เมื่อเผชิญกับคำถามของหลิวม่านฉง เย่เฉินหยุดปกปิด และถามหลิวม่านฉง:"คุณหลิว คุณรู้ไหมว่าพ่อของคุณเคยสัญญากับผู้ชายชื่อเย่ฉางอิงเมื่อ 20 ปีที่แล้วว่า เขาจะไม่หาเรื่องชายหนุ่มที่ชื่อเฉินจ้างโจงอีก แต่ไม่นานหลังจากนั้นเย่ฉางอิงเสียชีวิตอย่างกะทันหัน และพ่อของคุณผิดสัญญาทันที ดังนั้น ทำให้เฉินจ้างโจงถึงซ่อนตัวอยู่ในไชน่าทาวน์มานานกว่า 20 ปี?"
ดวงตาของหลิวม่านฉงเบิกกว้าง มองไปที่เย่เฉินอย่างไม่เชื่อ และถามเขาว่า:"คุณ…... คุณมีความสัมพันธ์กับพวกเขาอย่างไร?"
เย่เฉินพูดนิ่ง ๆ :"เย่ฉางอิงเป็นพ่อของฉัน และเฉินจ้างโจงเป็นเพื่อนของพ่อฉัน"
เมื่อหลิวม่านฉงได้ยินข่าวนี้ เธอรู้สึกหัวระเบิดทันที เธอจ้องเขม็งไปที่เย่เฉิน และพูดสะอื้น:"งั้นก็หมายความว่า ที่คุณมาที่เกาะฮ่องกง และอาศัยอยู่ในบ้านของเรา คุณไม่ได้มา หารือเรื่องความร่วมมือกับพ่อของฉันเลย คุณกำลังจงใจเข้าหาครอบครัวของเรา รอโอกาสที่จะแก้แค้นพ่อของฉันอยู่……"
พูดไป ดวงตาของเธอก็แดงทันที และร้องไห้ออกมาอย่างอดไม่ได้ เธอถามเสียงเบาว่า:"ดังนั้นตั้งแต่ครั้งแรกที่เราพบกัน จนเราแยกทางกันตอนเที่ยงวันนี้ คุณกำลังแสดงใช่ไหม?
เย่เฉินถูกจ้องมองด้วยดวงตาที่อ้างว้างของหลิวม่านฉง และอธิบายอย่างไม่รู้ตัวว่า:"ฉันแสดงก็จริง แต่ฉันแค่แสดงต่อหน้าหลิวเจียฮุย"
หลิวม่านฉงถามทั้งน้ำตาว่า:"คุณไม่ได้แสดงต่อหน้าฉันด้วยงั้นหรือ? ! หากคุณไม่ได้แสดง เหตุใดคุณจึงซ่อนตัวตนที่แท้จริงและเจตนาที่แท้จริงของคุณล่ะ?"
หลิวม่านฉงถอนหายใจ มองไปที่เย่เฉิน เม้มปาก และอ้อนวอนว่า:"คุณเย่ ฉันขอร้อง เห็นแก่พ่อของฉันที่เขาไม่ได้ทำผิดพลาดครั้งใหญ่ อย่าทำให้เขาลำบากใจมากเกินไปเลย…..."
พูดไป หลิวม่านฉงก็มองไปที่หลิวเจียฮุย และพูดว่า:"พ่อของฉัน แม้ว่าพฤติกรรมของเขาจะไม่ถูกต้องมาก และบุคลิกภายนอกของเขาไม่ดี แต่เขาก็แก่แล้ว ..... "
"และ…...และฉันที่เป็นลูกสาว รู้จักเขาเป็นอย่างดี ถึงแม้ว่าเขาจะไม่ใช่คนดี แต่เขาก็ไม่ได้เป็นคนเลว เมื่อเทียบกับคนชั่วจริงๆ อย่างฮงหยวนซาน เขาเป็นแค่คนใจแคบและเป็นห่วงแต่ผลประโยชน์ แต่เขาไม่เคยทำร้ายชีวิตคนอื่นเลย คราวนี้เรื่องของคุณเฉิน ต้องขอบคุณคุณ ทำให้พ่อของฉันไม่ได้ทำผิดพลาดครั้งใหญ่……"

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...