เมื่อได้ยินเสียงนี้ เฉินจ้างโจงก็สั่นไปทั้งตัว
จากนั้นเขาเงยหน้าขึ้น มองไปทางเสียง จู่ๆก็พบว่า เย่เฉินกำลังมองมาที่เขาด้วยรอยยิ้ม
เขาตกใจจนพูดไม่ออกทันที:"คุณเย่…...คุณ…...คุณมาได้ไง?"
เย่เฉินมองเฉินจ้างโจง และอดไม่ได้ที่จะแปลกใจเล็กน้อยเพราะเฉินจ้างโจงแก่แล้ว และโทรมไปเยอะ หลังจากไม่ได้เจอกันมาหลายวัน
คาดว่า ช่วงนี้เขาคงจะถูกทรมานมามากแน่ๆ
ดังนั้น เย่เฉินยิ้มเล็กน้อยและพูดอย่างเป็นกันเองว่า:"ฉันอยู่ที่นี่มาสองสามวันแล้ว คุณจะกลับบ้าน เรื่องใหญ่ขนาดนี้ ฉันไม่มีทางไม่สนใจได้หรอก ที่ฉันมาเกาะฮ่องกงในครั้งนี้ ก็เพื่อให้แน่ใจว่าคุณสามารถกลับบ้านได้อย่างปลอดภัย และเพื่อให้แน่ใจว่าหลังจากนี้ไป จะไม่มีใครกล้าแตะต้องคุณแม้แต่ปลายนิ้ว"
เฉินจ้างโจงรีบพูดว่า:"คุณชายเย่…… หลิวเจียฮุยเอาอ้านฮัว30 ล้านดอลลาร์สหรัฐออกมา และคิดจะเอาชีวิตของผมอย่างเดียว การมารับฉันในเวลานี้มันอันตรายมากนะครับ……"
"ไม่อันตราย"เย่เฉินยิ้ม ชี้ไปที่ว่านพั่วจวินข้างๆ แล้วพูดว่า:"ลุงโจง ฉันขอแนะนำให้คุณรู้จัก นี่คือประมุขแห่งสำนักว่านหลง ว่านพั่วจวิน ถ้าต่อไปใครกล้ามีแรงจูงใจที่จะฆ่า หรือกล้าขวางคุณกลับบ้าน ฉันจะทำให้เขาแลกด้วยความเจ็บปวดอย่างมากแน่นอน"
ว่านพั่วจวินที่อยู่ข้างๆพูดด้วยความเคารพว่า:"ลุงโจง ไม่ต้องกังวล มีคุณเย่กับผมอยู่ด้วย บนเกาะฮ่องกงจะไม่มีใครกล้าทำอะไรคุณเด็ดขาด!"
เฉินจ้างโจงรู้สึกซาบซึ้งอย่างมากทันที ดวงตาของเขาแดงก่ำ เขาพยายามกลั้นน้ำตาอย่างเต็มที่ และพูดสะอื้นว่า:"คุณชายเย่…... ผมไม่มีโอกาสตอบแทนหนี้บุญคุณที่ติดคุณชายฉางอิงมาตลอดเลย และตอนนี้ก็ติดหนี้บุญคุณต่อคุณมากขนาดนี้อีก ผมรู้สึกผิดมากจริงๆ ……"
เมื่อพูดถึงนี้ เขามองเย่เฉิน และพูดอย่างหนักแน่นว่า:"คุณชายเย่ ต่อจากนี้ไป ตราบใดที่คุณต้องการ คนแก่ๆ อย่างผม จะไม่ลังเลที่จะทำแน่นอน!"
เดิมทีเย่เฉินอยากรับเฉินจ้างโจงมาเป็นลูกน้องเขาจริงๆ ให้เขาช่วยตนจัดการเงินทุนและอุตสาหกรรมที่มากขึ้นเรื่อยๆ
เฉินจ้างโจงรู้ว่า ในเมื่อเย่เฉินบอกว่าจะช่วยเขาแก้ปัญหาเรื่องกลับบ้าน คงได้ติดต่อกับหลิวเจียฮุยก่อนหน้านี้แล้วแน่ๆ
เมื่อเขาได้ยินว่าชายหนุ่มที่อยู่ข้างๆ เย่เฉิน คือว่านพั่วจวินที่มีชื่อเสียง เขาก็กังวลมาก กังวลว่า เย่เฉินจะใช้ความรุนแรงกับหลิวเจียฮุย
เมื่อเขาได้ยินเย่เฉินบอกว่าจะพาเขาไปพบเพื่อนเก่าสองคน เขายิ่งกังวลมากขึ้นไปอีกว่า หลิวเจียฮุยกับฟางเจียซินจะถูกเย่เฉินควบคุมไว้
แม้ว่าเขาจะรู้อยู่เสมอว่า ความตั้งใจที่จะฆ่าเขาของหลิวเจียฮุย ไม่มีทางตายไปแน่ แต่ตัวเขาเองก็ไม่มีความตั้งใจที่จะปล่อยให้หลิวเจียฮุยตาย
สำหรับฟางเจียซิน เขาไม่ได้โกรธหรือโทษเลย
ดังนั้น เขาจึงกลัวว่าเย่เฉินจะใช้วิธีที่รุนแรงจัดการกับพวกเขา

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...