ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 449
บทที่ 449
ช่วงบ่าย ณ บ้านตระกูลซ่ง
อู๋ตงไห่และอู๋ซินก็ตั้งใจเลือกของขวัญ แล้วสองพ่อลูกก็รีบไปยังบ้านตระกูลซ่ง
คุณท่านซ่งรู้แล้วว่าพวกเขามายังเมืองจินหลิง และรู้ว่าลูกหลานของตระกูลเขาพบกับอะไรบ้าง ดังนั้น คิดไม่ถึงเลยว่าพวกเขาจะมาที่บ้านตนเองเร็วอย่างนี้
แต่ว่า ในเมื่อลูกชายคนโตและหลานคนโตของตระกูลอู๋มาถึงที่ คุณท่านซ่งก็ต้องเกรงใจเป็นธรรมดา เลยออกมาต้อนรับเอง
อู๋ตงไห่และอู๋ซินนั่งฝั่งดก้ารับแขก คุณท่านซ่งนั่งฝั่งตรงข้าม ลุงวีก็ยกน้ำชาให้กับทุกคน ยุ่งตัวเป็นเกลียว
อู๋ตงไห่เอาของขวัญจำนวนมากยกขึ้นมา แล้วก็ยกมือคำนับพูดว่า “ไม่ได้พบคุณอาซ่งเสียนานเลย ไม่คิดว่าอาซ่งยังร่างกายแข็งแรงดีช่างน่าอิจฉาจริงๆ ครับ！”
คุณท่านซ่งก็ยิ้มๆ แล้วพูดว่า “ร่างกายผมไม่นับว่าแข็งแรงหรอก อย่างมากก็ยังสามารถทำอะไรเองได้ ยังไม่ตายง่ายๆ”
อู๋ตงไห่รีบพูดว่า “คุณอาซ่งช่างถ่อมตัวจริงๆ”
เขาก็พูดเสริมว่า “คุณอาซ่งครับ ก่อนหน้านี้ได้ยินว่าร่างกายคุณอาไม่ค่อยดี แต่วันนี้เห็นว่าสีหน้าก็สดใสดี ดูเหมือนว่าร่างกายจะดีขึ้นมากแล้ว?”
คุณท่านซ่งก็ยิ้มแหยๆ แล้วพูดว่า “ตอนแรกผมก็คิดว่าร่างกายจะดีขึ้นมากแล้ว แต่วันนี้ก็เพิ่งรับรู้ว่า ผมยังไม่นับว่าดีขึ้นมากเท่าไรนัก”
อู๋ตงไห่ได้ยินดังนั้นก็แปลกใจ แล้วพูดว่า “คุณอาซ่งครับ แล้วอย่างไรถึงจะเรียกว่าดีขึ้นล่ะครับ?”
คุณท่านซ่งก็ยิ้มๆ แล้วพูดว่า “สามารถกลับมาเหมือน10ปีที่แล้วภายในคืนเดียว อย่างนั้นถึงจะเรียกว่า ดีขึ้น！”
อู๋ตงไห่ก็ถอนหายใจ แล้วพูดว่า “ก็ยังเหมือนเดิมครับ ใช้ทุกวิถีทางแล้ว แต่ก็ยังไม่มีอะไรพัฒนาขึ้น ผมได้ส่งเขาไปที่ซูหางแล้ว”
พอพูดถึงเรื่องนี้ อู๋ตงไห่ก็พูดอีกว่า “ที่ผมและเสี่ยวซินยังไม่ได้กลับ ก็เพราะอยากรู้ว่า ทำไมลูกชายคนรองของผมถึงเป็นเช่นนี้ ผมสงสัยว่าเขาจะถูกคนปองร้าย อาจจะเป็นไปได้ว่าถูกคนสะกดจิตอะไรสักอย่าง หรืออาจะเกี่ยวข้องกับคาถาอาคมอะไรสักอย่าง
ในแถบเอเชียอาคเน ไม่ทราบว่าคุณอาซ่งพอจะรู้ว่าในเมืองจินหลิง มีคนที่มีความสามารถด้านนี้หรือเปล่าครับ?”
คุณท่านซ่งก็ส่ายหน้า แล้วพูดว่า “ที่แกพูดถึงเรื่องคาถาอะไรนั่น อาก็เคยได้ยินมาบ้าง แต่ยังไม่เคยเห็น และไม่อาจตัดสินได้ว่ามันเป็นเรื่องจริงหรือเปล่า”
อู๋ตงไห่ก็ตั้งใจพูดว่า “คาถาอาคม คุณไสย์ เลี้ยงกุมาร เรื่องพวกนี้มันเป็นเรื่องจริง แต่มันเป็นวิชาสายมืด คนที่ใช้ของพวกนี้ ล้วนเป็นชั่ว หรือไม่ก็อยากจะรวย หรืออยากจะเป็นลูกน้องของคนใหญ่คนโต ตระกูลใหญ่อย่างพวกเรา ไม่ค่อยสนใจของพวกนี้”
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...