ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4465

ในไม่ช้า ชายวัยกลางคนและผู้สูงอายุสวมแว่นตา และเดินเข้ามาพร้อมกับเด็กสาวสองคน

เด็กสาวสองคนก้มหน้าลง อาจเป็นเพราะพวกเขาประหม่า และดูเกรงกลัวอย่างยิ่ง

ทันทีที่หยางเทียนเซิงเดินเข้ามา ก็ได้มองเห็นหลิวเจียฮุยที่กำลังนั่งอยู่บนโซฟาที่หันหน้าไปทางประตู ดังนั้นเขาจึงยิ้มอย่างกระดือรือร้นและพูดว่า “เจียฮุย! ขอแนะนำให้คุณรู้จักกับคนใหม่สองคนที่ฉันเพิ่งเซ็นสัญญาเข้ามา!”

หลิวเจียฮุยโบกมือยิ้ม และพูดอย่างมีความสุขว่า “คุณอย่าเพิ่งรีบร้อนที่จะแนะนำ มา ฉันจะแนะนำเพื่อนใหม่ที่มีความสามารถตั้งแต่ยังหนุ่มยังแน่นให้คุณสักหน่อย”

หลังจากพูดจบ เขาก็พูดกับเย่เฉินด้วยความเคารพว่า “คุณเย่ ถ้าคุณสะดวก ฉันขอแนะนำคุณให้รู้จักกันสักหน่อย!”

หยางเทียนเซิงเห็นแต่ด้านหลังศีรษะของเย่เฉิน แต่เดิมเขายังคงสงสัยว่าทำไมคนคนนี้ถึงไม่มีมารยาทขนาดนี้ มีแขกเข้ามา ก็ไม่แม้แต่จะหันกลับมาเลย ซึ่งทำให้เขารู้สึกไม่พอใจเล็กน้อย

อย่างไรก็ตาม เมื่อได้ยินว่าหลิวเจียฮุยใช้ชื่อเรียกเขาว่า “คุณ” เขาก็รู้สึกตัวสั่น ตระหนักได้ว่าคนคนนี้ต้องเป็นคนยิ่งใหญ่อย่างแน่นอน

ดังนั้น เขาจึงขจัดความไม่พอใจในใจทันที และวิ่งไปที่หลิวเจียฮุย เมื่อเขาพบว่าเย่เฉินเป็นชายหนุ่มอายุยี่สิบต้นๆ เขาก็ยิ่งประหลาดใจเข้าไปใหญ่ และชมเชยอย่างรวดเร็วว่า “โอ๊ย ไม่คาดคิดเลยว่าคุณเย่อายุยังน้อยแต่มีความสามารถยิ่งนัก มันช่างน่าประหลาดใจจริงๆ!”

เย่เฉินมองมาที่เขาด้วยความสนใจ และยิ้มว่า “เสี่ยหยางใช่ไหม คุณยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าฉันทำอะไร ทำไมถึงตัดสินใจว่าฉันมีความสามารถล่ะ?”

หยางเทียนเซิงกล่าวโดยไม่ลังเลว่า “ฉันรู้จักเจียงฮุยเป็นอย่างดี ถ้าคุณเย่สามารถเป็นแขกรับเชิญของเขาได้ งั้นก็ต้องมีอะไรพิเศษกว่าคนอื่นแน่ๆ!”