ทั้งคู่ไม่เข้าใจว่าทำไมเฟ่ยเข่อซิน หัวหน้าตระกูลเฟ่ยถึงถ่อมตนกับเย่เฉินขนาดนี้
ในเวลานี้ เย่เฉินพูดกับเฟ่ยเข่อซินว่า:"คุณเฟ่ย ฉันจะแนะนำเพื่อนสองคนให้คุณรู้จัก"
พูดจบ เขาก็ชี้ไปที่หลิวเจียฮุยที่อยู่ข้างๆ แล้วพูดว่า:"นี่คือหลิวเจียฮุยผู้โด่งดังบนเกาะฮ่องกง คุณหลิว คนถัดจากเขาคือฟางเจียซิน ภรรยาของเขา คุณฟาง"
เฟ่ยเข่อซินตกใจเมื่อได้ยินชื่อของทั้งสองคน
เธอรู้ว่าครั้งนี้เย่เฉินมาที่เกาะฮ่องกง เพื่อช่วยเฉินจ้างโจงแก้ปัญหาที่นี่ และเธอก็รู้ว่าคนที่ต้องการชีวิตของเฉินจ้างโจง คือหลิวเจียฮุยคนที่ร่ำรวยที่สุดบนเกาะฮ่องกง
แต่เธอไม่คาดคิดจริงๆ ว่าเย่เฉินจะพาหลิวเจียฮุยมาที่นี่ และดูจากสถานการณ์นี้แล้ว หลิวเจียฮุยดูเหมือนจะเป็นเพื่อนกับเย่เฉิน และไม่รู้สึกถึงอันตรายเลย
ในตอนที่เธอประหลาดใจ หลิวเจียฮุยก็ยื่นมือออกไป และกล่าวด้วยความเคารพว่า:"สวัสดีครับ คุณเฟ่ย กระผมหลิวเจียฮุย ผมชื่นชมคุณมานานแล้วครับ ไม่คิดว่าวันนี้จะได้เจอคุณที่เกาะฮ่องกง รู้สึกเป็นเกียรติมากจริงๆ!"
เฟ่ยเข่อซินเก็บความตกใจไว้ มองไปที่หลิวเจียฮุย ยื่นมือออกมาจับมือกับเขาเบา ๆ แล้วยิ้มพูดทันที:"ที่แท้ก็คือคุณหลิวที่มีชื่อเสียงโด่งดัง ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ!"
ฟางเจียซินที่อยู่ข้างๆ ก็พูดอย่างประหม่า:"เฟ่ย…...สวัสดีค่ะคุณเฟ่ย ฉันฟางเจียซิน ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ!"
เฟ่ยเข่อซินพยักหน้าเล็กน้อย และพูดด้วยรอยยิ้ม:"สวัสดีค่ะ คุณนายหลิว"
ในเวลานี้ หลิวเจียฮุยรีบตีสนิท และพูดว่า:"คุณเฟ่ย ผมกับคุณเย่มีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน และคุณก็เป็นเพื่อนที่ดีของคุณเย่ ที่คุณมาที่เกาะฮ่องกงในครั้งนี้ ต้องให้โอกาสผมมอบมิตรภาพในฐานะเจ้าของบ้านสักครั้ง!"
เย่เฉินยิ้มพูดสบายๆ :"พูดตามตรง วันนี้มีแขกผู้มีเกียรติสองท่าน คุณเฟ่ยเป็นคนแรก และเดี๋ยวยังมีอีกท่านหนึ่ง อาจจะต้องรออีกสักหน่อย"
เมื่อหลิวเจียฮุยได้ยินสิ่งนี้ เขาไม่ได้นึกถึงเฉินจ้างโจงเลย เขาอดไม่ได้ที่จะถามด้วยความประหลาดใจ:"คุณเย่ คุณยังมีแขกผู้มีเกียรติอีกคนหนึ่งงั้นหรือ? ไม่ทราบว่าแขกผู้มีเกียรติท่านนี้เป็นใครกันครับ? หรือว่า…...เป็นคนจากตระกูลอานที่มีชื่อเสียงโด่งดังงั้นหรือ?"
เย่เฉินยิ้มเล็กน้อย:"แขกผู้มีเกียรติคนนี้เป็นผู้อาวุโสของฉัน และเขามีความสัมพันธ์ที่หนาแน่นกับพ่อของฉัน ส่วนเขาชื่อแซ่อะไร คุณหลิวอย่าถามลึกมากนัก"
หลิวเจียฮุยคิดในใจ:"แม้แต่เฟ่ยเข่อซินก็ยังให้เกียรติเย่เฉินมาก งั้นแขกผู้มีเกียรติคนที่สองของเย่เฉิน อาจจะใหญ่กว่าเฟ่ยเจ่อซินเสียอีก! บางทีอาจเป็นตระกูลอานที่ฉันเดา ถ้าเป็นอย่างนั้น วันนี้ฉันมันโชคดีจริงๆ!"
เมื่อคิดเช่นนี้ เขาก็ตบหน้าอกทันที และพูดกับเย่เฉินว่า:"คุณเย่ ไม่ต้องห่วง สนามบินนี้มีหุ้นส่วนของผม และจัดการห้องรับรองวีไอพีนั้นมันง่ายมากๆ คุณรอสักครู่ ผมจะจัดการให้"

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
อ๋อ พึ่งรู้ว่าพระเอกไปช่วยใคร ก้คิดว่าพระเอกชอบคนนั้น ในใจมีเขาอยู่ จะหลุดกับความคิดเฟ่ยเข้อสินถึงๆด้บอกเรื่องนี้มีแต่พวกหลงตัวเอง มีแค่ชูหรันกับซิวอี้นี่แหละความรักผญ.ดี ๆม่หลงตัวเองขนาดนั้น ขอโทษด้วยครับพอดีอินไปหน่อย...
ผู้หญิงเรื่องนี้หลงตัวเองโครต เป้นเพราะชูกันเถอะ พระเอกถึงได้มีแรงผลักนั้น ไม่ใช่นานาโกะ มโนเก่งเนาะ อีเฟ่ย...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...
โง่ทั้งพระเอกทั้งหลิวม่านฉง ทำตัวเป้นเมียพระเอกสะงั้น จนต้องเลื่อนผ่านขก.อ่าน ขัดใจ พระเอกแม่งก้จะแคร์ผู้หญิงทั้งโลกเลยรึไง...
ไอหลิวท่านฉง ก้มั่นหน้าเกินน่ะ คิดว่าพระเอกจะชอบมึงรึไง เล่นตัว จะหลุด...
ตระกูลเฟ่ยแม่งก้น่าขยะแขยงกันทุกตัวแหละ มีแค่เฟ่ยเข่อขิน เป้นตระกุลเดียวที่ไม่อยากให้เย่เฉนร่วมมือด้วยเลยจริงๆ เฟ่ยเจี้ยนจงแม่งก้ไม่ใช่คนดีไรนักหรอก ปากก้เอาเครื่องสวรรค์มาอ้าง สุดท้ายก้อยากจะไว้ชีวิตหลานตัวเอง น่าขยะแขยง...
สะใจไอไรอันมากกก...
โง่ก็โง่อยุ่วันยันค่ำ แทนที่จะเอาเรื่องแจ้งความมาพูด ถ้าคน1,000คนแจ้งความ คนที่โดนจับก้คือพวก1,000คนเพราะพวกนี้มันก้รุ้ว่าคนในครอบครัวทำไรแต่ไม่ห้ามไม่แจ้งตำรวจ ถ้าตำรวจรู้ว่าพวกญาติรู้แต่ไม่แจ้งความ ก้โดนข้อหาสมรู้ร่วมคิดแล้ว และพวกนี้ก้ไม่มีหลักฐานเอาผิดเฟนหยุน แต่ดันคืดไม่ได้เนี่ยน่ะ แต่สนุกมาก เป้นนิยายเรื่องแรกที่ติดงอม แหละอินมาก 555...
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...