ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4491
ตอนนี้หลิวเจียฮุย กำลังโกรธอย่างมาก
เขาพูดด้วยน้ำเสียงตะคอก เเต่เฉินจ้างโจง
กล่าวด้วยท่าทางค่อนข้างรู้สึกผิด:"คุณหลิว ไม่ได้เจอกันนานเลยครับ"
"เจอเหี้ยไรล่ะ!"หลิวเจียฮุยชี้เฉินจ้างโจง พูดด่าว่า:"มึงแม่งกล้าดีจริงๆ ยังกล้ามาเจอฉันอีก! มึงไม่กลัวตายจริงๆงั้นหรือ!"
เย่เฉินที่อยู่ข้างๆ พูดอย่างเย็นชา:"คุณหลิว คุณปฏิบัติต่อแขกผู้มีเกียรติของฉันแบบนี้ มันดูไม่ไว้หน้าฉันเย่เฉินไปหน่อยไหม?"
หลิวเจียฮุยรู้สึกตัวทันที แล้วก็ตัวสั่นด้วยความตกใจ
จากนั้นเขาก็รู้ตัวว่า เย่เฉินเป็นคนพาหลิวเจียฮุยเข้ามา
ดังนั้น เขาจึงถามเย่เฉินอย่างประหม่า:"คุณเย่ คุณ…... คุณรู้จักเขาได้อย่างไร?"
เย่เฉินพูดอย่างขมวดคิ้ว:"ลุงโจงเป็นเพื่อนของพ่อฉัน"
เมื่อพูดอย่างนั้น เย่เฉินมองไปที่หลิวเจียฮุย และถามเขาว่า:"คุณหลิว คุณยังต้องถามอีกไหมว่าพ่อของฉันเป็นใคร?"
หลิวเจียฮุยพยักหน้าโดยไม่รู้ตัว
ตอนนั้น เขาเคยพบเย่ฉางอิงเเค่ครั้งเดียว ยิ่งไปกว่านั้น เย่ฉางอิงเสียไป20ปีแล้ว เขานึกคนๆนี้ออกไม่ได้เลย
เย่เฉินมองเขา ยิ้มเล็กน้อย และพูดทีละคำว่า:"คุณหลิว พ่อของฉันชื่อเย่ฉางอิง เย่ฉางอิงของตระกูลเย่แห่งเย่นจิง คุณคงลืมไปแล้ว คุณพูดเองแต่กลับลืมเองได้ ผ่านไปตั้งหลายปี ไม่รู้คุณยังจำพ่อของฉันอีกได้ไหม?"
"เย่ฉางอิง…… "หลิวเจียฮุยพูดพึมพำซ้ำๆในปาก ขมวดคิ้วแน่น
ทันใดนั้น เขาก็นึกถึงชายวัยกลางคนที่บินมาจากแผ่นดินใหญ่ เพื่อมาพบเขาที่เกาะฮ่องกงโดยเฉพาะ
ดังนั้น หลิวเจียฮุยในตอนนั้น ได้ลืมสิ่งที่สัญญาไว้กับเย่ฉางอิงในทันที
ด้วยกาลเวลาผ่านไป เขาค่อยๆลืมไปว่าเคยมีเย่ฉางอิง คนๆนี้
แต่ว่า เมื่อวันนี้ได้ยินชื่อนี้จากปากของเย่เฉินอีกครั้ง ความทรงจำเกี่ยวกับเย่ฉางอิงได้ฟื้นฟูขึ้นมาทันที
เขามองไปที่เย่เฉินอย่างไม่น่าเชื่อ:"คุณ…...คุณคือลูกชายของเย่ฉางอิง?! นี่…...เป็นไปได้ยังไง ผมได้ยินมาว่าครอบครัวของพวกเขา…...ตายกันหมดแล้ว!"
เย่เฉินพูดอย่างเย็นชา:"ขอโทษนะ ฉันทำให้คุณผิดหวัง ฉันยังมีชีวิตอยู่"
หลิวเจียฮุยตัวสั้นด้วยความตกใจ แล้วรีบสะบัดมือ:"คุณเย่……ผม…...ผมไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น……"
จากนั้น เขานึกถึงบางสิ่ง มองไปที่เย่เฉิน เบิกตากว้างและพูดว่า:"คุณเป็นลูกชายของเย่ฉางอิง…… งั้นหมายความว่าคุณไม่ใช่คนของบริษัท นานาซูขนส่ง จำกัดสินะ……"
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...