เข้าสู่ระบบผ่าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4491

ตอนนี้หลิวเจียฮุย กำลังโกรธอย่างมาก

เขาพูดด้วยน้ำเสียงตะคอก เเต่เฉินจ้างโจง

กล่าวด้วยท่าทางค่อนข้างรู้สึกผิด:"คุณหลิว ไม่ได้เจอกันนานเลยครับ"

"เจอเหี้ยไรล่ะ!"หลิวเจียฮุยชี้เฉินจ้างโจง พูดด่าว่า:"มึงแม่งกล้าดีจริงๆ ยังกล้ามาเจอฉันอีก! มึงไม่กลัวตายจริงๆงั้นหรือ!"

เย่เฉินที่อยู่ข้างๆ พูดอย่างเย็นชา:"คุณหลิว คุณปฏิบัติต่อแขกผู้มีเกียรติของฉันแบบนี้ มันดูไม่ไว้หน้าฉันเย่เฉินไปหน่อยไหม?"

หลิวเจียฮุยรู้สึกตัวทันที แล้วก็ตัวสั่นด้วยความตกใจ

จากนั้นเขาก็รู้ตัวว่า เย่เฉินเป็นคนพาหลิวเจียฮุยเข้ามา

ดังนั้น เขาจึงถามเย่เฉินอย่างประหม่า:"คุณเย่ คุณ…... คุณรู้จักเขาได้อย่างไร?"

เย่เฉินพูดอย่างขมวดคิ้ว:"ลุงโจงเป็นเพื่อนของพ่อฉัน"

เมื่อพูดอย่างนั้น เย่เฉินมองไปที่หลิวเจียฮุย และถามเขาว่า:"คุณหลิว คุณยังต้องถามอีกไหมว่าพ่อของฉันเป็นใคร?"

หลิวเจียฮุยพยักหน้าโดยไม่รู้ตัว

ตอนนั้น เขาเคยพบเย่ฉางอิงเเค่ครั้งเดียว ยิ่งไปกว่านั้น เย่ฉางอิงเสียไป20ปีแล้ว เขานึกคนๆนี้ออกไม่ได้เลย

เย่เฉินมองเขา ยิ้มเล็กน้อย และพูดทีละคำว่า:"คุณหลิว พ่อของฉันชื่อเย่ฉางอิง เย่ฉางอิงของตระกูลเย่แห่งเย่นจิง คุณคงลืมไปแล้ว คุณพูดเองแต่กลับลืมเองได้ ผ่านไปตั้งหลายปี ไม่รู้คุณยังจำพ่อของฉันอีกได้ไหม?"

"เย่ฉางอิง…… "หลิวเจียฮุยพูดพึมพำซ้ำๆในปาก ขมวดคิ้วแน่น

ทันใดนั้น เขาก็นึกถึงชายวัยกลางคนที่บินมาจากแผ่นดินใหญ่ เพื่อมาพบเขาที่เกาะฮ่องกงโดยเฉพาะ

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน