
เย่เฉินหัวเราะและพูดว่า “ขอบคุณน้ำใจของทั้งสองท่านจริงๆ แต่เรื่องนี้มันฟังดูแล้วไม่ค่อยจะเหมาะกับฉัน แต่มันเหมาะสำหรับหนึ่งในผู้อาวุโสของฉัน”
หลังจากพูด เขาก็เปลี่ยนเรื่อง และพูดกับหลิวเจียฮุยว่า “คุณหลิว อีกสักครู่เราจะไปคุยกันที่บริษัทของคุณสักหน่อยไหม?”
“ไม่มีปัญหา!” หลิวเจียฮุยพูดอย่างตื่นเต้นว่า “ฉันจะให้คนเตรียมรถเดี๋ยวนี้เลย!”
ฟางเจียซินถามอยู่ข้างๆ ว่า “เจียฮุย คุณและคุณเย่จะกลับมาทานอาหารกลางวันไหม? ต้องให้ฉันเตรียมอาหารกลางวันล่วงหน้าหรือไม่?”
หลิวเจียฮุยโบกมือและพูดว่า “ไม่กลับมาแล้ว ฉันวางแผนจะพาคุณเย่ไป Lung King Heen ในตอนเที่ยง เพื่อลิ้มรสอาหารเกาะฮ่องกางแท้ๆ”
ฟางเจียซินรีบพูดว่า “หากเป็นเช่นนั้น จะต้องให้ฉันไปจัดเตรียมที่ Lung King Heen ล่วงหน้าตอนเที่ยงหรือไม่?”
“ก็ดีเหมือนกัน” หลิวเจียฮุยกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “คุณไปเตรียมการล่วงหน้า เมื่อถึงเวลาฉันจะโทรหาม่านฉง และให้เธอไปด้วย”
“โอเค” ฟางเจียซินพูดด้วยรอยยิ้มว่า “เมื่อถึงเวลานั้นฉันจะติดต่อม่านฉงเอง คุณกับคุณเย่ก็ตั้งใจคุยธุระสำคัญกันก่อน”
หลิวเจียฮุยพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ ในเวลานี้ คนขับได้ขับรถเข้ามาตรงหน้าพวกเขาแล้ว ดังนั้นเขาจึงยิ้มให้ฟางเจียซินและกล่าวว่า “เจียซิน ถ้าอย่างนั้นฉันจะไปกับคุณเย่ก่อนแล้ว และมีเรื่องอะไรก็โทรหาฉัน”
ฟางเจียซินกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “ถ้ามีอะไรในตอนบ่ายและตอนเย็นที่ฉันต้องจัดเตรียมให้คุณล่วงหน้า ก็บอกฉันได้ทุกเมื่อ ฉันเลื่อนการนัดหมายของในวันนี้ออกไปหมดแล้ว”
“ใช่” หลิวเจียฮุยหัวเราะเสียงดัง ยกมือขึ้น และพูดกับเย่เฉินว่า “บอกตามตรง ฉันรักเธอมากจริงๆ! ทั้งเกาะฮ่องกางต่างก็รู้ดีว่า ฉันหลิวเจียฮุยปฏิบัติต่อผู้หญิงอย่างดี แต่ฉันดูแลเธออย่างดีที่สุด!”
เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ หลิวเจียฮุยก็พูดอย่างจริงจังว่า “แม่งเอ๊ย ถ้าเธอไม่ได้ทำผิดตอนสาวๆ ฉันแม่งจะรักเธอให้มากกว่านี้!”
เย่เฉินยิ้มเบาๆ และพูดว่า “ก่อนที่ฉันจะมา ฉันก็เคยได้ยินเรื่องราวในอดีตระหว่างคุณหลิวและคุณนายหลิวอยู่บ้าง แต่ในที่สุดคุณหลิวก็ยังคงเลือกที่จะยอมรับคุณนายหลิวได้ ดูเหมือนว่ามันคือรักแท้จริงๆ”
หลิวเจียฮุยเย้ยหยัน “มันคือรักแท้ก้จริง แต่รักแท้ย่อมมีความแค้นอยู่บ้าง”
ขณะที่เขาพูด เขาก็ถอนหายใจอย่างกะทันหัน “แต่โชคดีที่ความแค้นนี้ กำลังจะกลายเป็นอดีตไปแล้ว!”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
อ๋อ พึ่งรู้ว่าพระเอกไปช่วยใคร ก้คิดว่าพระเอกชอบคนนั้น ในใจมีเขาอยู่ จะหลุดกับความคิดเฟ่ยเข้อสินถึงๆด้บอกเรื่องนี้มีแต่พวกหลงตัวเอง มีแค่ชูหรันกับซิวอี้นี่แหละความรักผญ.ดี ๆม่หลงตัวเองขนาดนั้น ขอโทษด้วยครับพอดีอินไปหน่อย...
ผู้หญิงเรื่องนี้หลงตัวเองโครต เป้นเพราะชูกันเถอะ พระเอกถึงได้มีแรงผลักนั้น ไม่ใช่นานาโกะ มโนเก่งเนาะ อีเฟ่ย...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...
โง่ทั้งพระเอกทั้งหลิวม่านฉง ทำตัวเป้นเมียพระเอกสะงั้น จนต้องเลื่อนผ่านขก.อ่าน ขัดใจ พระเอกแม่งก้จะแคร์ผู้หญิงทั้งโลกเลยรึไง...
ไอหลิวท่านฉง ก้มั่นหน้าเกินน่ะ คิดว่าพระเอกจะชอบมึงรึไง เล่นตัว จะหลุด...
ตระกูลเฟ่ยแม่งก้น่าขยะแขยงกันทุกตัวแหละ มีแค่เฟ่ยเข่อขิน เป้นตระกุลเดียวที่ไม่อยากให้เย่เฉนร่วมมือด้วยเลยจริงๆ เฟ่ยเจี้ยนจงแม่งก้ไม่ใช่คนดีไรนักหรอก ปากก้เอาเครื่องสวรรค์มาอ้าง สุดท้ายก้อยากจะไว้ชีวิตหลานตัวเอง น่าขยะแขยง...
สะใจไอไรอันมากกก...
โง่ก็โง่อยุ่วันยันค่ำ แทนที่จะเอาเรื่องแจ้งความมาพูด ถ้าคน1,000คนแจ้งความ คนที่โดนจับก้คือพวก1,000คนเพราะพวกนี้มันก้รุ้ว่าคนในครอบครัวทำไรแต่ไม่ห้ามไม่แจ้งตำรวจ ถ้าตำรวจรู้ว่าพวกญาติรู้แต่ไม่แจ้งความ ก้โดนข้อหาสมรู้ร่วมคิดแล้ว และพวกนี้ก้ไม่มีหลักฐานเอาผิดเฟนหยุน แต่ดันคืดไม่ได้เนี่ยน่ะ แต่สนุกมาก เป้นนิยายเรื่องแรกที่ติดงอม แหละอินมาก 555...
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...