ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4498
"ไม่เป็นไร"เย่เฉินโบกมือ:"คุณไปซื้อก่อน จ่ายเท่าไหร่ เปิดบิลมา ฉันจะคืนเงินให้ ถ้าคุณไม่มีเงินจ่ายล่วงหน้าก็ไม่เป็นไร ไปดูเสร็จแล้วโทรหาฉัน แล้วฉันให้คนไปจ่าย"
หลิวเจียฮุยรู้สึกกลัวมากขึ้นเรื่อยๆ เขาคุกเข่าลงบนพื้นและพูดด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความสำนึกผิด:"คุณเย่ ผมกลับตัวกลับใจอย่างสุดซึ้งแล้ว โปรดให้โอกาสผมอีกสักครั้ง เราสามารถเจรจาเรื่องจำนวนอีกได้…..."
เย่เฉินยิ้มเล็กน้อย:"คุณหลิว ไม่จำเป็นต้องพูดแบบนี้อีก ฉันไม่ต้องการเงินของคุณ คุณแค่ไปอย่างสบายและไม่ต้องกังวลเรื่องที่เหลือ"
หลิวเจียฮุยตกใจจนร้องไห้เสียงดังทันที เขารู้สึกว่าถ้าเย่เฉินต้องการชีวิตของเขาจริงๆ เขาจะไม่มีทางรอดได้เลย แม้ว่าเขาจะมีทรัพย์สินหลายร้อยล้านก็ตาม แต่ว่านพั่วจวินก็มี 10,000 วิธีที่จะฆ่าเขาภายในวันเดียวได้
เมื่อคิดถึงสิ่งนี้ ความปรารถนาที่จะเอาชีวิตรอดของเขาเต็มเปี่ยมทันที และพูดด้วยความเจ็บปวดอย่างยิ่ง:"คุณเย่…... ผมตกลง…... ผมตอบตกลงคุณก็ได้? 20,000ล้านในสิบปี แม้ว่าฉันจะทุบหม้อขายเหล็ก จะหาวิธีหามาให้อย่างแน่นอน"
เย่เฉินมองดูเขาด้วยความสนใจอย่างมาก และถามด้วยความสงสัย:"คุณหลิว เมื่อกี้คุณพูดว่า ถ้าจะเอาเงินคุณไป ก็ฆ่าคุณเลยจะดีกว่าไม่ใช่เหรอ? ทำไมถึงเปลี่ยนใจเร็วจัง?"
หลิวเจียฮุยร้องไห้และพูดว่า:"คุณเย่ ผมยังใช้ชีวิตไม่สุดเลย...... โปรดให้โอกาสผมด้วย…..."
เย่เฉินร้องฮึ และพูดว่า:"เมื่อกี้ฉันให้โอกาสคุณไปแล้ว แต่คุณไม่คว้ามันเอง"
หลิวเจียฮุยตกใจอย่างมาก และร้องไห้เสียงดัง:"คุณเย่…...ต้องทำยังไงคุณถึงจะพอใจ…...ขอแค่คุณไว้ชีวิตผม ไม่ว่าคุณพูดอะไรผมก็จะตกลง……"
หลิวเจียฮุยร้องไห้จนเสียงแหบ ไม่เหมือนชายวัยห้าสิบที่ประสบความสำเร็จในอาชีพการงาน
ขณะที่หลิวม่านฉงวิ่งเข้าไปดึงหลิวเจียฮุยขึ้น เธอจ้องไปที่เย่เฉินและถามว่า:"คุณเย่ พ่อของฉันบอกว่าคุณจะเอาชีวิตของเขา นี่เป็นเรื่องจริงหรือ?"
เย่เฉินยักไหล่ แล้วพูดว่า:"คุณม่านฉง ฉันไม่ได้อยากเอาชีวิตของเขา ฉันแค่อยากให้เขาอธิบายให้ฉันฟัง แต่เขากลัวว่าฉันจะขอเงินจากเขา ดังนั้นจึงเลือกชดใช้ด้วยการตายเอง สำหรับคุณหลิวแล้ว เงินอาจจะสำคัญกว่าชีวิต"
หลิวเจียฮุยไม่กล้าให้หลิวม่านฉงดึงตัวเองขึ้น ดังนั้นเขาจึงรีบผลักมือเธอออกไป คุกเข่าลงกับพื้นอีกครั้ง มองไปที่เย่เฉินและพูดสะอื้นว่า:"คุณเย่ เงินไม่สำคัญเท่าชีวิต…… เงินไม่สำคัญเท่าชีวิตจริงๆ…..."
หลิวม่านฉงมองไปที่หน้าที่ตกตะลึงของพ่อเธอ และถามเย่เฉินอย่างโกรธเคือง: "คุณเย่ พ่อของฉันก็แก่แล้ว เขาทำให้คุณขุ่นเคืองยังไงกันแน่? คุณถึงปฏิบัติต่อเขาแบบนี้!"
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...