ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4462

“แน่นอน” หลิวเจียฮุยพูดด้วยรอยยิ้มว่า “บอกตามตรงคุณเย่ ราคาบ้านบนเกาะฮ่องกางนั้นแพงจนน่าตกใจอยู่แล้ว อยู่ที่เซ็นทรัล ราคาของอาคารสำนักงานชั้นยอดอยู่ที่ประมาณสองหมื่นดอลลาร์ฮ่องกงถึงสามหมื่นต่อตารางฟุต ในขณะที่ราคาสิบเอ็ดตารางฟุต ถึงถูกแปลงเป็นหนึ่งตารางเมตรในแผ่นดินใหญ่ ก็คือว่า ราคาอาคารสำนักงานหนึ่งตารางเมตรที่นี่ มากกว่าสามแสนดอลลาร์ฮ่องกง”

เมื่อพูดอย่างนั้น หลิวเจียฮุยชี้ไปที่อาคารข้างถนน และพูดด้วยรอยยิ้มว่า “อาคารหลังนี้ขายไปหนึ่งยูนิตเนื้อที่สองร้อยหกสิบตารางเมตรเมื่อต้นปีที่ผ่านมา และขายได้ร้อยยี่สิบล้านดอลลาร์ฮ่องกง”

เย่เฉินยิ้มและกล่าวว่า “สองร้อยหกสิบตารางเมตร ก็สามารถขายได้ด้วยเงินจำนวนมากขนาดนี้ งั้นอุตสาหกรรมของคุณหลิวในที่นี้ คงจะเกินหมื่นพันล้านดอลลาร์ฮ่องกงไปนานแล้วใช่ไหม?”

หลิวเจียฮุยกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “อาคารสำนักงานสองแห่งที่ฉันมีอยู่นั้น มีมูลค่ารวมราวๆ สองหมื่นสี่พันล้านดอลลาร์ฮ่องกง”

เย่เฉินถามอีกครั้งว่า “ใช่แล้ว ถนนคนเดินที่คุณหลิวซื้อให้คุณม่านฉงในปีนั้น มีราคาเท่าไหร่?”

หลิวเจียฮุยหัวเราะ และพูดว่า “คุณเย่ เมื่อพูดถึงถนนคนเดินเส้นนั้น มันเป็นการลงทุนที่ยอดเยี่ยมจริงๆ สิบปีที่แล้ว ฉันใช้เงินหนึ่งร้อยห้าสิบแปดล้านดอลลาร์ฮ่องกงซื้อถนนสายนั้น ถ้านำมาพัฒนาใหม่ เพียงแค่ที่ดินอย่างเดียวก้มีมูลค่าอย่างน้อยสามพันล้าน!”

เมื่อพูดเช่นนั้น หลิวเจียฮุยกล่าวกับเย่เฉินด้วยเสียงต่ำว่า “เจ้านายของบริษัทหลักทรัพย์หย่าเถิงเห็นชอบกับถนนสายนั้น และอยากจะรื้อถอนและสร้างศูนย์กลางการค้า ถ้าฉันร่วมมือกับพวกเขา พวกเขาจะลงทุนหนึ่งหมื่นห้าพันล้านดอลลาร์ฮ่องกงเพื่อการก่อสร้าง ฉันใช้ที่ดินลงทุน และแบ่งหุ้นให้ฉันสามสิบเปอร์เซ็นต์ สิ่งที่ฉันพูดกับพวกเขาในตอนนี้คือ ฉันจะใช้ที่ดินเป็นราคาห้าพันล้านเพื่อลงทุนในหุ้น แล้วลงทุนเข้าไปอีกสองพันหกร้อยล้าน ฉันจะถือหุ้นห้าสิบเอ็ดเปอร์เซ็นต์ และเป็นผู้ถือหุ้นรายใหญ่”