2.000 ล้านใน 20 ปี และ 10,000 ล้านใน 10 ปี ความแตกต่างที่นี่ไม่ได้เป็นเพียงแค่ห้าเท่าระหว่าง 10,000 ล้านกับ2,000 ล้าน หากพิจารณาอัตราดอกเบี้ยในรอบระยะเวลาสิบปีและปัจจัยหลายอย่างในอัตราเงินเฟ้อปี 2,000ล้านของเขา อย่างมากก็แค่หนึ่งในแปดหรือหนึ่งในสิบของจงหยุนชิว
ดังนั้น เมื่อเขาเสนอราคานี้เอง ในใจเขารู้สึกวิตกกังวลมาก เพราะกลัวว่าเย่เฉินไม่พอใจทันที
เย่มองไปที่หลิวเจียฮุยด้วยใบหน้าที่ไร้อารมณ์ในเวลานี้ เขาได้เห็นสันดานเดิมของผู้ชายคนนี้
อย่ามองว่าเขาตลกเฮฮากับทุกคนไปวันๆ อันที่จริง ไอแก่นี้เป็นคนที่ขี้เหนียวมากๆ
มีบทเรียนของจงหยุนชิว เขายังคงสามารถเสนอราคา 2,000 ล้านใน 20 ปี ซึ่งแสดงให้เห็นว่าเห็นเงินมากกว่าชีวิต
แต่ว่า เย่เฉินไม่ได้ต้องการเงินของเขาจริงๆ
สำหรับเขา ตอนนี้เขามีเพียงสองคำขอ อย่างแรกคือให้หลิวเจียฮุยจ่ายเงิน สำหรับเรื่องการผิดสัญญาที่ให้ไว้กับพ่อของเขา และอีกข้อคือให้เขาชดใช้ให้ลุงโจง
เรื่องที่สองสามารถแก้ปัญหาด้วยเงิน แต่เรื่องที่หนึ่ง ไม่ใช่สิ่งที่เงินจะแก้ปัญหาได้
เขาเย่เฉิน จะไม่ใช้ชื่อพ่อของเขา เพื่อไปข่มขู่รีดเงินของหลิวเจียฮุย
ในมุมมองของเย่เฉิน เรื่องที่หนึ่ง ต้องให้หลิวเจียฮุยสูญเสียอย่างอื่นที่นอกจากเงิน ซึ่งรวมถึงแต่ไม่จำกัดเฉพาะบุคลิกภาพ ศักดิ์ศรี และการลงโทษทางร่างกาย
เพียงแต่ เขายังไม่อยากให้หลิวเจียฮุยรู้สึกโล่งอกเร็วขนาดนี้ เรื่องนี้ต้องได้รับแรงกดดันมากพอ ที่จะทำให้เขาตกใจตายก่อน สุดท้ายก็ให้โอกาสเขาหายใจ
ดังนั้น เย่เฉินจึงมองมาที่เขา และพูดอย่างเย็นชาว่า:"หลิวเจียฮุย คุณคิดว่าคุณกับจงหยุนชิวใครมีความผิดมากกว่ากัน?"
คำพูดของเย่เฉิน ทำให้หลิวเจียฮุยตกใจ จนริมฝีปากของเขาซีด เหมือนหน้าตาคนตายที่ยังมีชีวิตที่เพิ่งแต่งหน้าเสร็จ
สิ่งที่เขากลัวที่สุดคือเย่เฉินพูดแบบนี้
หากพูดออกไป จะเงินเป็นจำนวนมาก!
เมื่อคิดถึงนี้ หลิวเจียฮุยที่รักเงินเท่าชีวิต ถึงกับร้องไห้และขอร้องด้วยน้ำมูกและน้ำตา:"คุณเย่…… เห็นแก่ผมที่คิดจะกลับใจ ให้โอกาสผมได้ชดใช้ด้วยการกระทำเถอะ ผมยอมคุกเข่าลงต่อหน้าหลุมศพพ่อของคุณเป็นเวลาสามวันสามคืน เพื่อแสดงการกลับใจของผมและในขณะเดียวกัน ผมจะขออธิษฐานขอให้ท่านรู้ และยกโทษให้สิ่งที่ผมทำเมื่อครั้งยังเยาว์วัย……"
พูดจบ เขามองไปที่เฉินจ้างโจง พูดอย่างจริงจัง:"ฉันทำให้ไอ้โจงต้องสูญเสียเวลา 20 ปี ฉันยอมชดเชยให้เขาด้วยรายได้สูงสุดของผู้จัดการมืออาชีพบนเกาะฮ่องกง เป็นเวลา 20 ปี!"
เย่เฉินหัวเราะออกมาดัง ๆ เมื่อได้ยินแบบนี้:"โอ้ คุณหลิว คุณคำนวณเก่งจริงๆ รายได้สูงสุดของผู้จัดการมืออาชีพบนเกาะฮ่องกงไม่เกิน 100-200 ล้านดอลลาร์ฮ่องกงต่อปี ในเวลา 20 ปี แค่5,000ล้านดอลลาร์ฮ่องกง เมื่อกี้คุณบอกว่า 2,000 ล้านดอลลาร์ใน 20 ปี และตอนนี้กลายเป็นเหลือไม่ถึง 1,000 ล้านดอลลาร์ ทำไมเงินที่คุณเสนอมันน้อยลงเรื่อยๆ ล่ะ?"
หลิวเจียฮุยตัวสั่นด้วยความตกใจ และพูดอย่างรวดเร็วว่า:"ไม่ๆ ผมไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น คุณเย่ ผมยอมคุกเข่าที่หลุมศพของพ่อคุณคุกเป็นเวลาสามวันสามคืน แล้วนำเงิน 2,000 ล้านดอลลาร์แบ่งให้ 20 ปี!"
เย่เฉินมองเขา ยิ้มอย่างขี้เล่น และจงใจทำให้เขากลัว:"ฉันจะเสนอให้คุณ 20,000 ล้านดอลลาร์ใน 10 ปี ถ้าคุณเห็นด้วย เราจะคุยกันต่อ หากคุณไม่เห็นด้วย ก็ไม่มีอะไรต้องคุย!"

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
อ๋อ พึ่งรู้ว่าพระเอกไปช่วยใคร ก้คิดว่าพระเอกชอบคนนั้น ในใจมีเขาอยู่ จะหลุดกับความคิดเฟ่ยเข้อสินถึงๆด้บอกเรื่องนี้มีแต่พวกหลงตัวเอง มีแค่ชูหรันกับซิวอี้นี่แหละความรักผญ.ดี ๆม่หลงตัวเองขนาดนั้น ขอโทษด้วยครับพอดีอินไปหน่อย...
ผู้หญิงเรื่องนี้หลงตัวเองโครต เป้นเพราะชูกันเถอะ พระเอกถึงได้มีแรงผลักนั้น ไม่ใช่นานาโกะ มโนเก่งเนาะ อีเฟ่ย...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...
โง่ทั้งพระเอกทั้งหลิวม่านฉง ทำตัวเป้นเมียพระเอกสะงั้น จนต้องเลื่อนผ่านขก.อ่าน ขัดใจ พระเอกแม่งก้จะแคร์ผู้หญิงทั้งโลกเลยรึไง...
ไอหลิวท่านฉง ก้มั่นหน้าเกินน่ะ คิดว่าพระเอกจะชอบมึงรึไง เล่นตัว จะหลุด...
ตระกูลเฟ่ยแม่งก้น่าขยะแขยงกันทุกตัวแหละ มีแค่เฟ่ยเข่อขิน เป้นตระกุลเดียวที่ไม่อยากให้เย่เฉนร่วมมือด้วยเลยจริงๆ เฟ่ยเจี้ยนจงแม่งก้ไม่ใช่คนดีไรนักหรอก ปากก้เอาเครื่องสวรรค์มาอ้าง สุดท้ายก้อยากจะไว้ชีวิตหลานตัวเอง น่าขยะแขยง...
สะใจไอไรอันมากกก...
โง่ก็โง่อยุ่วันยันค่ำ แทนที่จะเอาเรื่องแจ้งความมาพูด ถ้าคน1,000คนแจ้งความ คนที่โดนจับก้คือพวก1,000คนเพราะพวกนี้มันก้รุ้ว่าคนในครอบครัวทำไรแต่ไม่ห้ามไม่แจ้งตำรวจ ถ้าตำรวจรู้ว่าพวกญาติรู้แต่ไม่แจ้งความ ก้โดนข้อหาสมรู้ร่วมคิดแล้ว และพวกนี้ก้ไม่มีหลักฐานเอาผิดเฟนหยุน แต่ดันคืดไม่ได้เนี่ยน่ะ แต่สนุกมาก เป้นนิยายเรื่องแรกที่ติดงอม แหละอินมาก 555...
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...