คำพูดของเย่เฉิน ทำให้หลิวเจียฮุยตาเหลือก และเป็นลมทันที
ฟางเจียซินที่อยู่ข้างๆก็รีบเอื้อมมือไปพยุงเขา รองที่ศีรษะ แล้วเขย่าไปตะโกนเสียงดังข้างหูเขาไปว่า:"เป็นอะไรไป เจียฮุย ตื่นสิเจียฮุย อย่าทำให้ฉันกลัวสิ……"
ตามเสียงกรีดร้องของฟางเจียซิน หลิวเจียฮุยสะดุ้งตื่นขึ้นมา สิ่งแรกที่เขาทำเมื่อตื่นขึ้นคือการมองขึ้นไปที่เย่เฉิน และร้องไห้:"คุณเย่ นี่คุณกำลังจะฆ่าผมนะ! 10 ปี 20,000 ล้านและยังเป็นเงินดอลลาร์ ผมจะเอาออกมาได้อย่างไร……"
พูดไป เขาก็ร้องไห้อย่างขมขื่น:"เรื่องในตอนนั้น ผมหลิวเจียฮุยมันไม่ใช่คนจริงๆ แต่คุณไม่สามารถใช้ประโยชน์จากปัญหา และขอเงินจากผมมากขนาดนี้สิ! ถ้าคุณต้องการเงินจากผมมากขนาดนี้ ก็ฆ่าผมเลยดีกว่า! คุณฆ่าผมตาย มรดกของผมยังสามารถเก็บไว้ให้ม่านฉง และลูกๆ ของผมได้ แต่ถ้าฉันตอบตกลงคุณ ผมจะไม่เหลืออะไรเลย และอนาคตของพวกเขาจะย่ำแย่และจน!"
เย่เฉินยิ้มอย่างเย็นชา และพูดนิ่ง ๆ :"เอ๊ะ ฉันคิดว่าความคิดของคุณดีมาก!"
พูดจบ เย่เฉินพูดด้วยใบหน้าจริงจัง"บอกตามตรง ตอนนี้ฉันเป็นหัวหน้าตระกูลเย่แล้ว และฉันก็ยังมีตี้เหากรุ๊ป บริษัทผลิตยาเก้าเสวียน บริษัท นานาซูขนส่ง จำกัด และสำนักว่านหลงอยู่ในมือ มีเงินเยอะจนไม่รู้ไปใช้ที่ไหนเลย เอาเงินแค่นี้ของคุณไป มันก็ไม่มีประโยชน์อะไรมากนัก!"
"นอกจากนี้ ถ้าฉันเอาเงินของคุณไปจริงๆ ฉันจะไม่ให้คุณรับผิดชอบอีกต่อไป ฉันในฐานะลูกชาย ไม่ได้แก้แค้นแทนพ่อ แต่กลับเอาศักดิ์ศรีของพ่อไปแลกเงิน และเมื่อฉันตายไป ฉันจะไม่มีหน้าไปเจอท่านที่ภพหน้า!"
"ดังนั้น ทางออกที่ดีที่สุดสำหรับเรื่องนี้คือ คุณต้องชดใช้ด้วยความตาย ไม่เพียงแต่ได้ให้คำอธิบายให้กับพ่อของฉัน และยังรวมถึงลุงโจงด้วย แล้วอย่างที่คุณพูด ถ้าคุณตาย ทรัพย์สินของคุณจะไม่ได้รับผลกระทบใดๆ ลูกหลานของคุณยังสามารถได้รับมรดกทั้งหมดของคุณ ทุกคนจะมีความสุข"
"ห๊ะ? !"
หลิวเจียฮุยยืนอึ้งอยู่ชั่วครู่
ว่านพั่วจวินกำมือ แล้วพูดด้วยความเคารพ:"คุณเย่ สั่งมาเลยครับ!"
เย่เฉินพูดอย่างจริงจัง:"คุณหลิวมีความกล้ามาก ซึ่งทำให้ฉันประทับใจมาก ดังนั้นตอนที่คุณส่งเขาไปภพหน้า อย่าทำให้เขาลำบากใจเกินไป ปล่อยให้เขาไปอย่างรวดเร็วและทำให้เขาเจ็บปวดน้อยที่สุด ถือว่าเป็นความเคารพที่ฉันมีต่อเขา "
ว่านพั่วจวินพูดทันทีว่า:"คุณเย่ วางใจเถอะ ผมจะทำให้คุณหลิวไปโดยไม่เจ็บปวด!"
หลิวเจียฮุยตกใจมากจนแทบหายใจไม่ออก และเย่เฉินพูดกับฟางเจียซินในเวลานี้ว่า:"คุณนายหลิว หลังจากที่คุณหลิวจากไป ฉันหวังว่าเธอในฐานะแม่หม้าย สามารถจัดงานศพด้วยวิธีที่รุ่งโรจน์ให้เขาได้ และตอนนั้นคุณต้องซื้อสุสานที่ดีที่สุดในบนเกาะฮ่องกงให้กับคุณหลิว"
ฟางเจียซินเองก็ตกตะลึง เธอพูดอย่างสะอื้นว่า:"เย่…...คุณเย่…...ฉัน…...ฉันอยู่ในตระกูลหลิว ไม่มีสิทธิ์ที่จะบริหารทรัพย์สินเลยค่ะ…..."

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...