ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 447
บทที่ 447
คุณท่านซ่งก็ไม่ได้โง่ โชคอะไรที่สามารถทำให้คนคนหนึ่งอ่อนเยาว์ได้เป็นสิบปี?
คาดว่าเรื่องมหัศจรรย์เช่นนี้ ในเมืองจินหลิง คงจะมีเพียงคนเดียวที่สามารถทำได้ คนคนนั้น ก็คือ เย่เฉิน อาจารย์เย่！
ถึงแม้ซือเทียนฉียังไม่ตอบ แต่ในใจคุณท่านซ่งก็มั่นใจ ซือเทียนฉีน่าจะได้อะไรดีๆ สักอย่างที่อาจารย์เย่ให้ไว้ ถึงได้เปลี่ยนมาหนุ่มขึ้นขนาดนี้
ซือเทียนฉีในตอนนี้ ก็มีสีหน้าเลิ่กลั่ก
ไม่ได้รับอนุญาตจากอาจารย์เย่ เขาจะไม่พูดเรื่องยาอายุวัฒนะออกไปแน่นอน
เพราะถึงอย่างไร เมื่อวานนี้อาจารย์เย่เพิ่งเตือนตนเองว่า ห้ามบอกใครเด็ดขาด
แต่ว่า ตอนนี้คุณท่านซ่งเดาออกแล้ว ก็เลยทำตัวไม่ถูก
เขาเห็นคุณท่านซ่งทำหน้ามั่นใจ ก็เลยพูดอย่างเคอะเขินว่า “พี่ซ่งครับ เรื่องนี้พี่เดาออกเองนะครับ อย่าไปบอกอาจารย์เย่นะว่าผมเป็นคนพูด......... อาจารย์เย่ไม่ให้ผมบอกใคร”
คุณท่านซ่งได้ยินดังนั้น ในใจก็ยิ่งมั่นใจกับการเดาของตนเอง
คนที่ให้ของดีกับซือเทียนฉี ไม่ใช่ใครที่ไหน แต่เป็นคนที่ตนเองอยากจะให้มาเป็นหลานเขย เย่เฉิน อาจารย์เย่นี่เอง！
ในใจคุณท่านซ่งตอนนี้ ก็อิจฉาอย่างมาก
ถึงขนาด อิจฉามากจนแอบมีความริษยาอยากได้อยู่เล็กๆ
มีหรือเขาจะไม่อยากเป็นแบบซือเทียนฉี? คนอายุ70 แต่ดูไปแล้วเหมือนคนอายุ60
มีหรือเขาจะไม่อยากมีอายุที่มากขึ้นเป็น10ปี หรือมากกว่านั้น?
คนเราพอถึงตอนแก่ชรา ก็ยิ่งกลัวตาย กลัวแก่ มันเป็นธรรมชาติของคน ใครก็ไม่อาจหลบหนี้ได้พ้น
และโอกาสที่เหมาะที่สุด ก็คือทำให้อาจารย์เย่มาเป็นหลานเขยของตนเอง！
ถ้าซ่งหวั่นถิงแต่งกับเขาได้ ตนเองยังจะต้องกังวลกับของดีอะไรอีกเล่า?
แต่เสียดาย ตอนนี้ซ่งหวั่นถิงไม่ได้มีอะไรคืบหน้าพัฒนากับเย่เฉินเลย นี่ทำให้คุณท่านซ่งกังวลอยู่ไม่น้อย
จะว่าไป ก็ยังคงต้องหาวิธี ทำให้วัยรุ่นสองคนนี้เข้ากันให้ได้！
ต่อให้ตระกูลซ่งต้องทุ่มกำลังทั้งหมด เสียศักดิ์ศรีทั้งหมด เพื่อให้ซ่งหวั่นถิงได้เป็นคนรักของเย่เฉิน ก็ยอม！
เนื่องจากในใจเขารู้ดี ขอเพียงตระกูลซ่งมีความสัมพันธ์ในอีกระดับหนึ่งกับเย่เฉิน ตนเองไม่เพียงจะได้ประโยชน์ ซ่งหวั่นถิงรวมถึง
คนทั้งตระกูลซ่ง ก็จะได้ประโยชน์ไปตลอดชีวิต！
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...