ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4497
คำพูดของเย่เฉิน ทำให้หลิวเจียฮุยตาเหลือก และเป็นลมทันที
ฟางเจียซินที่อยู่ข้างๆก็รีบเอื้อมมือไปพยุงเขา รองที่ศีรษะ แล้วเขย่าไปตะโกนเสียงดังข้างหูเขาไปว่า:"เป็นอะไรไป เจียฮุย ตื่นสิเจียฮุย อย่าทำให้ฉันกลัวสิ……"
ตามเสียงกรีดร้องของฟางเจียซิน หลิวเจียฮุยสะดุ้งตื่นขึ้นมา สิ่งแรกที่เขาทำเมื่อตื่นขึ้นคือการมองขึ้นไปที่เย่เฉิน และร้องไห้:"คุณเย่ นี่คุณกำลังจะฆ่าผมนะ! 10 ปี 20,000 ล้านและยังเป็นเงินดอลลาร์ ผมจะเอาออกมาได้อย่างไร……"
พูดไป เขาก็ร้องไห้อย่างขมขื่น:"เรื่องในตอนนั้น ผมหลิวเจียฮุยมันไม่ใช่คนจริงๆ แต่คุณไม่สามารถใช้ประโยชน์จากปัญหา และขอเงินจากผมมากขนาดนี้สิ! ถ้าคุณต้องการเงินจากผมมากขนาดนี้ ก็ฆ่าผมเลยดีกว่า! คุณฆ่าผมตาย มรดกของผมยังสามารถเก็บไว้ให้ม่านฉง และลูกๆ ของผมได้ แต่ถ้าฉันตอบตกลงคุณ ผมจะไม่เหลืออะไรเลย และอนาคตของพวกเขาจะย่ำแย่และจน!"
เย่เฉินยิ้มอย่างเย็นชา และพูดนิ่ง ๆ :"เอ๊ะ ฉันคิดว่าความคิดของคุณดีมาก!"
พูดจบ เย่เฉินพูดด้วยใบหน้าจริงจัง"บอกตามตรง ตอนนี้ฉันเป็นหัวหน้าตระกูลเย่แล้ว และฉันก็ยังมีตี้เหากรุ๊ป บริษัทผลิตยาเก้าเสวียน บริษัท นานาซูขนส่ง จำกัด และสำนักว่านหลงอยู่ในมือ มีเงินเยอะจนไม่รู้ไปใช้ที่ไหนเลย เอาเงินแค่นี้ของคุณไป มันก็ไม่มีประโยชน์อะไรมากนัก!"
"นอกจากนี้ ถ้าฉันเอาเงินของคุณไปจริงๆ ฉันจะไม่ให้คุณรับผิดชอบอีกต่อไป ฉันในฐานะลูกชาย ไม่ได้แก้แค้นแทนพ่อ แต่กลับเอาศักดิ์ศรีของพ่อไปแลกเงิน และเมื่อฉันตายไป ฉันจะไม่มีหน้าไปเจอท่านที่ภพหน้า!"
"ดังนั้น ทางออกที่ดีที่สุดสำหรับเรื่องนี้คือ คุณต้องชดใช้ด้วยความตาย ไม่เพียงแต่ได้ให้คำอธิบายให้กับพ่อของฉัน และยังรวมถึงลุงโจงด้วย แล้วอย่างที่คุณพูด ถ้าคุณตาย ทรัพย์สินของคุณจะไม่ได้รับผลกระทบใดๆ ลูกหลานของคุณยังสามารถได้รับมรดกทั้งหมดของคุณ ทุกคนจะมีความสุข"
"ห๊ะ? !"
หลิวเจียฮุยยืนอึ้งอยู่ชั่วครู่
ว่านพั่วจวินกำมือ แล้วพูดด้วยความเคารพ:"คุณเย่ สั่งมาเลยครับ!"
เย่เฉินพูดอย่างจริงจัง:"คุณหลิวมีความกล้ามาก ซึ่งทำให้ฉันประทับใจมาก ดังนั้นตอนที่คุณส่งเขาไปภพหน้า อย่าทำให้เขาลำบากใจเกินไป ปล่อยให้เขาไปอย่างรวดเร็วและทำให้เขาเจ็บปวดน้อยที่สุด ถือว่าเป็นความเคารพที่ฉันมีต่อเขา "
ว่านพั่วจวินพูดทันทีว่า:"คุณเย่ วางใจเถอะ ผมจะทำให้คุณหลิวไปโดยไม่เจ็บปวด!"
หลิวเจียฮุยตกใจมากจนแทบหายใจไม่ออก และเย่เฉินพูดกับฟางเจียซินในเวลานี้ว่า:"คุณนายหลิว หลังจากที่คุณหลิวจากไป ฉันหวังว่าเธอในฐานะแม่หม้าย สามารถจัดงานศพด้วยวิธีที่รุ่งโรจน์ให้เขาได้ และตอนนั้นคุณต้องซื้อสุสานที่ดีที่สุดในบนเกาะฮ่องกงให้กับคุณหลิว"
ฟางเจียซินเองก็ตกตะลึง เธอพูดอย่างสะอื้นว่า:"เย่…...คุณเย่…...ฉัน…...ฉันอยู่ในตระกูลหลิว ไม่มีสิทธิ์ที่จะบริหารทรัพย์สินเลยค่ะ…..."
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...