ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4461

ในขณะนี้ เย่เฉินเห็นความโล่งใจที่ปลดปล่อย แสดงออกบนใบหน้าของหลิวเจียฮุย

อย่างไรก็ตาม เขาก็แค่ยิ้มเล็กน้อย แล้วถามหลิวเจียฮุยว่า “คุณหลิวดูมีความสุขยิ่งนัก วันนี้มีเรื่องพิเศษอะไรหรือเปล่า?”

หลิวเจียฮุยโบกมือ และพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ฮ่าฮ่า นอกจากความร่วมมือกับคุณเย่แล้ว เรื่องอื่นๆ มันก็เป็นเรื่องเล็กน้อย และไม่สำคัญ! ไม่จำเป็นต้องพูดถึง!”

เย่เฉินก็ไม่ได้ทำลายมันเช่นกัน เมื่อมองดูทิวทัศน์นอกหน้าต่าง เขาพูดอย่างเฉยเมยว่า “เมื่อคืนนี้ฝนตกหนักมาก และวันนี้พระอาทิตย์ก็ส่องแสงจ้า ดูเหมือนว่ากำลังจะมีเรื่องดีๆ เกิดขึ้นแล้ว”

“ใช่ใช่ใช่” หลิวเจียฮุยกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “ฉันขอให้อาจารย์วีจากสำนักเสวียนจีเช็คดวงชะตาให้ฉันเป็นพิเศษเมื่อเช้านี้ เขาบอกว่าเลขฐานสิบหกของฉันในวันนี้มีสัญญาณของแสงแห่งความมงคล และบอกว่าจะมีสิ่งดีๆ เกิดขึ้นอีกด้วย”

“อาจารย์วีจากสำนักเสวียนจีเหรอ?” เย่เฉินถามด้วยความประหลาดใจว่า “ไม่รู้ว่าอาจารย์วีผู้นี้เป็นใครกันแน่? เกี่ยวอะไรกับวีจิ้งไห่คนก่อนหน้านี้?”

หลิวเจียฮุยถามด้วยความประหลาดใจว่า “คุณเย่ก็เคยได้ยินชื่อเสียงของอาจารย์อาจารย์วีจิ้งไห่งั้นหรือ?”

เย่เฉินยิ้มอย่างเชื่องช้า และคิดอยู่ในใจว่า “ฉันไม่เพียงแต่เคยได้ยินชื่อของวีจิ้งไห่ และยังเคยใช้ยันต์ฟ้าร้องฟันเขากลายเป็นเถ้าถ่าน”

อย่างไรก็ตาม เรื่องแบบนี้เย่เฉินก็คงไม่พูดออกมาหรอก ดังนั้นเขาจึงพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ฉันเคยได้ยินมาว่าวีจิ้งไห่เป็นปรมาจารย์ซวนซวยที่มีชื่อเสียงมากอยู่บนเกาะฮ่องกาง แต่ฉันไม่เคยพบมาก่อน”

หลิวเจียฮุยพยักหน้า และพูดอย่างจริงจังว่า “อาจารย์วีเป็นปรมาจารย์ซวนซวยที่โด่งดังที่สุดบนเกาะฮ่องกางมาก่อน ดาราดังและผู้ร่ำรวยเกือบทั้งหมดบนเกาะฮ่องกางเป็นแขกประจำไปที่บ้านเขา ความสัมพันธ์แบบส่วนตัวฉันกับเขาก็ดีมากเช่นกัน”

เย่เฉินถามเขาด้วยความสงสัยว่า “แล้วตอนนี้อาจารย์วีอยู่ที่ไหนเหรอ?”

หลิวเจียฮุยกล่าวว่า “อาจารย์วีได้ออกตามหาขุมทรัพย์จากสวรรค์และโลกตลอดทั้งปีตั้งแต่ปีที่แล้ว เมื่อไม่นานมานี้สำนักเสวียนจีได้ออกประกาศว่าอาจารย์วี พบถ้ำชะตาเซียนในแผ่นดินใหญ่ และเริ่มเก็บตัวฝึกฝน”