ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4491
ตอนนี้หลิวเจียฮุย กำลังโกรธอย่างมาก
เขาพูดด้วยน้ำเสียงตะคอก เเต่เฉินจ้างโจง
กล่าวด้วยท่าทางค่อนข้างรู้สึกผิด:"คุณหลิว ไม่ได้เจอกันนานเลยครับ"
"เจอเหี้ยไรล่ะ!"หลิวเจียฮุยชี้เฉินจ้างโจง พูดด่าว่า:"มึงแม่งกล้าดีจริงๆ ยังกล้ามาเจอฉันอีก! มึงไม่กลัวตายจริงๆงั้นหรือ!"
เย่เฉินที่อยู่ข้างๆ พูดอย่างเย็นชา:"คุณหลิว คุณปฏิบัติต่อแขกผู้มีเกียรติของฉันแบบนี้ มันดูไม่ไว้หน้าฉันเย่เฉินไปหน่อยไหม?"
หลิวเจียฮุยรู้สึกตัวทันที แล้วก็ตัวสั่นด้วยความตกใจ
จากนั้นเขาก็รู้ตัวว่า เย่เฉินเป็นคนพาหลิวเจียฮุยเข้ามา
ดังนั้น เขาจึงถามเย่เฉินอย่างประหม่า:"คุณเย่ คุณ…... คุณรู้จักเขาได้อย่างไร?"
เย่เฉินพูดอย่างขมวดคิ้ว:"ลุงโจงเป็นเพื่อนของพ่อฉัน"
เมื่อพูดอย่างนั้น เย่เฉินมองไปที่หลิวเจียฮุย และถามเขาว่า:"คุณหลิว คุณยังต้องถามอีกไหมว่าพ่อของฉันเป็นใคร?"
หลิวเจียฮุยพยักหน้าโดยไม่รู้ตัว
ตอนนั้น เขาเคยพบเย่ฉางอิงเเค่ครั้งเดียว ยิ่งไปกว่านั้น เย่ฉางอิงเสียไป20ปีแล้ว เขานึกคนๆนี้ออกไม่ได้เลย
เย่เฉินมองเขา ยิ้มเล็กน้อย และพูดทีละคำว่า:"คุณหลิว พ่อของฉันชื่อเย่ฉางอิง เย่ฉางอิงของตระกูลเย่แห่งเย่นจิง คุณคงลืมไปแล้ว คุณพูดเองแต่กลับลืมเองได้ ผ่านไปตั้งหลายปี ไม่รู้คุณยังจำพ่อของฉันอีกได้ไหม?"
"เย่ฉางอิง…… "หลิวเจียฮุยพูดพึมพำซ้ำๆในปาก ขมวดคิ้วแน่น
ทันใดนั้น เขาก็นึกถึงชายวัยกลางคนที่บินมาจากแผ่นดินใหญ่ เพื่อมาพบเขาที่เกาะฮ่องกงโดยเฉพาะ
ดังนั้น หลิวเจียฮุยในตอนนั้น ได้ลืมสิ่งที่สัญญาไว้กับเย่ฉางอิงในทันที
ด้วยกาลเวลาผ่านไป เขาค่อยๆลืมไปว่าเคยมีเย่ฉางอิง คนๆนี้
แต่ว่า เมื่อวันนี้ได้ยินชื่อนี้จากปากของเย่เฉินอีกครั้ง ความทรงจำเกี่ยวกับเย่ฉางอิงได้ฟื้นฟูขึ้นมาทันที
เขามองไปที่เย่เฉินอย่างไม่น่าเชื่อ:"คุณ…...คุณคือลูกชายของเย่ฉางอิง?! นี่…...เป็นไปได้ยังไง ผมได้ยินมาว่าครอบครัวของพวกเขา…...ตายกันหมดแล้ว!"
เย่เฉินพูดอย่างเย็นชา:"ขอโทษนะ ฉันทำให้คุณผิดหวัง ฉันยังมีชีวิตอยู่"
หลิวเจียฮุยตัวสั้นด้วยความตกใจ แล้วรีบสะบัดมือ:"คุณเย่……ผม…...ผมไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น……"
จากนั้น เขานึกถึงบางสิ่ง มองไปที่เย่เฉิน เบิกตากว้างและพูดว่า:"คุณเป็นลูกชายของเย่ฉางอิง…… งั้นหมายความว่าคุณไม่ใช่คนของบริษัท นานาซูขนส่ง จำกัดสินะ……"
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
อ๋อ พึ่งรู้ว่าพระเอกไปช่วยใคร ก้คิดว่าพระเอกชอบคนนั้น ในใจมีเขาอยู่ จะหลุดกับความคิดเฟ่ยเข้อสินถึงๆด้บอกเรื่องนี้มีแต่พวกหลงตัวเอง มีแค่ชูหรันกับซิวอี้นี่แหละความรักผญ.ดี ๆม่หลงตัวเองขนาดนั้น ขอโทษด้วยครับพอดีอินไปหน่อย...
ผู้หญิงเรื่องนี้หลงตัวเองโครต เป้นเพราะชูกันเถอะ พระเอกถึงได้มีแรงผลักนั้น ไม่ใช่นานาโกะ มโนเก่งเนาะ อีเฟ่ย...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...
โง่ทั้งพระเอกทั้งหลิวม่านฉง ทำตัวเป้นเมียพระเอกสะงั้น จนต้องเลื่อนผ่านขก.อ่าน ขัดใจ พระเอกแม่งก้จะแคร์ผู้หญิงทั้งโลกเลยรึไง...
ไอหลิวท่านฉง ก้มั่นหน้าเกินน่ะ คิดว่าพระเอกจะชอบมึงรึไง เล่นตัว จะหลุด...
ตระกูลเฟ่ยแม่งก้น่าขยะแขยงกันทุกตัวแหละ มีแค่เฟ่ยเข่อขิน เป้นตระกุลเดียวที่ไม่อยากให้เย่เฉนร่วมมือด้วยเลยจริงๆ เฟ่ยเจี้ยนจงแม่งก้ไม่ใช่คนดีไรนักหรอก ปากก้เอาเครื่องสวรรค์มาอ้าง สุดท้ายก้อยากจะไว้ชีวิตหลานตัวเอง น่าขยะแขยง...
สะใจไอไรอันมากกก...
โง่ก็โง่อยุ่วันยันค่ำ แทนที่จะเอาเรื่องแจ้งความมาพูด ถ้าคน1,000คนแจ้งความ คนที่โดนจับก้คือพวก1,000คนเพราะพวกนี้มันก้รุ้ว่าคนในครอบครัวทำไรแต่ไม่ห้ามไม่แจ้งตำรวจ ถ้าตำรวจรู้ว่าพวกญาติรู้แต่ไม่แจ้งความ ก้โดนข้อหาสมรู้ร่วมคิดแล้ว และพวกนี้ก้ไม่มีหลักฐานเอาผิดเฟนหยุน แต่ดันคืดไม่ได้เนี่ยน่ะ แต่สนุกมาก เป้นนิยายเรื่องแรกที่ติดงอม แหละอินมาก 555...
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...