ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4497

คำพูดของเย่เฉิน ทำให้หลิวเจียฮุยตาเหลือก และเป็นลมทันที

ฟางเจียซินที่อยู่ข้างๆก็รีบเอื้อมมือไปพยุงเขา รองที่ศีรษะ แล้วเขย่าไปตะโกนเสียงดังข้างหูเขาไปว่า:"เป็นอะไรไป เจียฮุย ตื่นสิเจียฮุย อย่าทำให้ฉันกลัวสิ……"

ตามเสียงกรีดร้องของฟางเจียซิน หลิวเจียฮุยสะดุ้งตื่นขึ้นมา สิ่งแรกที่เขาทำเมื่อตื่นขึ้นคือการมองขึ้นไปที่เย่เฉิน และร้องไห้:"คุณเย่ นี่คุณกำลังจะฆ่าผมนะ! 10 ปี 20,000 ล้านและยังเป็นเงินดอลลาร์ ผมจะเอาออกมาได้อย่างไร……"

พูดไป เขาก็ร้องไห้อย่างขมขื่น:"เรื่องในตอนนั้น ผมหลิวเจียฮุยมันไม่ใช่คนจริงๆ แต่คุณไม่สามารถใช้ประโยชน์จากปัญหา และขอเงินจากผมมากขนาดนี้สิ! ถ้าคุณต้องการเงินจากผมมากขนาดนี้ ก็ฆ่าผมเลยดีกว่า! คุณฆ่าผมตาย มรดกของผมยังสามารถเก็บไว้ให้ม่านฉง และลูกๆ ของผมได้ แต่ถ้าฉันตอบตกลงคุณ ผมจะไม่เหลืออะไรเลย และอนาคตของพวกเขาจะย่ำแย่และจน!"

เย่เฉินยิ้มอย่างเย็นชา และพูดนิ่ง ๆ :"เอ๊ะ ฉันคิดว่าความคิดของคุณดีมาก!"

พูดจบ เย่เฉินพูดด้วยใบหน้าจริงจัง"บอกตามตรง ตอนนี้ฉันเป็นหัวหน้าตระกูลเย่แล้ว และฉันก็ยังมีตี้เหากรุ๊ป บริษัทผลิตยาเก้าเสวียน บริษัท นานาซูขนส่ง จำกัด และสำนักว่านหลงอยู่ในมือ มีเงินเยอะจนไม่รู้ไปใช้ที่ไหนเลย เอาเงินแค่นี้ของคุณไป มันก็ไม่มีประโยชน์อะไรมากนัก!"

"นอกจากนี้ ถ้าฉันเอาเงินของคุณไปจริงๆ ฉันจะไม่ให้คุณรับผิดชอบอีกต่อไป ฉันในฐานะลูกชาย ไม่ได้แก้แค้นแทนพ่อ แต่กลับเอาศักดิ์ศรีของพ่อไปแลกเงิน และเมื่อฉันตายไป ฉันจะไม่มีหน้าไปเจอท่านที่ภพหน้า!"

"ดังนั้น ทางออกที่ดีที่สุดสำหรับเรื่องนี้คือ คุณต้องชดใช้ด้วยความตาย ไม่เพียงแต่ได้ให้คำอธิบายให้กับพ่อของฉัน และยังรวมถึงลุงโจงด้วย แล้วอย่างที่คุณพูด ถ้าคุณตาย ทรัพย์สินของคุณจะไม่ได้รับผลกระทบใดๆ ลูกหลานของคุณยังสามารถได้รับมรดกทั้งหมดของคุณ ทุกคนจะมีความสุข"

"ห๊ะ? !"

หลิวเจียฮุยยืนอึ้งอยู่ชั่วครู่